سپهرغرب، گروه استان‌ها: کرمانشاه با مساحتی حدود 24 هزار و 500 کیلومتر مربع در غرب ایران واقع شده است و از نظر جمعیتی نهمین شهر کشور بوده و یکی از کلان‌شهرهای ایران محسوب می‌شود؛ استان کرمانشاه با آب‌وهوای متنوع و منابع آب‌وخاک از امکانات بالقوه بسیار بالایی برای توسعه کشاورزی برخوردار است، دشت‌های وسیع این استان در نواحی سرد و معتدل و گرم گسترده شده و قدمت زیاد این استان به‌ویژه شهرستان کرمانشاه سبب شده آثار قدیمی بسیاری در خود داشته باشد. طاق‌بستان طاق‌بستان مجموعه‌ای از سنگ‌نگاره‌ها و سنگ‌نبشته‌های دوره ساسانی است که در شمال غربی کرمانشاه واقع شده‌؛ این مجموعه در قرن سوم میلادی ساخته شده ‌است و ارزش هنری و تاریخی زیادی دارد. چند صحنه تاریخی ازجمله تاج‌گذاری خسروپرویز، تاج‌گذاری اردشیر دوم، تاج‌گذاری شاهپور دوم و سوم و همچنین چند سنگ‌نوشته (کتیبه) به خط پهلوی کتیبه‌ای در آن کنده‌کاری شده‌است. بیستون سنگ‌نبشته بیستون یا کتیبه بیستون از آثار دوره هخامنشیان واقع در سی کیلومتری شهر کرمانشاه و در دامنه کوه بیستون است. سنگ‌نبشته بیستون یکی از مهم‌ترین و مشهورترین سندهای تاریخ جهان و مهم‌ترین متن تاریخی در زمان هخامنشیان بوده که شرح پیروزی داریوش بزرگ بر گوماته مغ و به بند کشیدن یاغیان را نشان می‌دهد؛ این اثر از سال 2006 یکی از آثار ثبت‌شدهٔ ایران در میراث جهانی یونسکو است. تکایای شهر کرمانشاه و اکثر مساجد تاریخی این شهر مربوط به دوران قاجار و پهلوی اول هستند و معماری قدیمی شهر نیز در این حال‌وهوا فرو رفته است؛ تکیه معاون‌الملک معروف‌ترین اثر از دوره قاجاریه در شهر کرمانشاه بوده که کاشی‌های منحصربه‌فردش آن را از دیگر تکایا متمایز می‌کند. مردم غیور و شجاع این منطقه در تمامی برهه‌ها محافظ ایران اسلامی بوده و از مرزها دفاع کرده‌اند، شاهد این ادعا نیز بیش از 9 هزار و 800 شهید، 19 هزار جانباز و یک هزار و 700 آزاده است که در دوران دفاع مقدس مردانه از کیان ایران اسلامی دفاع کرده‌اند. مع‌الأسف کرمانشاه با تمام ظرفیت‌های کم‌نظیر و مردم مهربان و سخت‌کوش خود طی سال‌های اخیر با مشکلات بسیاری دست‌به‌گریبان بوده که برخی از این مسائل را با نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی (احمد صفری) در بازدیدی که از دفتر نمایندگی روزنامه سپهرغرب داشت، مطرح کردیم که در ادامه می‌خوانید: یکی از پروژه‌هایی که می‌تواند اشتغال‌زایی بالایی داشته باشد پالایشگاه آناهیتا است، با توجه به مسائلی که برای این پالایشگاه پیش آمد سرانجام این پروژه چه می‌شود؟ تقریباً دو ماه پیش آقای صادق‌آبادی معاون وزیر نفت طی نامه‌ای به مدیرعامل و هیئت‌مدیره پالایشگاه آناهیتا ابلاغ کرده بود که عملیات اجرایی پالایشگاه متوقف شود تا زمانی که به‌صورت مکتوب دستورات لازم به مدیرعامل پالایشگاه ابلاغ شود، بر همین اساس جلسه‌ای در کمیسیون انرژی مجلس به ریاست دکتر حسنوند برگزار و قرار شد نسبت به نامه مذکور توضیحاتی ارائه شود که با توجه به سفر دکتر روحانی به بوشهر، وزیر نفت معاون خود را به کمیسیون فرستاده بود، به همین دلیل آقای حسنوند عصبانی شد و جلسه را ترک کرد و به بنده گفت هیچ مذاکره و بحثی با معاون وزیر نداشته باشید و باید شخص وزیر در جلسه حاضر شود که ما نیز جلسه را ترک کردیم. آقای یاری مسئول بازرسی وزارت نفت از بنده خواستند که در محلی دیگر صحبتی باهم پیرامون پالایشگاه داشته باشیم که به مصوبه و صورت‌جلسه هم نیازی نیست و ما به احترام رفاقت و هم‌زبان بودن پذیرفتیم و آقای صادق‌آبادی نیز به جمع ما پیوستند، بنده به معاون وزیر نفت گفتم که مجوز پالایشگاه آناهیتا 5/10/85 صادر شده و الان حدود یازده سال است، ولی متأسفانه سه درصد پیشرفت فیزیکی داشته و آن‌هم در بحث ایجاد دیوار و فنس‌کشی است کل پروژه با دو نفر نگهبان و تعدادی کارمند در تهران با حقوق‌های نجومی می‌چرخد و این پروژه بدون هیچ‌گونه برنامه، پیشرفت کاری ندارند و از طرفی چند سال پیش یک ساختمان به مبلغ 20 میلیارد تومان خریداری شده که بنده مراتب اعتراض و گلایه خود را به آقای صادق‌آبادی رساندم و ایشان گفتند برنامه خیلی خوبی برای پالایشگاه داریم که خود شما هم باور نمی‌کنید. بعد از این جلسه مجدداً آقای حسنوند پیگیر شدند و موضوع در دستور کار جلسه‌ای با حضور وزیر نفت، وزیر کار، نماینده آقای جهانگیری و چندتن از نمایندگان استان قرار گرفت؛ مقرر شد هرچه سریع‌تر عملیات اجرایی پروژه شروع و سرمایه‌گذار و زمان شروع پروژه هم مشخص شود که با شروع به‌کار عملیات اجرایی حدود هزار نفر اشتغال‌زایی خواهیم داشت؛ انشاالله ما پیگیر موضوع هستیم و وزیران کار و نفت نیز قول نهایت همکاری را داده‌اند. اما پیشنهاد جدیدی که آقای صادق‌آبادی داشت، مربوط به شرکتی به نام شرکت بازنشستگی نفت متشکل از بازنشستگان متخصص صنعت نفت و سرمایه‌گذاران بود که مذاکراتی با آن‌ها داشتیم و اگر به نتیجه برسیم، با همکاری آن‌ها به‌زودی عملیات اجرایی پالایشگاه شروع خواهد شد. به نظر شما بومی بودن مدیران چقدر می‌تواند به حل مشکلات کرمانشاه تسریع ببخشد؟ بنده به‌عنوان یک کرمانشاهی اگر مدیری هم‌تراز دیگر مدیران در استان‌های هم‌جوار همچون کردستان، ایلام و همدان باشم، علی‌رغم اینکه چندسال باهم ارتباط داریم چه کاری و چه منطقه‌ای، به هر صورت بازهم نسبت به آن‌جا من غیر بومی هستم و شناخت کافی نسبت به مسائل آن‌ها ندارم؛ ولی اگر در کرمانشاه مدیر شدم، حداقل 50 درصد نسبت به کار خودم شناخت دارم و 50 درصد نیز نسبت به حوزه کاری کارکنان خودم شناخت دارم و خیلی زودتر به کارها تسلط پیدا می‌کنم. اما منظور از بومی این نیست که من خیلی آدم سفت و سختی باشم که با آقای استاندار هم همیشه در این مورد مذاکره داریم، مشکل این است که مدیر غیر بومی برای کرمانشاه نمی‌آید، کارشناس غیر بومی می‌آید و مدیر می‌شود؛ برای مثال من نوعی که به‌عنوان معاون مدیر چندین سال برای اداره‌ای زحمت کشیده‌ام، با توجه به تجربه چندین ساله‌ام این حق را برای خود قائلم که وقتی مدیر بازنشسته شد و یا ارتقا پیدا کرد و یا به هر نحوی از اینجا رفت، من به‌عنوان مدیر در خدمت این اداره باشم؛ ‌اما وقتی می‌بینم به‌طور مثال فردی از زنجان کارشناس مسئول و یا رئیس گروه بوده و بدون هیچ‌گونه سابقه مدیریتی و نه معاون مدیرکلی، یک‌دفعه با عنوان مدیر به کرمانشاه می‌آید، واقعاً برایم دردآور است. برای من نگران‌کننده است که با توجه به جمعیت دو میلیون و پنجاه هزار نفری استان کرمانشاه، چرا افرادی از این استان رفته‌اند و در استان‌هایی دیگر به‌عنوان مدیر نمونه انتخاب شده‌اند؟ و ما چرا از این سرمایه استانی و از این نیروهای نخبه و کارآمد خودمان استفاده نکرده‌ایم؟ هدف از طرح مسئله بومی و غیر بومی این است و الا من اگر کسی غیر بومی باشد و در استان خودش مدیر بوده و در استان‌های دیگر هم سابقه مدیریتی داشته باشد، علاوه بر اینکه استقبال می‌کنم حتی شاید دستش را هم ببوسم؛ چون با کوله باری از تجربه آمده، اما متأسفانه اکثر مدیرانی که به کرمانشاه می‌آیند حالت کارآموز دارند، یعنی کسی نبوده در استان خودش مدیرکل باشد و آن‌جا را ترک کند و به کرمانشاه بیاید و خدماتی را به مردم محروم و مظلوم داده و قصد توسعه استان را داشته باشد. ما نیروهایی در سطح استان داریم که در کشور برای استانداری، وزارت و معاونت رئیس‌جمهور انتخاب می‌شوند، منتهی گمنام هستند و پشتوانه سیاسی ندارند. صادقانه بگویم ما در استان دو جناح داریم که همیشه خلاف جهت حرکت می‌کنیم؛ زمانی که اصولگراها در رأس هستند، اصلاح‌طلبان به‌عنوان یک تابلوی ایست جلوی آن‌ها را می‌گیرند و زمانی که اصلاح‌طلبان در رأس هستند نیز همین‌طور است. در صورتی که هیچ استانی اندازه استان اصفهان در زمینه مسائل سیاسی و جناحی فعال نیستند، اما زمانی که بحث منافع استانشان وسط می‌آید، همه مثل یک خانواده هستند، مثل برادر و خواهر در کنار هم و نسبت به احقاق حق مردم استانشان کوتاه نمی‌آیند. اما ما این فرهنگ را هنوز تمرین و در سطح استان اجرائی نکرده‌ایم. منافع مردم و نظام برایمان مهم باشد، نه اینکه منافع خودمان را درنظر بگیریم که اگر این کار را بکنیم، مردم به ما رأی نمی‌دهند، ما مردم را نباید فدای خودمان بکنیم، خودمان باید فدای مردم بشویم. یکی از پروژه‌های مهم حوزه شهری ساماندهی آبشوران است، تکمیل این پروژه چرا به طول انجامیده و در این زمینه چه اقداماتی انجام داده‌اید؟ حدود دو ماه پیش آقای اردکانیان وزیر نیرو به استان کرمانشاه سفر کردند و ما نیز از این فرصت استفاده کردیم و با وی و معاونینش با حضور استاندار کرمانشاه و آقای تخت‌شاهی، مدیر آب و فاضلاب استان کرمانشاه گوشه‌هایی از مشکلات رودخانه آبشوران را به ایشان نشان دادیم و گفتیم که این موضوع چقدر باعث نگرانی مردم شده و مشکلات بهداشتی به بار آورده است که وزیر دستور داد به‌صورت ویژه بحث پالایش رودخانه آبشوران را انجام بدهند. مسیر سه‌راه برق به فردوسی تا میدان وزیری ظرف امسال به پایان می‌رسد و بقیه مسیر در سال 98 ساماندهی خواهد شد. آقای اردکانیان برای این رودخانه اعتبار درنظر گرفت و نگران موضوع هستند، بنده به وزیر گفتم که روند ساماندهی آبشوران بسیار کند است و با وقفه مواجه می‌شود و خواستم با در نظر گرفتن اعتبار ویژه برای این امر، یک کار جهادی خداپسندانه صورت بگیرد که وی نیز موافقت کرد؛ بعد از آبشوران به بازدید رودخانه قره‌سو در نزدیکی دانشگاه پیام نور رفتیم، آقای اردکانیان در آنجا دستور داد پروژه ساماندهی قره‌سو سریع‌تر به پایان برسد، این پروژه به علت بارندگی شدید و جاری شدن سیل با توقف مواجه شده و به این خاطر بعد از چند سال به اتمام نرسیده است. با توجه به نزدیکی اربعین ارزیابی شما از آمادگی استان برای میزبانی زائران چیست؟ و چه اقداماتی باید سریع‌تر انجام شود؟ سال گذشته قرار شد زائران عتبات عالیات از مرز خسروی گذر کنند، از همان موقع و از طریق مجمع نمایندگان استان پیگیر موضوع شدیم و جلسات متعددی برگزار کردیم که استاندار کرمانشاه در چند جلسه حضور داشت. زیرساخت‌های تردد و میزبانی فراهم شده است، بحثی که وجود داشت بحث امنیتی بود که از این نظر مرزهای ایران مشکلی نداشته و این موضوع را وزارت کشور و دستگاه‌های امنیتی تأیید کردند؛ ولی در این مورد کشور عراق مشکلاتی داشت که صحبت‌هایی شده و تأییدیه‌های لازم اخذ شده و امکانات آماده است و حتی ما مطرح کردیم که اگر لازم باشد، نیروهای امنیتی کشور عراق از مرز خسروی تا بغداد را پوشش دهند و هزینه آن را می‌توان با اضافه کردن مقدار کمی پول به روادید زائران تأمین کرد، شانسی که در این زمینه داریم، انتخاب دکتر فلاحت‌پیشه به ریاست کمیسیون امنیت ملی است، این امر می‌تواند در روابط بین کشورهای همسایه به‌خصوص استان کرمانشاه با عراق بسیار مؤثر باشد. به‌عنوان سؤال پایانی یکی از پرونده‌هایی که طی سال گذشته بسیار بحث‌برانگیز شد و مردم کرمانشاه را درگیر کرد، پرونده شرکت گلیم و گبه بود، بفرمائید شما برای احقاق حق مردم چه اقداماتی داشته‌اید؟ تقریباً یک ماه پیش که مجمع نمایندگان با آقای عدالت‌خواه، رئیس دادگستری استان کرمانشاه ملاقات داشت، سؤال بنده از ایشان در مورد پرونده گلیم و گبه بود، وی ضمن توضیحاتی پیرامون گستردگی و وسعت و سختی رسیدگی به پرونده مذکور گفت که میزان نقدینگی متهم پرونده حدود 30 درصد است و در کنار آن مقداری اموال و فرش دارد که واقعاً بازاریابی برای این‌ها کار سختی است و بنده هم این امر را قبول دارم، در این خصوص آقای مصری پیشنهاد داد که این فرش‌ها با دعوت از فعالان حوزه فرش حراج شود تا در معرض دید قرار گیرد و به فروش برسد، ولی آقای عدالت‌خواه گفتند که این کار برای ما مقدور نیست و اگر یک نهادی یا مؤسسه‌ای این کار را قبول کند، ما استقبال می‌کنیم. دستگاه‌های امنیتی روی این قضیه حساسیت دارند و کار یک مقدار سخت است؛ بنده طی ملاقاتی که با آقای اژه‌ای داشتم، به‌صورت مکتوب مشکلات این پرونده را به اطلاع رساندم وگفتم قبلاً هم‌ چنین مشکلاتی در استان‌های دیگر به‌وجود آمده و دولت برای حل آن کمک کرده، ولی متأسفانه دولت در حال حاضر خود احتیاج به کمک دارد. از آقای اژه‌ای انتظار داشتیم که همچون بحث مؤسسات مالی، به مال‌باختگان این پرونده نیز کمک شود؛ چون به غیر از تعداد انگشت‌شماری که وضعیت مالی خوبی دارند، اکثر سرمایه‌گذاران مکتب گلیم و گبه از اقشار ضعیف جامعه هستند و خیلی از افراد وام گرفته‌اند و سرمایه‌گذاری کرده‌اند و هیچ‌گونه درآمدی نداشته‌اند. آقای اژه‌ای قول دادند که پیگیر موضوع باشند و کار خوبی که دادگستری درخصوص این پرونده انجام داد، واریز وجوه نقد این متهم به یک حساب جداگانه بود که ماهیانه به آن حدود 30 میلیون سود تعلق می‌گیرد تا بتواند بخش بیشتری از مطالبات مردم را به آن‌ها برگرداند، با این کار حدود 30 تا 40 درصد سرمایه مردم برمی‌گردد.