سپهرغرب، گروه خبر: روستای سردآب بانه یکی از صدها روستای با ظرفیت بالای کشاورزی و گردشگری در کردستان است که متأسفانه به دلیل عدم توجه و حمایت مسؤولان به ظرفیت‌های آن و نبود اشتغال پایدار و درآمد اقتصادی موجب افزایش آمار مهاجرت جوانان و یا روی آوردن آن‌ها به مشاغل کاذب شده‎است.

سردآب روستایی در 30 کیلومتری شهر بانه و در بخش آلوت است که آب‌وهوای کوهستانی، جنگل‌های فراوان، چشمه‌های متعدد و خنک، زمینه رونق کشاورزی، دامداری و باغداری در این روستا را فراهم کرده‌است.

اما باوجود چنین ظرفیت‌هایی به دلیل کمبود امکانات، ساز زندگی مردمان این دیار ناکوک است و اکثر قریب به‌اتفاق خانواده‌هایی که تا حدودی بضاعت مالی دارند اقدام به مهاجرت به سمت حاشیه شهرها می‎کنند و افرادی هم که به دلیل شرایط نامناسب مالی توان مهاجرت ندارند به مشاغل کاذب و طاقت‌فرسا مانند کول‌بری و غیره روی آورده‌اند.

     کمبود امکانات

دهیار روستای سردآب گفت: این روستا در 30 کیلومتری شهر بانه و بخش آلوت قرارگرفته و درمجموع 72 خانوار با 245 نفر در آن زندگی می‌کنند.

ادریس رشیدی ادامه داد: به دلیل ظرفیت‌های طبیعی این منطقه شغل بیشتر مردم این روستا کشاورزی، دامداری و باغداری است.

وی با بیان اینکه قرار گرفتن روستا در مسیر رودخانه موجب شده مردمان این روستا خانه‌های خود را برای در امان ماندن از بارش باران و برف به‌صورت منظم به هم چسبیده بسازند، عنوان کرد: باوجوداینکه چندین دهه از اجرای طرح هادی در بیشتر شهرهای کشور و استان می‌گذرد این طرح عمرانی در سردآب در حد مطالعات مقدماتی باقی مانده‎است.

رشیدی تصریح کرد: خاکی بودن کوچه و معابر سطح روستا در زمان بارش برف و باران موجب گل‌ولای و یخبندان می‌شود و همین مسئله رفت‌وآمد برای روستانشینان را با مشکل مواجه کرده‌است.

به گفته دهیار روستای سردآب برای جلوگیری از تخریب بافت پایین‌دست روستا درنتیجه طغیان رودخانه، یک دیوار سنگی با مصالح طبیعی منطقه در عرض رودخانه ایجادشده که ساخت این دیواره بیش از هفت میلیون تومان برای مردم روستا هزینه در بر داشته و کار ساخت نیز توسط خود اهالی انجام گرفته‎است.

وی ادامه داد: باوجود ساختار قدیمی روستا که به علت کاه‌گلی بودن خانه‌ها در حال تخریب است، همچنان تسهیلات نوسازی و بهسازی در اختیار روستائیان قرار نمی‌گیرد.

رشیدی عنوان کرد: به دلیل نبود زیرساخت‌های آب‌رسانی، هرکدام از اهالی با هزینه شخصی از چشمه‌های اطراف روستا به منازل خود لوله‌کشی کرده و برای بخشی از مردم روستا به‌صورت مشارکتی بیش از یک هزار و 200 متر لوله‌کشی آب شرب انجام شده‎است.

دهیار روستای سردآب خاطرنشان کرد: اجرای عملیات لوله‌گذاری، شبکه مرکزی توزیع، تصفیه‌خانه و غیره از نیازهای اساسی در این روستا برای جلوگیری از خالی شدن آن از سکنه است.

     مشکلات روستا

رئیس شورای اسلامی سردآب نیز ابراز کرد: به گفته‌ی ساکنان قدیمی، قدمت این روستا بیش از 500 سال است. جلال رحیمی با اشاره به وجه‌تسمیه این روستا به دلیل چشمه‌های آن که در فصول گرم سال آبی خنک و گوارا دارد، تصریح کرد: گویش مردم سردآب کردی سورانی و پوشش زنان و مردان آن کردی است و اکثر قریب به‌اتفاق آن‌ها در زمینه تولید «کلاش» فعالیت دارند.

وی افزود: جمعیت روستا کم است و همین مسئله موجب شده تنها یک واحد مدرسه دو کلاسه با 12 دانش‌آموز در سردآب وجود داشته باشد.

رحیمی از راه‌اندازی یک صندوق تعاونی برای مشارکت ساکنان روستا در طرح‌های اشتغال‌زایی هم خبر داد و گفت: روستای سردآب مرکز خانه بهداشت نیز دارد، اما با کمبودهای زیادی در این مرکز ازجمله پزشک متخصص و داروخانه و غیره مواجه هستیم.

رئیس شورای اسلامی سردآب اضافه کرد: مردم روستا به دلیل نبود پزشک و غیره مجبور هستند به‌ناچار برای تأمین این نیازها به مراکز درمانی روستاهای هم‌جوار مراجعه کنند.

وی به فاصله یک هزار متری روستای سردآب با کشور عراق «منطقه پنجوین سلیمانیه» نیز اشاره و اضافه کرد:‌ به دلیل عدم اشتغال‌زایی و درآمد پایدار، ساکنان این روستا به کول‌بری مشغول هستند‌؛ اما باوجود شرایط سخت و فعالیت در کوهستان و مسیرهای خطرناک به کشور همسایه، به‌طور میانگین ماهیانه 450 هزار تومان درآمد دارند.

رحیمی افزود: نیمی از جاده‌ 30 کیلومتری روستای سردآب به بانه خاکی است و همین کمبود زیرساخت روستایی در فصول سرد سال موجب کاهش تردد مردمان این دیار می‌شود.

روستاهایی مجاور سرداب از نعمت گاز خانگی بهره‌مند هستند، اما مردم این روستا همچنان برای تأمین گرمایش خانه، پخت نان و سایر مصارف از نفت سفید به‌عنوان سوخت خانگی استفاده می‌کنند و در فصل زمستان به دلیل ناهموار بودن جاده و نبود سهمیه کافی به‌سختی می‌توان این سوخت را تأمین کرد.

     ظرفیت‌های روستا

یکی از ساکنان سردآب عنوان کرد: محدوده مسکونی روستا بیش از 150 هکتار است و 500 هکتار اراضی کشاورزی و باغی در این روستا وجود دارد.

اسماعیل قادری ادامه داد: این منطقه از پوشش جنگلی درختان ون، بلوط، گردو، سماق و غیره برخوردار است، اما استفاده چندانی از این ظرفیت‌ها نمی‌شود.

این عضو شورای اسلامی روستا سردآب اذعان کرد: محصول به‌دست‌آمده از درختان ون با کمترین قیمت به‌صورت خام فروشی در بازار دست‌فروشان عرضه و یا به خارج از کشور صادر می‌شود که سود چندانی برای فعالان آن ندارد.

وی با بیان اینکه چند سال قبل جوانان روستا چند حوضچه پرورش ماهی در حاشیه رودخانه احداث کردند، ابراز کرد: به دلیل نبود تجهیزات نگهداری، عدم‌حمایت‌های مالی، راه نامناسب روستا، عدم شناخت و ورود به بازار فروش و موارد دیگر این طرح اشتغال‌زایی پس از 6 ماه فعالیت تعطیل شد.

قادری تصریح کرد: این روستا جزء معدود مناطق شهرستان بانه در زمینه پرورش بز مرغز است که پشم آن در تولید انواع نخ و الیاف کاربردی در دوخت لباس‌های محلی استفاده می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: در باغ‌های انگور و گردوی این روستا محصولات فراوانی در طول یک‌ سال تولید می‌شود که برای سوددهی مناسب نیازمند ایجاد صنایع فرآوری، بسته‌بندی و بازار فروش است.

این عضو شورای اسلامی روستا سردآب از نبود شرایط مناسب برای انباشت زباله خانگی و هدایت فاضلاب روستا ابراز نگرانی کرد و افزود: زباله در حاشیه روستا بر روی ریخته می‌شود که این مسئله می‌تواند مشکلات زیست‌محیطی زیادی را به دنبال داشته باشد.

وی ورود فاضلاب به داخل رودخانه را از دیگر مشکلات این روستا عنوان کرد و گفت: این مسئله علاوه بر بوی نامطبوع، خطرات زیست‌محیطی را برای آبزیان و گونه‌های حیوانی منطقه دارد.

قادری در پایان اذعان کرد: مشکل اساسی مردم این روستا نبود اشتغال پایدار است و مردم برای داشتن درآمد مناسب مجبور هستند به شهرها مهاجرت کنند که این رویه، کاهش جمعیت این روستای گردشگرپذیر را در پی داشته‌است.