چه افرادی باید در طراحی خیابان در نظر گرفته شوند؟

سپهرغرب، گروه شهر: خیابان‌ها در اغلب شهرهای جهان، بیشترین سهم از دارایی‌های عمومی را به خود اختصاص داده‌اند؛ در نتیجه، این فضاهای عمومی باید به طور برابر نیازهای تمام کاربران خود را برآورده کنند.

طراحی خیابان‌های شهری باید به گونه‌ای انجام شود که با نیازهای تمام کاربران نظیر عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، افرادی که از حمل و نقل عمومی بهره می‌گیرند، کسانی که برای گذراندن اوقات فراغت به خیابان‌ها آمده‌اند، ارائه دهندگان خدمات شهری، صاحبان مشاغل و رانندگان سازگاری داشته باشد. در واقع، از آنجا که خیابان‌ها بخش اعظم شهرهای جهان را از آن خود کرده‌اند، در مقایسه با سایر فضاهای عمومی شهرها، بیشترین کاربرد را برای شهروندان دارند. بنابراین طراحی آن‌ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و باید علاوه بر زیبایی، امنیت و سایر نیازهای کاربران را تأمین کند. اما پرسشی که در اینجا ممکن است به ذهن همه برسد اینکه چه کسانی بیشترین بهره را از خیابان‌ها می‌برند؟ عابران پیاده

عابران پیاده مردمی با تمام سنین، توانایی‌های جسمی، نشسته، در حال حرکت، منتظر و یا در حال استراحت را در بر می‌گیرد. طراحی خیابان‌ها برای عابران پیاده باید به گونه‌ای باشد که دسترسی آسان را برای آسیب‌پذیرترین افراد امکان‌پذیر کند. خیابان‌ها باید فضاهایی امن برای تمام کاربران باشد و البته پیاده‌روها نیز باید با دقت تمام طراحی شود تا بر امنیت فضای عمومی بیافزاید. بدون شک قدم زدن در خیابان‌هایی با تنوع بصری، نماهای زیبای سازه‌ها، دسترسی به امکاناتی برای ایمن ماندن از تغییرت آب و هوایی و پیاده‌روهایی با فضای کافی برای عابران پیاده تجربه‌ای به یادماندنی ایجاد خواهد کرد. دوچرخه‌سواران

دوچرخه‌سواران اغلب به افراد سوار بر دوچرخه، کالسکه یا چرخ‌های بارکش اشاره می‌کند. فضاهای عمومی مورد استفاده این افراد باید ایمن، بدون مانع، کاملاً مستقل و البته بخشی از یک شبکه منسجم و متصل باشد تا افرادی از تمام سنین و با توانایی‌های متفاوت را به استفاده از وسایل نقلیه غیر موتوری خود تشویق کند. در خیابان‌های شلوغ، مسیرهای دوچرخه‌سواری باید به وسیله موانع یا خط کشی‌های از سایر فضاهای خیابانی جدا شود تا کاربران را با امینت کامل در مسیر خود به سمت مقصد هدایت کند. رانندگان وسایل حمل و نقل عمومی

رانندگان وسایل حمل‌ونقل عمومی کسانی هستند که از اتوبوس‌ها، تاکسی‌های عمومی، قطارهای شهری و ترامواها برای حمل شهروندان به نقاط مختلف استفاده می‌کنند. این وسیله‌های پایدار تردد به‌طور چشمگیری ظرفیت و کارآمدی کلی خیابان‌ها را افزایش می‌دهند پس در طراحی این فضاهای عمومی باید به‌دقت موردتوجه قرار گیرند. اختصاص فضای مستقل به این وسایل حمل‌ونقل می‌تواند راحتی و امنیت رانندگان آن‌ها را تأمین کند و شهروندان بیشتری را به سمت استفاده از آن‌ها سوق دهد. درواقع، خیابان‌ها باید به‌گونه‌ای طراحی شود که بدون کاهش کیفیت، فضاهای مخصوص و البته وسیعی را به تردد وسایل حمل‌ونقل عمومی قرار دهد.افراد سوار بر وسایل حمل‌ونقل موتوری

بسیاری از مردم ممکن است از خودروهای شخصی یا موتورهای خود برای تردد در داخل شهر بهره گیرند. در طراحی خیابان‌ها و تقاطع‌ها، باید امکان رفت‌وآمد راحت و بدون مانع برای افراد سوار بر خودروهای شخصی و موتورسواران فراهم آید. به‌ویژه، در تقاطع‌ها علائم راهنمایی و رانندگی باید به‌درستی نصب شود تا مسیر کاربران وسایل نقلیه موتوری مشخص باشد و از ایجاد هرگونه خطر در حین تردد خودداری به عمل آید.  صاحبان کسب‌وکار

این دسته از افراد به کسانی تلقی می‌شود که به دست‌فروشی در خیابان‌ها مشغول هستند، نمای مقابل فروشگاه‌ها را به کسب‌وکار خود اختصاص داده‌اند یا حتی دکه‌هایی برای فروش خود نصب‌کرده‌اند. این کاربران درواقع خدمات مهمی به شهروندان ارائه می‌دهند و با فعالیت خود منجر به پویایی و جذب افراد به خیابان‌ها می‌شوند. برنامه‌ریزان شهری در طراحی خیابان‌ها باید فضای کافی را در اختیار این دسته از کاربران قرار دهند و حتی آنان را از خدماتی نظیر سرویس‌های بهداشتی و آب پاک بهره‌مند کنند.