ویژگی‌ها و شاخص‌های روابط عمومی کارآمد

  سپهرغرب، گروه ایران و جهان:  روابط عمومی برتر یا کارآمد، واحدی است که با ساماندهی مناسب تشکیلاتی و مدیریت علمی، در قالب برنامه و عمل مشخص، ضمن رعایت اصول اخلاقی و حرفه‌ای روابط عمومی و ارائه اطلاعات مشاوره‌ای به مدیریت سازمان، برای نفوذ در افکار عمومی و هدایت آن افزون بر برنامه‌ریزی ویژه برای رهبران فکری، به شکل اصولی رسانه‌ها را به خدمت گرفته و به اصل اطلاع‌یابی، اهمیت ویژه‌ای قائل می‌شود و از طرفی با توسعه فعالیت‌های افکار سنجی و ارتباطات مردمی و تولید فرآورده‌های فرهنگی سعی دارد جریان مبادله پیام بین سازمان و مخاطب را دوسویه و بازخورد لازم را در جریان ارتباطی خود با مخاطبان در ابعاد درون سازمانی، ملی و بین‌المللی ایجاد کند و از طریق نقشی تعیین‌کننده و تأثیرگذار درسطح کلان در برنامه‌های سازمانی و برنامه‌های توسعه ملی ایفا کند و باگرایش به سمت مردم در هیأت وکیل مدافع مردم و دادستان ظاهر شود و به صورت یک نهاد مدنی حامی و پاسدار افکار عمومی درآید.

 ویژگی‌های روابط عمومی کارآمد:

1) عمل به اصول اخلاقی روابط عمومی ازطریق استفاده نکردن از دروغ، رازداری و حفظ اسرار سازمان و مخاطبان، خودداری از نشر اطلاعات کذب، عمل به اصل حقانیت مخاطب و پرهیز از برخورد غیراخلاقی با مخاطبان و پرهیز از ترفندهای تبلیغاتی برای فریب افکار عمومی و تطمیع یا تهدید رسانه‌ها در مورد دادن آگهی‌ یا قطع آن.

2) توجه به روابط عمومی بین‌المللی از طریق تولید فرآورده‌های فرهنگی جهت دار مبنی بر فعالیت‌های توسعه‌ای، تولید اخبار توسعه و انتشار نشریات و بروشور به زبانهای خارجی و تولید و صدور گزارشهای خبری.

3) قدرت مشاوره مدیریت از طریق شکل‌دهی «هسته‌های مشورتی» در زمینه‌های مختلف و براساس وظایف تخصصی سازمان و با استفاده از نتایج نظرسنجی‌ها، پژوهش‌ها، تماس‌ها و مطالب رسانه‌ها.

4) کارآیی روابط عمومی داخلی از طریق توجه به بعد داخلی سازمان و پرهیز از گرایش اصلی به سمت بیرون سازمان و جلب و تأمین رضایت و ایجاد تفاهم بیشتر بین مدیریت و کارکنان.همچنین جمع‌آوری اطلاعات برای مخاطبان درون سازمان و انتشار نشریات داخلی و برنامه‌های بازدید برای کارکنان و خانواده‌های آنان.

5) برنامه‌ریزی برای رهبران فکری از طریق اطلاع‌رسانی به ائمه جمعه و جماعات، روزنامه‌نگاران، نویسندگان، مدرسان و...انتشار بولتن اطلاع‌رسانی ویژه برگزاری برنامه‌های بازدید از طرحها، حضورمسئولان سازمان در بین آنها و... است.

6) استفاده اصولی از رسانه‌ها برای نفوذ در افکار عمومی.

7) کلان‌نگری در انجام وظایف و تأثیرگذار بودن بویژه در جریان تصمیم‌سازمانی.

8) دوسویه بودن جریان مبادله پیام و توجه به «بازخورد» از طریق کاربرد الگوی ارتباطات مشارکت‌آمیز در ارتباط با مردم و توجه به ضرورت مشارکت مردم در تصمیم‌گیریها و برنامه‌ریزیها.

9) داشتن برنامه عمل و اصالت برنامه‌ریزی از طریق تهیهٔ برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت و برنامهٔ عمل سالانه.و همچنین شناسایی مخاطبان، تعیین اهداف روابط عمومی براساس اهداف سازمان و تعیین پیام‌های روابط عمومی و پیش‌نویس برنامه و مشورت با مسئولان.

10) اطلاع‌یابی، یعنی علاوه بر اطلاع‌رسانی، نگاه مردم به سازمان را تفسیر کند و آن را در اختیار مدیریت سازمان قرار دهد. مهمترین شیوه اطلاع‌یابی سنجش افکار عمومی است و همچنین نظام پیشنهادها برای آگاهی از دیدگاههای اصلاحی کارکنان و قشرهای مختلف مردم.

11) اولویت ارتباطات مردمی هم در درون و هم در بیرون سازمان از طریق برگزاری جلسات پرسش و پاسخ بین کارکنان و مدیریت و گروههای مختلف مردم، بویژه مخاطبان خاص سازمان یا مدیریت و برگزاری بحث آزاد. و همچنین طراحی یک بخش مستقل در نمودار و تشکیلات سازمانی روابط عمومی.

12) سازماندهی و مدیریت علمی با استفاده از طراحی تشکیلاتی مناسب و مدیریت عملی و تعیین جایگاه مشخص روابط عمومی زیرنظر مستقیم بالاترین مقام سازمانی. همچنین مدیر کارآمد و متخصص در حوزهٔ افکار عمومی، علوم ارتباطات و آشنایی اجمالی با اصول علم مدیریت و ضرورت توجه به جذب نیروی انسانی متخصص در علوم روابط عمومی و ارتباطات.

13) توانمندی در تولید فرآورده‌های فرهنگی از طریق تولید اطلاعات در قالب‌های مختلف همچون تفسیر خبر و غیره و از این طریق کمک به کار فرهنگ سازی جامعه.

14) ایفای نقش در قالب نهاد مدنی از طریق مطالعهٔ مستمر افکار عمومی و دخالت دادن آن در تعیین خط مشی سازمان و ایفای نقش پل ارتباطی بین ملت و دولت.