 |
کد خبر : 309 تاریخ : 1397/6/14 گروه خبری : جامعه |
|
سپهرغرب در آستانه بازگشایی مدارس خواستار شد مدارس، نشان استاندارد بگیرند |
|
|
دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش: والدین، مطالبه گر باشند |
| سپهرغرب، گروه اجتماعی - شکیبا کولیوند: لابه‌لای خبرهای سال تحصیلی، همیشه والدین نگرانی هستند که تمام تابستان را با دغدغه ثبت‌نام فرزندانشان در مدرسه‌ای تمام و کمال سپری می‌کنند. تب‌وتاب این دغدغهمندیها در شهریورماه به اوج خود می‌رسد چراکه هر مدرسه در این بحبوحه سعی دارد با خودنمایی بیشتر ازجمله در تهیه روپوش‌های یکدست و حتی کیف‌های همرنگ و هم مدل تا فهرست بلندبالایی از کلاس‌های فوق‌برنامه در جلوی دیدگان والدین، گوی سبقت را در جلب توجه و جذب دانش آمزان از دیگر مدارس بربایند؛ اما به‌راستی قطار کردن فهرست کلاس‌های فوق‌برنامه و شهریه‌های گزاف از طرف برخی مدارس، دال بر موفقیت علمی و تربیتی دانش‌آموزان آن مدرسه است یا خیر؟ به‌راستی استانداردهای یک مدرسه خوب چیست و آیا والدین به دنبال استانداردها می‌روند یا به دنبال چشم‌وهم‌چشمی و مدارسی با هزینه‌های بیشتر هستند؟ آیا زمان آن نرسیده تا سازمان آموزش‌وپرورش قدمی درراه استانداردسازی مدارس بردارد و به‌نوعی در بررسی و بازرسی‌های به‌عمل‌آمده از ملاک‌های استانداردسازی مدارس، جداول مربوطه یا نتایج آن‌ها را در اختیار والدین قرار دهد؟ مدارس استاندارد؛ خیلی دور، خیلی نزدیک برای بررسی بیشتر این موضوع ابتدا پای صحبت‌های چند تن از مادران دغدغهمند نشستیم و معیارهای انتخاب مدارس فرزندانشان را جویا شدیم: اعظم عباس‌آبادی در بیان معیارهای مدرسه مناسب برای فرزندانش چنین گفت: برای ما بهترین بودن دبیران جزو نخستین ملاک‌ها بود پس به پرس‌وجو پرداختیم و از نظرات و پیشنهادات آشنایان و اقوام بهره گرفتیم. وی افزود: علاوه بر این موضوع مدیریت مناسب مدرسه و حجاب پسندیده دانش‌آموزان نیز ازجمله معیارهایی بود که برای مدرسه دخترم ملاک قرار دادیم. افسانه، مادر دغدغهمند بعدی بود که در رابطه با انتخاب مدرسه پسرش برنامه‌های خاصی داشت. وی که به سبب اینکه مدرسه مناسب پسرش در بالای شهر قرار دارد محل زندگی خود را به آن منطقه انتقال داده و متحمل پرداخت هزینه‌های سنگین اجاره خانه شدهاست، عنوان کرد: اینکه پسرم در مدرسه‌ای خوب و مناسب تحصیل کند برایم بسیار مهم است و به همین خاطر با همسرم تصمیم گرفتیم که محل زندگی‌مان را به نزدیکی محل تحصیل فرزندم منتقل کنیم. این مادر 37 ساله با بیان این موضوع معیارهای یک مدرسه مناسب و استاندارد را چنین بیان کرد: به نظرم مدیریت مدرسه و خوب بودن معلمان ازجمله معیارهای اصلی یک مدرسه استاندارد است و از دیگر سو به لحاظ تربیتی نیز یک مدرسه بایستی دانش‌آموزان خوبی داشته باشد تا بتوان از محیط مدرسه راضی بود. وی در رابطه با نحوه انتخاب این مدرسه، گفت: از خانواده‌هایی که دانش‌آموز داشتند پرس‌وجو کردم و این مدرسه را به من معرفی کردند، سپس به سراغ والدینی رفتم که فرزندانشان در این مدرسه تحصیل می‌کردند و زمانی که دیدم این خانواده‌ها از مدیریت مدرسه، معلمان و دیگر دانش‌آموزان مدرسه راضی‌اند یعنی درمجموع محیط مدرسه را قابل‌قبول می‌دانند، درنتیجه من نیز این مدرسه را برای پسرم انتخاب کردم. اعظم هاشمی نیز که مادر دو پسر دانش‌آموز است ابتدا بر نقش مدیریت مدرسه تأکید و تصریح کرد: به نظر ما اداره مدرسه بسیار مهم است چراکه مدیر خوب می‌تواند مدرسه را به‌خوبی مدیریت کند و بدین واسطه معلمان نیز عملکرد مناسبی خواهند داشت. وی ادامه داد: از طرفی به نظرم محیط و محله‌ای که مدرسه در آن قرار دارد نیز مهم است، به همین دلیل به دنبال مدرسه‌ای برای پسرانم گشتم که این شاخص‌ها را دارا باشند، پس با مدیر مدرسه و بیشتر مادرهای دانش‌آموزانی که سال‌های پیش‌تر نیز در این مدرسه بودند، صحبت کردم و درنتیجه این اقدامات برای انتخاب مدرسه مناسب برای پسرانم تصمیم نهایی را گرفتم. لیلا ملککندی، مادر یک دختر و پسر دانش‌آموز است که در انتخاب یک مدرسه مناسب برای فرزندانش به خبرنگار روزنامه سپهرغرب چنین گفت: برای من مهم‌ترین ملاک، محیط دل‌باز مدرسه و رفتار مهربانانه و محترمانه کارکنان مدرسه با دانش‌آموزان است و اصلاً نحوه تدریس معلم‌ها و اینکه چند نفر از دانش‌آموزان خود را راهی مدارس تیزهوشان کرده‌اند، ملاک نیست. وی تصریح کرد: ملاک من برای انتخاب مدرسه خوب این است که با بچه‌هایم رفتاری مؤدبانه داشته و با آن‌ها مهربان باشند، حیاط مدرسه بزرگ باشد تا فرزندانم از بودن در مدرسه لذت ببرند و برای انتخاب چنین مدرسه‌ای نیز علاوه بر پرس‌وجو، خودم به شخصه از مدارس بازدید کردم. بانوی سی‌ساله دیگری در رابطه با انتخاب مدرسه برای دختر کلاس اولی خود، بیان کرد: همه هم‌وغم من و همسرم ثبت‌نام فرزندمان در مدرسه‌ای خوب بود که فرزند یکی از اقوام نیز در آن تحصیل می‌کند اما مشکل اصلی این بود که این مدرسه تنها دانش‌آموزانی که در محلات نزدیک به مدرسه ساکن بودند را پذیرش می‌کرد. وی ادامه داد: تنها راه چاره ما این بود که قولنامه‌ای صوری تهیه و به مدرسه ارائه دهیم مبنی بر اینکه ما در محله نزدیک به مدرسه ساکن هستیم و در حال حاضر بسیار خوشحالم که فرزندم را در این مدرسه ثبت‌نام کرده‌ام و جهت انتخاب این مدرسه نیز تنها ملاکم این بود که فرزندم در مدرسه‌ای درس بخواند که دانش‌آموزانش از طبقه بالای جامعه باشند. عدالت آموزشی؛ برای من آری، برای دیگری خیر به‌راستی مدرسه استاندارد، چه مدرسه‌ای است؟ با همه این صحبت‌ها، آنچه که عاید نگارنده شد این بود که والدین استانداردهای مدرسه خوب را نمی‌دانند و یا به دنبال تنها بخشی از این استانداردها در مدارس هستند. از طرفی شاهد هستیم آنچه امروزه جزو دغدغه اصلی والدین محسوب می‌شود چیزی نیست جز اینکه مدرسه محله‌شان مناسب نیست! این نبود عدالت آموزشی به‌مثابه این است که هر چه قدر پول دهی، همان قدر آش می‌خوری! اما به‌راستی این معنای مهیاسازی عدالت آموزشی در سطح جامعه است؟ از سویی می‌بینیم که بیشتر والدین در انتخاب یک مدرسه مناسب برای فرزندشان به پرس‌وجو می‌پردازند، چراکه در این راه مرجعی استاندارد که مدارس استانداردشده هر شهر را معرفی کند وجود ندارد. در این راستا گفت‌وگویی با دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش انجام گرفت که در ادامه می‌خوانید: مدارسی که پول بیشتری دریافت می‌کنند الزاماً از کیفیت بهتری برخوردار نیستند مهدی نویداَدهم در ابتدای صحبت‌های خود گفت: تمامی مدیران و معلمان برای بهبود کیفیت و استانداردهای مدارس ترغیب می‌شوند تا به‌نوعی بتوانیم شاهد تحقق استانداردهای لازم در این راستا باشیم. وی در ادامه با اشاره به استانداردهای فیزیکی، کیفی و محتوایی، عنوان کرد: نه‌تنها همه مدارس در کشور سعی دارند تا به استانداردهای فیزیکی دست بیابند بلکه والدین نیز در وهله نخست بخش اصلی بررسی‌های خود را برای انتخاب مدرسه مناسب، به شاخص‌های عینی اختصاص می‌دهند. دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش با بیان این موضوع، تصریح کرد: بسیاری از مدارس در سطح کشور از استانداردهای لازم برخوردار هستند و به‌نوعی شاخص‌های عینی و فیزیکی را به نحو مناسبی رعایت می‌کنند. نویداَدهم افزود: اگر جایی این استانداردها تغییر می‌کند، این به معنای زیر پا گذاشتن شاخص‌های استاندارد نیست به‌عنوان‌مثال اگر کلاس‌های درس بیش از 35 نفر دانش‌آموز داشته باشد و یا نسبت معلمان به دانش‌آموزان مناسب نباشد، این به سبب اضطرارها انجام گرفتهاست. وی با تأکید بر استانداردسازی مدارس، اظهار کرد: در زمینه رعایت استانداردهای مطروحه باید گفت که رعایت این‌ها جزو اولویت‌های اصلی مدیران، معلمان و البته سازمان آموزش‌وپرورش است چنانکه همواره قدم‌های مهمی در جهت استانداردسازی مدارس برداشته می‌شود. این مقام مسؤول در خصوص پرداخت پول بیشتر در ازای دریافت خدمات بیشتر آموزشی و به‌نوعی دور شدن از عدالت آموزشی، اذعان کرد: اینکه مدارس کشور به این سمت پیش رفته‌اند را قبول ندارم اما اینکه مدارس در قبال پول‌هایی که از والدین دریافت می‌کنند و بر اساس آن کیفیت تحت تأثیر قرار می‌گیرد را می‌پذیرم، اما باید بدانیم مدارسی که پول بیشتری دریافت می‌کنند الزاماً از کیفیت بهتری برخوردار نیستند. دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش با تأکید بر مناسب بودن مدارس دولتی و هیئت‌امنایی در استان‌های کشور، گفت: در حال حاضر بسیاری از این مدارس از کیفیت مناسبی برخوردار هستند و نتیجه آن را می‌توان از بروندادهای مناسب آن جویا شد. نویداَدهم بر تعداد دانش‌آموزان ورودی به دانشگاه‌های مناسب از سوی یک مدرسه به‌عنوان بروندادهای آن نام برد و تأکید کرد: این مورد می‌تواند یکی از شاخص‌ها برای انتخاب مدرسه استاندارد باشد. با اعتبارات دولتی می‌توان حداقل‌ها را برای یک مدرسه تأمین کرد وی در ادامه بیان کرد: متأسفانه بایستی قبول کنیم که با اعتبارات دولتی می‌توان حداقل‌ها را برای یک مدرسه تأمین کرد اما کیفیت بیشتر نیازمند منابع بیشتر است؛ بااین‌حال اگر شرایط دولت اقتضا کند و منابع بیشتری را در اختیار سازمان آموزش‌وپرورش بگذارد، شرایط همه مدارس مناسب‌تر خواهد شد که در حال حاضر با توجه به شرایط امروز جامعه و مشکلات اقتصادی که در آموزش‌وپرورش با آن مواجه هستیم، نقش مشارکت خانواده‌ها می‌تواند به‌نوعی تأمین‌کننده و البته کمک‌کننده باشد. دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش یادآوری کرد: در حال حاضر بسیاری از مدارس دولتی به میدان می‌آیند که پشتوانه آن‌ها کمک‌های اولیاست و یقیناً این مدارس به نسبت، از کیفیت مناسب‌تری بهره‌مند هستند. والدین، مطالبه گر باشند وی ادامه داد: من وظیفه دولت را نقد نمی‌کنم که باید برای ارتقای کیفیت مدارس، تأمین منابع کند اما باید قبول کرد که امروزه نیاز داریم تا خانواده‌ها نوع مواجهه‌شان را با مدارس تغییر دهند و استانداردهای مدارس را صرفاً در ابعاد آموزشی آن جستجو نکنند و بدانند که غیر از ابعاد آموزشی، ابعاد فرهنگی و تربیتی مدرسه نیز بایستی مدنظر قرار گیرد. نویداَدهم مطالبه‌گری اولیا را در بالا بردن کیفیت مدارس دخیل دانست و تبیین کرد: مطالبه اولیا سبب می‌شود که دست‌اندرکاران مدرسه (مدیران و معلمان) به‌نوعی خود را برای پاسخگویی مناسب آماده کنند. این مقام مسؤول در رابطه با ابعاد دخیل در کیفیت آموزشی مدارس، گفت: ابعاد تربیتی، اخلاقی، تربیت سیاسی، اجتماعی، هنری و تربیت‌های زیستی و بدنی همه و همه ابعادی در سایه تحول بنیادین هستند که با عنوان ساحت‌های شش‌گانه اهداف تربیت معرفی می‌شوند و در انتخاب یک مدرسه استاندارد بایستی به همه این شاخص‌ها توجه کرد. وی خاطرنشان کرد: اگر والدین چنین مطالبه‌هایی را از مدارس داشته باشند، سیستم نیز خود را با آن‌ها منطبق می‌کند و می‌توان اینچنین در راستای استانداردها قدم برداشت و به‌نوعی درراه استانداردسازی پیش رفت. نویداَدهم در این زمینه تأکید کرد: در مسیر آشنایی والدین، رسانه‌ها می‌توانند در توجیه خانواده‌ها نقش مؤثری داشته باشند چنانکه خانواده‌ها را همراه کرده و به آن‌ها آموزش دهند که این مطالبات را از آموزش‌وپرورش داشته باشند. این مقام مسؤول در پاسخ به این سؤال که آیا سایت‌های مناسبی جهت ارائه اطلاعات مدارس استاندارد وجود دارد که والدین از آن‌ها بهره گیرند یا خیر؟ گفت: نشریه الکترونیکی نگاه و سایت‌های آموزش‌وپرورش می‌توانند در این راه یاریگر والدین باشند. دبیر کل شورای عالی آموزش‌وپرورش در پایان گفت‌وگوی خود با خبرنگار روزنامه سپهرغرب، تأکید کرد: یکی از ملاک‌های یک مدرسه خوب این است که اولیای دانش‌آموزان آن پویا باشند و به‌نوعی بتوان حضور آن‌ها را در مدرسه احساس کرد. پول بیشتر، مدرسه بهتر؟ اما به‌راستی آنچه امروزه بیش از هر چیز شاهد آن هستیم این است که اگر پول بیشتری پرداخت کنی، استعدادهای فرزندت بیشتر شکوفا می‌شود و در این راه کودکان مناطق کم برخوردار و به‌نوعی محروم، قربانیان اصلی خواهند بود. فاصله فاحش در ارائه خدمات آموزشی مدارس بین مناطق مختلف شهر به حدی است که والدین تن به‌دروغ می‌دهند و با قولنامه‌های صوری و قبوض آب و برق قرضی پا در وادی عریض و طویلی می‌نهند تا شاید به پشتوانه آن شاهد موفقیت فرزندشان باشند. مدارس، نشان استاندارد بگیرند باید قبول کرد که والدین در این انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌ها تنها مانده‌اند و سازمان آموزش‌وپرورش به‌عنوان یک مرجع نتوانسته نقش خود را در ارائه مشاوره به آن‌ها به‌خوبی ایفا کند. مگر نه این است که این سازمان از چم و خم‌های مدارس باخبر است و در جریان میزان استانداردهای مدارس در تمامی سطوح آموزشی، تربیتی و غیره قرار دارد؟ پس چرا این معیارها را بهصورت علنی در اختیار والدین قرار نمی‌دهد تا این ارزیابی‌های به‌نوعی مدارس را به رقابت دعوت کند و شاهد ارتقای سطح کیفی تمام مدارس باشیم؟ جای همه این سؤال‌ها زمانی در ذهن نگارنده پررنگ‌تر از قبل شد که سری به نشریه الکترونیکی نگاه سازمان آموزش‌وپرورش زد. این نشریه آنچنان مملو از متونی قلمبه و سلمبه بود که گویی مخاطبان آن والدین نیستند و در بیشتر موضوعات مانند عدالت آموزشی نیز دستانی خالی داشت. با همه این تفاسیر، نقطه‌به‌نقطه و بند به بند این نوشتار به جهت این موضوع پا گرفت تا بگویم؛ میبایست درجه‌بندی و استانداردهای مدارس را علنی بیان کنید تا به‌نوعی شاهد تعالی مدیریت مدارس و بهبود کیفیت خدمات آن‌ها باشیم. همان‌طور که امروزه مهدهای کودک امتیازدهی می‌شوند و بر اساس آن شهریه دریافت می‌کنند و البته سعی دارند خود را به سمت بهتر شدن شرایط و خدمات پیش ببرند تا تعداد ستارههایشان افزون شود، مدارس نیز می‌توانند با دریافت نشان استاندارد، در این حوزه ورورد کرده و والدین نیز با دانستن این ملاک و شاخص‌ها به‌راحتی مدرسه فرزندان خویش را برگزینند، به امید آن روز. |
| لینک | |
| https://www.sepehrgharb.ir/Press/ShowNews/309 | |