اندر حکایت آسانسورهای بسته و پله‌های خاموش پُل‌ها در همدان

 سپهرغرب، گروه خبر - طاهره ترابی‌مهوش: در بازدید از تعدادی پُل‌های مکانیزه در نقاط مختلف شهر همدان مشخص شد اغلب این پُل‌ها از مکانیزه بودن فقط نامش را یدک می‌کشند.

این‎روزها ترافیک شهری و پیامد‌های منفی آن یکی از مهم‌ترین مسائلی است که مدیران شهری با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بسیاری از کارشناسان حذف پارکینگ، کمبود خیابان‌‌ها و غیره را علت اصلی این مشکلات می‌دانند؛ اما یکی از مهم‌ترین دلایل ترافیک در مراکز شهرها که کمتر مورد توجه قرار گرفته و شاید بتوان گفت از دید مدیران شهری پنهان مانده، مسئله عبور عابران پیاده از عرض خیابان‌ها است.

این‎روزها صحنه عبور عابران پیاده از عرض خیابان‌ها آن‌هم درست زیر پُل‌های مکانیزه هوایی در شهرها به امری عادی تبدیل شده است. مشکلی که اگر از دید عابران پیاده نگاه کنیم، به نبود زیرساخت‌‌ها بازمی‌گردد و اگر هم از دید مدیران شهری به این مسئله نگاه کنیم، با عدم فرهنگ‌سازی در استفاده صحیح از امکانات شهری مرتبط است.

دراین‌بین در شهری همچون همدان گلایه‌مندی‌ها از پُل‌های مکانیزه عابر پیاده شهر بسیار است؛ به‌طوری که اغلب شهروندان همدانی معتقدند پُل‌های مکانیزه موجود را نمی‌توان چندان مؤثر و کارا دانست، زیرا اغلب روزها آسانسور یا پُل برقی آن‌ها خارج از سرویس است تا مردم همچنان برای تردد در معابر دچار مشکل باشند.

این درحالی است که نصب آسانسور یا پله‌برقی راهی بوده که مردم تشویق شوند تا از این زیرساخت برای تضمین سلامت و درعین‌حال رعایت قواعد راهنمایی و رانندگی بیشتر استفاده کنند. بر این اساس با توجه به حجم بالای گلایه‌مندی ‌‌ بر آن شدیم تا با حضور در برخی از نقاطی که این پُل‌ها مستقر هستند، از نزدیک در جریان مشکلات قرار گیریم؛ بنابراین در ادامه آنچه مشاهدات عینی تیم تحریریه و همچنین آنچه حاصل گفت‌وگو با شهروندان است را منعکس خواهیم کرد:

از آنجایی که استانداری به‌عنوان یکی از دستگاه‌های اصلی و پُرتردد به‎لحاظ داشتن ارباب‌رجوع است، پس با حضور در بلوار بعثت درست ورودی کوی شکریه به بررسی پُل مکانیزه موجود پرداختیم.

کثیفی مشهود جداره آسانسورها علاوه‎بربسته بودن دائمی آن، پله‌برقی خاموش و یا خارج از خدمات‌رسانی باعث شد به این باور برسیم که فقط نام مکانیزه بر روی این پُل‌ها باقی مانده، به‌طوری که از حرف زدن از مکانیزه‎سازی پُل‌ها تا عمل به آن فاصله بسیار است.

پس برای انعکاس بهتر این نواقص با کاربران دائمی این پُل یعنی تعدادی از کارمندان مستقر کیوسک نگهبانی استانداری هم‌کلام شدیم:

یکی از این افراد با اشاره به آنکه همواره آسانسور این پُل خاموش است و من نوعی تاکنون موفق به استفاده از آن نشدم، گفت: پله‌برقی نیز تنها در ساعت‌های مشخص‌شده‌ای روشن است و حالت خودکار ندارد.

وی با بیان اینکه متأسفانه پله‌های عادی این پُل نیز با شیب نامناسبی ساخته شده و به هنگام بارندگی استفاده از آن با دشواری است، اذعان کرد: درواقع استفاده از این پله‌ها مخصوصاً برای افراد کهن‌سال و خانم به‎هنگام بارندگی، خاموشی آسانسور و پله‌برقی‌ها مقدور نیست.

دیگر کارمند مستقر در کیوسک نگهبانی استانداری با اشاره به آنکه یکی دیگر از مشکلات این پُل به عدم هماهنگی بین پله‌برقی یک سمت پُل با طرف دیگر آن مربوط است، گفت: در برخی مواقع از سمت ورودی شکریه پله‌برقی روشن است، اما در طرف دیگر با خاموش بودن آن مواجه می‌شویم.

یکی دیگر از افراد حاضر در کیوسک نگهبانی نیز با بیان اینکه به نظر من باید امنیت داخل پُل‌ها را نیز از طریق نصب دوربین تأمین کنند زیرا بحث تبلیغاتی فضای داخلی پُل را ناامن کرده، گفت: این مسئله واقعاً برای بانوان و خانواده‌ها مشکل‌ساز است.

کمی آن‌طرف در اتاقک بازرسی استانداری نیز یکی از کارمندان خانم از خاموش بودن دائمی پله‌برقی و آسانسور گلایه‌مند بود و بیان کرد: تنها گاهی امکان استفاده از پُل برقی امکان‌پذیر است، به‌طور مثال امروز پله‌برقی یک‌طرف پُل روشن و طرف دیگر خاموش بود.

اما دیگر کارمند بازرسی مشکل خرابی این پُل را دست‌کاری کاربران عنوان کرد و گفت: من شخصاً پیگیر خرابی از طریق سامانه 137 شدم و مشخص شد اغلب سوئیچ‌ها را مردم دست‌کاری می‌کنند.

کمی آن‌طرف‌تر خانم جوانی به دنبال رد شدن از عرض خیابان با وجود پُل عابر پیاده بود که با وی هم‌کلام شده و چرایی عدم استفاده از پُل را پرسیدیم. پُلی از جنس ترس

وی با بیان اینکه متأسفانه پُل‌های عابر پیاده که با هدف افزایش ایمنی شهروندان ساخته شده‌اند به‌دلیل نصب بیلبورد و تابلوهای تبلیغاتی در تمامی سطح پُل شب‌ها و حتی در ساعات کم‌تردد به مکانی برای تجمع معتادان و حتی اراذل، اوباش و زورگیران احتمالی تبدیل شده‌اند، گفت: بر این اساس خطر تصادف را به جان می‌خرم، اما از این پُل‌ها عبور نمی‌کنم.

این خانم افزود: نمی‌دانم چرا فناوری این‌قدر دیر به شهر ما می‌رسد، چندسال است که در شهر همدان پُل مکانیزه نصب شده‌، اما هنوز برای تأمین ایمنی آن چاره‌ای اندیشیده نشده است.

وی با تأکید بر اینکه ترجیح می‌دهم از عرض خیابان با تمام خطرات احتمالی عبور کنم، اظهار کرد: چون تابلوی تبلیغاتی روی پُل نصب کرده‌اند، سقفش هم که پوشیده، بیشتر شبیه یک خانه برای معتادان و اراذل‌واوباش شده است.

در ادامه بازدیدها خوشبختانه وضع پُل‌ مکانیزه ورودی هنرستان خوب بود و خانم احمدی که یکی از کاربران همیشگی این پُل است با ابراز خرسندی از وضعیت خدمات‌رسانی، گفت: من حداقل روزی دوبار از این پُل مکانیزه از طریق آسانسور و پله‌برقی استفاده می‌کنم، اما نکته این است که متأسفانه عدم نظافت بر فضای بهداشتی با توجه به شیوع کرونا به نظر می‌رسد از دید شهرداری پنهان مانده است.

دیگر پُل مکانیزه‌ای که از شرایط آن بازدید کردیم، پُل مستقر در بلوار شهید احمدی‌روشن در ورودی جوادیه بود که متأسفانه در این پُل نیز پله‌برقی خاموش و متأسفانه و آسانسور بسته بود. احساس سقوط

تأسف‌بارتر آنکه در این پُل شهروندان علاوه‌بر اجبار در استفاده از پله‌های ترسناک شیب‌دار عادی که در پی بارش‌های اخیر لغزنده نیز شده‌اند، باید با مشکل محوطه داخلی پُل نیز به‌لحاظ تق‌ولق بودن ورقه‌‌هایی که انگار با چند خال‌جوش به هم متصل شده‌اند و با هر گام احساس سقوط را تجربه می‌کنی نیز دست‌وپنجه نرم کنند.

در ادامه دیگر پُل مورد بازدید پُل مکانیزه واقع در بلوار شهید رجایی بود، پُلی که بیشترین گلایه‌مندی را از سوی شهروندان همواره به خود اختصاص می‌دهد.

با رسیدن به سر محل هم‌زمان آقای جوانی از پله‌برقی خاموش پایین می‌آمد؛ در گفت‌وگویی که با وی داشتیم، مشخص شد اکثر مواقع پله‌های آن خاموش و مردم مجبور هستند به‌دلیل آنکه رفوژ میانی با نرده مسدود شده، از پله‌های عادی و یا پله‌های خاموش برقی تردد کنند.

وی با اشاره به بسته بودن همیشگی پله‌برقی این پُل، گفت: در اغلب روزها پله‌برقی این پُل یا کار نمی‌کند و یا خاموش است.

یکی از اهالی با اشاره به مشکلات تنها پُل برقی همیشه خاموش این منطقه، بیان کرد: با وجود دپوی جمعیتی و تردد بالایی که از این پُل انجام می‌شود، اما اولاً آسانسور ندارد و دوم اینکه پله‌برقی آن همواره خاموش است.

این خانم جوان ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات این پُل امنیت نداشتن آن است، چراکه به اندازه‌ای تابلوهای تبلیغاتی روی آن نصب کرده‌اند که دید کافی ندارد و به همین دلیل ترجیح می‌دهم از خیابان عبور کنم تا از پُل، درواقع باید تکلیف ما را مشخص کنند که این پُل عمومی و یا خصوصی است؟

وی با بیان آنکه وضعیت این پُل اسف‌بار است، تأکید کرد: روزهایی که به سالم بودن پُل دل‌خوش می‌کنید، هنگامی که قصد عبور از آن را دارید، متوجه می‌شوید فقط یک سمت پُل کار می‌کند و سمت دیگر آن خراب است؛ اما ای‌کاش مسئولان هرروز مجبور بودند از این پُل عبور کنند تا شاید متوجه مشکل شهروندان می‌شدند.پُلی با کاربری اسباب‌بازی

یکی از کسبه محل نیز با بیان آنکه این پُل به اسباب‌بازی کودکان و حتی افراد بزرگ‌سال تبدیل شده است، گفت: متأسفانه حفاظی برای کلید استارت و استپ پله‌برقی تعریف نشده و هرکسی با هر کلیدی می‌تواند پله را متوقف و یا بنا به نیاز خود روشن کند و حتی جهت حرکت آن را تغییر دهد.

وی با اشاره به آنکه متأسفانه بارها سر این مسئله شاهد جروبحث و دعوا بوده‌ایم، اذعان کرد: درنظر بگیرید افراد خودمختار جهت حرکت پله‌برقی را تغییر داده و یا آن را خاموش می‌کنند؛ بنابراین افرادی که به امید پایین رفتن و یا بالا آمدن محوطه پُل را طی می‌کنند، با رسیدن به طرف مقابل با پله خاموش مواجه می‌شوند، پس بحث و دعوا کمترین حالتی است که طی روز ما آن را تجربه می‌کنیم.

این شهروند ادامه داد: البته رسیدگی و نظافت نیز که به‌هیچ‌وجه برای این پُل معنا پیدا می‌کند.

بنا به گلایه‌مندی‌های ابرازشده در ادامه بازدیدها سری زدیم به پُل مکانیزه بلوار کاشانی که متأسفانه در این پُل نیز طبق معمول آسانسور خاموش بود و تنها پله‌برقی کار می‌کرد.

نکته قابل تأمل اینکه جداره بیرونی آسانسور این پُل نیز بسیار کثیف بود و حتی درصورت باز بودن، یقیناً مردم از استفاده آن استقبال نمی‌کردند.

مع‌الوصف؛ با توجه به آنچه گفته شد، همچنان پای نظارت در حوزه حفظ و نگهداری پُل‌های مکانیزه لنگ می‌زند و با وجود ادعای مدیران شهری قرارداد 600 میلیون تومانی با پیمانکاران نیز نتوانسته پُل‌های مکانیزه را به کارآمدی واقعی نزدیک کند. از طرفی همان‌طوری که عنوان شد، کثیفی محوطه داخلی و درعین‌حال جداره بیرونی آسانسورها غالباً خاموش نه‌تنها نشان از تجهیزات مدرن و توسعه شهری را یادآوری نمی‌کند، بلکه با توجه به شیوع کرونا نوعی بی‌اعتمادی به زیرساخت‌های شهری را به ذهن متبادر می‌کند.