در حالی که بزرگترین و منحصر به فردترین راهپیمایی اعتقادی دنیا به نام «اربعین» در حال برگزاری است، سوال این است که این اجتماع چه اهمیتی دارد؟ و چرا پس از محرم، اربعین مطرح میگردد؟ بحث و سابقه ی زیارت اربعین به دوران امام صادق (ع) برمیگردد ودر روایات شیعه وارد شده است.
امام حسن عسگری(ع) از پنج نشانهی مومن، یکی از آنان را زیارت اربعین میداند. از حدیث امام حسن عسگری (ع) پیرامون زیارت اربعین میتوان دریافت که امام حسن عسگری (ع) با این روایت تاکیدی بر وظایف شیعیان در دوران غیبت دارند. وجود زیارتنامهی «خاص اربعین» یا تعیین عدد چهل یا اربعین و تاکید بر آن، حکایت از جهتدهی به عزاداری امام حسین(ع) پس از شهادت در مرحله عمومی وجمعی است.
ائمه(ع) از این ظرفیت و نماد در جهت فرهنگسازی مطابق با آموزههای اسلامی و از بین بردن فرهنگ جاهلی استفاده کردند. افقهای پیشروی اربعین بیانگر چیزی بیش از آن است که تاکنون به آن دست یافته است. با گذشت 1400 سال، تازه واقعه عاشورا روز به روز در حال خروش است. این همان خاصیت عاشوراست که ابعاد دیگر آن برآیندگان پیدا خواهد شد.گویا خون حسین(ع) باید همچنان دنیاها را درنوردد و به این دنیای مدرن، حرارتی دیگر ببخشد.
اربعین رویکرد ویژه به سیاستهای جهانی براساس سرزمین و منابع است که در شرایط کنونی به تثبیت قدرت شیعه در منطقه و هویت سیاسی شیعه (ژئوپلیتیک شیعه) دامن زده ودر نهایت زمینهساز یک هژمونی مشروع است. راهپیمایی اربعین تجلی قدرت نرم شیعیان در عصر جدید جهانی است؛ نمود جهانی اربعین و به نوعی تبلیغ اربعین در جامعه جهانی، نماد استکبارستیزی در شرایط کنونی است. اربعین ریشه در یک آیندهنگری عمیق دارد، این حضور فراملی و وحدت بخش با صحنههای خالصانهی خود یک پیادهروی ساده نیست!! اربعین معرفی صلح آمیز حسین(ع) به دنیاست... تا چه شود؟! معرفی امام حسین(ع) به دنیا، روشی برای تعجیل در فرج است و دراصل با تابلوی امام حسین(ع)، منتقم خون حسین(ع) یعنی امام زمان(عج) راحت معرفی میشود. در روایتها آمده است امام زمان (عج)، هنگام ظهور،خود را با نام جد بزرگوارشان، اباعبدالله الحسین (ع)، به همه عالم معرفی میکنند و تک تک افرادی که در حماسه اربعین شرکت میکنند، در معرفی امام حسین (ع) به اهل عالم سهیم اند و به عنوان سربازان مقدمه ساز ظهور حجت ابن الحسن روحی و ارواح العالمین له الفداء نقش ایفا میکنند. ان شاءا...
لینک خبر: