جمعیت ارباب وفا نگسلد از هم

سپهرغرب، گروه خبر - سمیرا گمار: محرم امسال وقتی آمد، که دنیا درگیر یک ویروس بود؛ خیلی از ما نگران بودیم که حالا بعد از 11 ماه هوای نفسگیر شهر و چشم انتظاری برای رسیدن این مهمان عزیز و آرمانشهری که آرزوی نفس کشیدن در آن را داریم چه می‌شود؟

پیش خودمان هم داشتیم حساب کتاب می‌کردیم که اگر این طور شود یا آن طور شود... این کار را می‌کنیم آن کار را می‌کنیم! اما حسین (ع) ما قاعده‌ها را به هم زد.

خیلی‌ها دلشان نمی‌خواست مراسم عزاداری سید شهیدیان برپا شود و چشم دوخته بودند ببیننند ما چه می‌کنیم که به یک‌باره حاج قاسم شاگرد زرنگ مکتب ثارالله به کمکمان آمد و «ما ملت امام حسینیم» دهان به دهان بین ما چرخید.

بیرق‌ها از دورترین نقاط روستاها و شهرها برافراشته شد و هر کس با چند نفر برای ارباب بی‌کفن مجلس به پا کرد تا مادر سادات شاهد باشد ما همان نسلی هستیم که پیامبر قولش را به فاطمه سلام‌الله علیها داده بود. آری از این شکوه نباید به سادگی عبور کرد.

همه جا محرم شد، همه جا روضه شد، انسان‌های معاصر در هم پیچیده تنها برای عزای سید شهیدان چند نفری دور هم جمع شدند و کل ایران را حسینیه کردند و این اگر تعبیر «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ ۖ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ» نیست چه می‌تواند باشد؟

حالا حسین (ع) میزبانی می‌کند، برای هر کسی که دلش برای او می‌تپد که امام صادق(ع) فرمود خدا خیر هر کس را که بخواهد محبت حسین (ع) را به دلش می‌اندازد. فرقی هم ندارد مهمانی حسین، خانه مخروبه یک پیرزن تنها در دل روستاهای خراسان باشد یا ظهر روز پنجم و در تحریریه یک رسانه.

دیروز ما هم مهمان ارباب بودیم و در روز پنجم ماه عزا برای سالار شهیدان گریستیم. چپ و راست روضه کربلا برای ما ناامیدها امید می‌پاشد، ببین فرزند حسن (ع) را. مگر از دستان این طفل میان میدان جنگ کاری برمی‌آید...؟

آری برمی‌آید...

پس حسین جان، ما را اضافه کن به جوانان بنی هاشمی که فرامی‌خواندی برای رساندن علی به خیام، ما نیز صدای شما را شنیدیم به گواه حضورمان در مجلس تو، در همین تحریریه...

فرزاد پیرو از ذاکرین اهل‌بیت علیهم السلام است و نذر کرده هر کس که دلش با حسین باشد و نتواند در مجلس ارباب شرکت کند او را به شنیدن روضه مهمان نماید. اهالی همدان این ایام را مغتنم شمرده و اگر نمی‌توانند در مجلس روضه حضور پیدا کنند با او تماس بگیرند، او در خانه‌هایتان برای شما مرثیه می‌خواند به‌شرطی که بیرق عزا بر سردر خانه خود بیاویزید.