سپهرغرب خطاب به متولیان مدیریت بحران هشدار داد:

دست کوتاه آتش‌نشانان همدانی از ساختمان‌های بلند

سپهرغرب، گروه خبر - طاهره ترابی‌مهوش: کمبود تجهیزات، دغدغه امروز سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری همدان است، چراکه از داشتن بدیهی‌ترین تجهیزات همچون نردبان برای دسترسی به ساختمان‌های بلندمرتبه محروم هستند.

شرایط منطقه‌ای، رشد و توسعه عمودی شهرنشینی، شرایط خاص توپوگرافی و جاده‌ای، پوشش گیاهی گسترده، بروز حوادث غیرمترقبه نظیر سیل و زلزله، آتش‌سوزی‌های متعدد و غیره لزوم ارتقای سطح ایمنی و امکانات امداد و نجات را در کلان‌شهری همچون همدان با جمعیت 700 هزار نفری فعلی و یک میلیون و 26 هزار نفری پیش‌بینی شده برای آن را الزامی کرده‌است.

دراین‌بین، ناگفته کاملاً واضح است که حرفه آتش‌نشانی از مشاغل سخت و پراضطرابی محسوب می‌شود که ثانیه‌ها و لحظات در آن حکم دوباره زندگی و یا تبدیل به مرگ را دارد و اقداماتی که بتوانند سرعت عمل و دقت را در این حرفه ارتقا دهد، اقدامی مطلوب و شایسته تقدیر است.

یکی از مواردی که کمک فراوانی به امدادرسانی کرده و سرعت عمل آتش‌نشانان را در زمان حادثه دوچندان می‌کند، وجود امکانات و تجهیزات در ایستگاه‌های آتش‌نشانی در شهرها است؛ زیرا شهروندان برای انتخاب محل زندگی خود ممکن است به نور و بافت فرهنگی دقت کنند اما به مؤلفه ایمنی توجه نمی‌کنند که این خلأ همواره توسط نیرو‌های آتش‌نشان در شهرها پر‌‌ می‌شود.

البته باوجود اینکه تأمین تجهیزات لازم و حرفه‌ای از نیازهای ضروری آتش‌نشانی است، اما سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری همدان همواره طی سال‌های اخیر از نبود تجهیزات رنج برده و می‌برند، به‌طوری‌که برخلاف روند روبه‌رشد برج‌‌سازی و سکونت در ساختمان‌های چندطبقه، فرسوده بودن بافت شهری و معابر تنگ و باریک هنوز این سازمان از داشتن نردبان 56 متری برای دسترسی به ساختمان‌های بلندمرتبه در زمان وقوع بحران و آتش‌سوزی محروم است!

حال آنکه علی فتحی، رئیس کمیسیون خدمات شهری شورای اسلامی شهر همدان در جلسه یکم بهمن‌ماه کمیسیون خدمات شهری با انتقاد از بی‌توجهی نسبت به خرید نردبان 56 متری آتش‌نشانی برای ارائه خدمات به ساختمان‌های بلندمرتبه شهر در زمان وقوع حادثه، اظهار کرد: متأسفانه باوجود اینکه بارها این نیاز مطرح‌شده، اما توجهی برای خرید آن صورت نگرفته‌است.

وی افزود: علاوه‌ بر این، مشکل فرسودگی ناوگان نیز از دیگر مسائل پیش روی آتش‌نشانی همدان است، چراکه عمر ناوگان آتش‌نشانی در این شهر به 23 سال می‌رسد درحالی‌که عمر استاندارد این ماشین‌آلات حداکثر 15 سال است.

فتحی همچنین نسبت به محرومیت آتش‌نشانی همدان از ماشین‌آلات تخصصی گلایه و تصریح کرد: در صورت وقوع حادثه در حوزه پتروشیمی و مواد اسیدی، امکان انجام عملیات لازم برای مواجهه با این بحران در آتش‌نشانی همدان وجود ندارد! خبرنگار سپهرغرب باتوجه به کمبود‌های موجود و لزوم توجه به این مقوله گفت‌وگویی با محمدرضا بیاناتی، مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری همدان ترتیب داده که در ادامه می‌خوانید:

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری همدان با بیان اینکه این سازمان ازلحاظ نیروی انسانی در شرایط خوبی قرار دارد اما در تجهیزات و امکانات آتش‌نشانی از جایگاه خوبی برخوردار نیست، گفت: ماشین‌آلات سازمان نیز با طول عمر 25 سال فعالیت دارند و حتی در یک مورد نیز خودروی عملیاتی استانداری را تحویل گرفتیم که عمر مفید آن نیز به پایان رسیده‌است.

محمدرضا بیاناتی اظهار کرد: میانگین طول عمر خودروهای آتش‌نشانی 17 سال است، اما همواره مجبور هستیم برای بهره‌مندی بیشتر از این خودروها اقدام به تعمیر و تجهیز آن‌ها کنیم.

وی با بیان اینکه تا چندی پیش می‌توانستیم نردبان 56 متری را به بهای چهار یا پنج میلیارد تومان خریداری کنیم، ادامه داد: اما متأسفانه در حال حاضر برای خرید آن می‌بایست حداقل 25 میلیارد تومان هزینه کرد.

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری همدان با اشاره به قیمت‌های بسیار بالای ادوات و تجهیزات آتش‌نشانی، خاطرنشان کرد: حتی قیمت یکی از خودروهای آتش‌نشانی می‌تواند تا ده‌ها میلیارد تومان باشد.

بیاناتی میانگین عملیات‌ مهم را در طول یک روز 15 حادثه دانست و یادآوری کرد: بارها برای تأمین تجهیزات مهم نظیر نردبان 56 متری و ماشین‌آلات سنگین با وزارت کشور، استانداری، شورا و شهرداری مکاتبه‌ کرده‌ایم اما تاکنون نتیجه مطلوبی حاصل نشده‌است؛ البته وضعیت مالی شهرداری‌ها طی سال‌های اخیر امکان تخصیص اعتبار برای خرید تجهیزات را گرفته که شهرداری همدان نیز از این قاعده مستثنا نیست.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر برای خرید تجهیزات انفرادی هر آتش‌نشان، بیش از 40 میلیون باید هزینه شود، افزود: یک آور و شلوار حریق حدود 20 میلیون تومان است، یک جفت دستکش آتش‌نشانی حدود دو میلیون و 500 هزار تومان، یک مقنعه یا هود حریق حدود یک میلیون تومان و یک جفت چکمه چهار میلیون تومان هزینه نیاز دارد که اگر بهای مجموع این تجهیزات را حساب کنیم، هزینه انفرادی آن برای هر آتش‌نشان حدود 25 تا 40 میلیون تومان می‌شود، حتی دستگاه تنفسی که قیمت بسیار بالایی دارد، باید به‌صورت انفرادی استفاده شود تا بیماری افراد به یکدیگر منتقل نشود.

در ادامه برای بررسی بیشتر این موضوع و اهمیت آن با علی‌مردان طالبی، مدیرکل مدیریت بحران استانداری همدان در خصوص رویکرد این ستاد برای تأمین اعتبارات جهت تهیه تجهیزات مورد نیاز آتش‌نشانی همدان گفت‌وگو کردیم:

مدیرکل مدیریت بحران استانداری همدان با بیان اینکه آتش‌نشانی سازمانی وابسته به شهرداری است، ابراز کرد: بنابراین زحمت بکشید در خصوص نحوه تأمین اعتبارات با مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی گفت‌وگو کنید!

علی‌مردان طالبی با بیان اینکه تجهیزات این نهاد می‌بایست از منابع داخلی شهرداری تأمین شود، در پاسخ به این سؤال که آیا از محل منابع دولتی نیز می‌توان به این بخش اعتبار تزریق کرد؟ گفت: محل این منابع از منابع مالی مدیریت بحران نبوده و شاید از دیگر منابع استانی است.

وی خاطرنشان کرد: بنده اطلاع دقیقی از محل تخصیص اعتبارات به آتش‌نشانی ‌ها ندارم.

مع‌الوصف؛ همانطور که عنوان شد در شهری همچون همدان که مدیران و نمایندگانش سال‌ها است به دنبال اطلاق کلمه کلان‌شهر‌ی به آن هستند، حتی برنامه‌ای برای تأمین تجهیزات بدیهی ایمنی برای سازمان‌های متولی همچون آتش‌نشانی این به اصطلاح کلان‌شهر وجود ندارند، به‌طوری‌که مدیرکل مدیریت بحران استانداری خود را موظف به پاسخگویی در خصوص تأمین تجهیزات مورد نیاز برای نیروهای امدادی نمی‌داند و با پاسخی کوتاه و تأکید بر کلمه نمی‌دانم خود را از هرگونه وظیفه‌ای مبرا می‌داند، درحالی‌که آتش‌نشانان جان‌برکف همدانی برای مهار آتش و مدیریت بحران در مواقع اضطراری حتی دستشان از ساختمان‌ها بلندمرتبه به دلیل نداشتن نردبان کوتاه است.

این در حالی است که سازمانی همچون آتش‌نشانی به طریق اولی نهاد دولتی محسوب می‌شود و می‌بایست به لحاظ تخصیص اعتبارات برای نوسازی و خرید تجهیزات در اولویت قرار گیرد، بنابراین نمی‌توان به بهانه اینکه آتش‌نشانی از سازمان‌های وابسته به شهرداری است از وظیفه دستگاه دولتی چشم‌پوشی شود؛ گرچه دراین‌بین این انتقاد به شهرداری و شورا نیز وارد است که چرا از سال‌ها پیش به وعده‌های داده شده برای خرید تجهیزات با قیمت‌هایی به مراتب پایین‌تر اقدام نکرده‌اند و امروز خود مدعی کمبود تجهیزات هستند.