|
با افزایش تعداد خودروها و بالا رفتن سرعت آن‌ها خیابان‌ها و بزرگراه‌های زیادی در سطح شهر احداث شد تا این ارابه‌های آهنی به راحتی بتوانند در سطح شهر تردد کنند و در این میان عابران پیاده باید دست و پایشان را جمع کرده و برای حفظ سلامت خود از مناطق ویژه عبور می‌کردند هرچقدر این وضعیت توسعه پیدا کرد به مرور مدیریت شهری به این جمع‌بندی رسید که سازه‌های آهنی تحت عنوان پل عابر پیاده احداث کند تا مردم بیش از این مزاحم خودروها نشوند لذا غولهای آهنی در گوشه گوشه شهر جاخوش کردند حالا اما مشکل بالا رفتن از پله‌های غیر استاندارد این سازه‌ها بود پیرمرد، پیرزن، بچه‌ها برای استفاده از پلها مشکلات متعددی داشتند ظاهرا این پلها فقط برای شهروندان جوان و حداکثر میانسال و سالم طراحی شده بود به مرور مدیریت شهری به چاره‌اندیشی افتاد و پلها را مکانیزه کرد، حالا به این حجم آهنی آسانسور و پله برقی هم اضافه شده بود اما با تمام این چاره‌اندیشی‌ها همچنان غالب مردم از عرض خیابان می‌گذرند، همچنان باید به سختی‌از پله‌های بی‌قواره پلها بالا بروند و همچنان عابران پیاده در خطر هستند
برای اینکه بی‌سامانی پل‌های عابرپیاده علیرغم هزینه‌های میلیاردی که برای آن‌ها انجام شده را خوب درک کنید کافی است در لابه‌لای شلوغی خیابان‌ها اندکی به این سازه‌ها دقت کنید تا بلاتکلیفی مدیریت شهری در این حوزه را به خوبی شاهد باشید
گروه گزارش میدانی سپهرغرب این‌بار برای بررسی وضعیت پل‌های عابرپیاده سری به خیابان‌های پر تردد شهر زد آنچه در ادامه می‌خوانید
پل عابر پیاده بلوار آیت الله کاشانی
این پل در یکی از مهمترین و پرترددترین مناطق شهر همدان قرار گرفته است در حوالی بلوار آیت الله کاشانی دو منطقه قدیمی شهر به علاوه مدارس و ادارات مختلف قراردارد که باعث شده مردم بسیاری از این خیابان به صورت پیاده و سواره عبور کنند به این امر بیفزایید احداث پل روگذر شهید صوفی و سرعت بالای خودروها به خاطر عبور از روی این پل با این اوصاف اما این پل مدتهاست با آسانسور و پله برقی تخریب شده به حال خود رهاشده‌است و مردم بیشتر ترجیح می‌دهند نرده میانی خیابان را دور زده و از خیابان عبور کنند.
در حین تصویربرداری یک نفر از پل عابرپیاده عبور کرد و موقعیتی فراهم شد تا با او که خود را مقید کرده بود از پله‌های آهنی بالا بیاید گفتگو کنیم.
او که همیشه از پل استفاده می‌کرد به عدم رسیدگی و توجه مسئولین نسبت به پلها اشاره کرد و گفت: پل‌های عابر پیاده باید تحت کنترل و بازرسی مستمر قرار گیرند تا به مرور تخریب نشوند.
وی این پل را فاقد امکانات مکانیزه خواند و گفت: پل عابر پیاده واقع در بلوار کاشانی از 6 ماه گذشته فاقد آسانسور است.
پل عابرپیاده بزرگراه امام خمینی (ره) ابتدای قاسم آباد
این پل آسانسور نداشت پله‌برقی آن نیز تخریب شده بود و علیرغم سرعت بالای ماشین‌ها و تردد خودروهای سنگین مردم از زیر پل عبور می‌کردند آقایی که از عرض خیابان عبور کرده بود در پاسخ این پرسش که چرا از پل عابر پیاده استفاده نمی‌کند گفت: در صورتی‌که پله برقی این مجموعه کار می‌کرد از آن استفاده می‌کردم. این پل برای افراد مسن و بیمار قابل استفاده نیست.
این شهروند از مسئولین شهری خواست تا همانطور که به امکانات در مناطق بالای شهر رسیدگی می‌کنند به مناطق پایین شهر نیز توجه داشته باشند.
در این میان مسئله‌ای که بسیار تعجب‌آور بود احداث باغچه‌ای توسط آتش‌نشانی در حریم پیاده‌رو و تقریبا مسدود کردن مسیر دسترسی به پله‌های آهنی پل بود به‌نحویکه کاملا ورودی پل از دید خارج شده بود وقتی اعضای خانواده شهرداری قانون را زیر پا می‌گذارند از مردم چه انتظاری داریم؟!
پل عابر پیاده بزرگراه امام خمینی(ره) - مجتمع امام خمینی
پله برقی این پل نیز تخریب شده اگرچه اهالی محل معتقد هستند فقط یک روز سالم بوده است تنها حسن این پل وجود رمپ درکنار پله‌های آهنی است به طوری‌که مردم از این مسیر نه چندان زیاد زیبا تردد می‌کنند.
پل عابر پیاده چهارراه سعیدیه
در ادامه مسیر نکته قابل توجه این بود که تا میدان 13 آبان علیرغم وجود مناطق پرجمعیت و مراکز راهبردی مثل بیمارستان بعثت هیچ پل مکانیزه‌ای وجود نداشت و بخشی از بزرگراه نیز اصلا فاقد پل عابر پیاده بود مسیر را تا چهارراه سعیدیه پیش می‌رویم و سری به پل عابر پیاده این منطقه می‌زنیم تمیز و مرتب با فضا سازی و رنگ‌آمیزی دلنشین،آسانسور دارد و علیرغم تخریب داخل آن کار می‌کند
پل عابر پیاده خیابان سعیدیه - مجتمع مسکونی سعیدیه
این پل نیز از تخریب شهروندان محترم و سهل‌انگاری مدیریت شهری در امان نمانده است درب آسانسور آن را بسته‌اند البته این تنها پلی است که در طراحی آن فصل سرمای همدان، بارش برف و احتمال لیز خوردن افراد در نظرگرفته شده و بر روی پله‌های پل نیز سقفی تعبیه شده است.
دیگر تفاوت این پل وجود محل‌‌هایی جهت لامپ‌های روشنایی برای عبور شبانه است که امروز فقط قاب خالی آن‌ها را شاهد هستیم.
پل عابر پیاده بلوار بعثت- مقابل اداره کل دادگستری استان همدان
آخرین پل عابر پیاده که بررسی می‌کنیم مقابل اداره کل دادگستری کل همدان قرار دارد این پل به لحاظ رنگ‌آمیزی و تمیزی مطلوب بوده و پله برقی آن بسته اما آسانسور آن به تردد مردم کمک می‌کند ویژگی شاخص این پل وجود تابلوهایی برای معرفی مکان‌های تاریخی و تفریحی استان است که ظاهرا ویژه برای این پل در نظر گرفته شده است
سفر دو ساعته ما به سطح شهر به ویژه رینگ سوم آن نشان از عدم توجه مدیریت شهری به ضرورتی تحت عنوان ایمن سازی تردد عابران پیاده دارد اینکه فقط پل عابر پیاده بسازیم یا آن را مکانیزه کنیم و بعد توقع داشته باشیم بدون هیچ فرهنگ‌سازی مردم با گرایش‌ها و فرهنگ‌های مختلف خیلی شیک و مجلسی از این امکانات استفاده کنند و هیچ آسیبی هم وارد نشود در هیچ جای دنیا پذیرفته شده نیست.
ظاهرا مدیریت شهری همدان می‌خواهد با کمترین هزینه برای نگهداری پل مکانیزه داشته باشد اما واقعیت جامعه چیز دیگری است اینکه اعضای شورای شهر و شهردار هنوز نمی‌دانند بالاخره برای این سازه‌ها چه تصمیمی بگیرند مایه تاسف است ظاهرا این بزرگواران راحت‌ترین راه‌حل یعنی بستن ورودی پله‌ها و آسانسورها را انتخاب کرده‌اند درحالیکه راحت تر از راه حل فیثاغورثی جمع‌آوری همه پل‌های عابر پیاده است که خیال مردم را هم راحت کنید
عجیب است که مدیریت شهری همدان انتظار دارد هزینه نکند اما مردم خودجوش بدانند از امکانات بهترین استفاده را بکنند سازمان فرهنگی شهرداری همدان که بود و نبودش یکسان است برای آموزش شهروندی چه کاری انجام داده کدام برنامه کارشناسی‌شده را برای پیشگیری از وندالیسم شهری انجام داده است؟ تا به حال پروژه‌ای برای جلب مشارکت اهالی محل برای حفاظت از این سازه‌ها اجرا کرده‌است؟
باتوجه به درآمدزایی این پلها برای شهرداری از طریق تبلغات محیطی آیا این توقع بی‌جایی است که بخشی از این درآمد میلیاردی صرف گرفتن پیمانکار برای حفاظت از پلها بشود؟ کدام فرد منصف دلسوزی به مسئولان اجازه داده است که خود را از ارائه خدمات درست و به موقع با بستن در پله‌های برقی و آسانسورها خلاص کنند؟ مگر مسئله تخریب امکانات شهری فقط مختص همدان است که حضرات نمی‌خواهند برای آن هزینه کنند؟
|
