سرطان موجب پیــری قلب می‌شود

سپهرغرب، گروه سلامت: امروزه بازماندگان از بیماری سرطان بیش از هر زمان دیگری زندگی می‌کنند، اما با برخی از خطرات سلامت نظیر عوارض قلبی روبرو هستند.

پیشرفت در تشخیص و درمان زودهنگام سرطان به این معنی است که بازماندگان سرطان عمر طولانی‌تری دارند، اما با این طول عمر تعداد زیادی از مشکلات سلامتی دیگر از جمله افزایش خطر بیماری‌های قلبی به وجود می‌آید.

سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی دارای بسیاری از عوامل خطر مشترک مانند چاقی و استعمال دخانیات هستند و علاوه بر این، بسیاری از درمان‌های سرطان می‌توانند به قلب آسیب برسانند، در حالی که انواع خاصی از سرطان خطر بیماری قلبی را بیشتر می‌کند.

مطالعه جدید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها آمریکا نشان می‌دهد قلب بازماندگان سرطان مرد بالغ بر 8.5 سال و قلب زنان بازمانده از سرطان 6.5 سال از سن واقعی‌شان پیرتر است.

«سلیم هایک»، متخصص قلب و عروق در مرکز قلب و عروق میشیگان، در این‌باره می‌گوید: «در دهه‌های گذشته ما شاهد انقلابی در سرطان‌درمانی هستیم که آن را از یک بیماری مرگبار به یک بیماری مزمن تبدیل کرده است. 

درحالی‌که این یک موفقیت بزرگ است و بسیاری از بیماران از سرطان جان سالم به در می‌برند و فقط در اثر بیماری قلبی می‌میرند.» مطالعه محققان شامل 846,396 شرکت کننده در رده سنی 30 تا 74 سال بود که 69,053 نفر از آنها بازمانده سرطان بودند. محققان هم سن طبیعی قلب و هم سن بیش از حد قلب را بررسی کردند. سن بیش از حد قلب، تفاوت بین سن قلب پیش‌بینی شده و سن واقعی است.

سن قلب پیش‌بینی شده، سنی است که در آن خطر تخمینی یک حادثه قلبی عروقی، طبیعی تلقی می‌شود. به گفته محققان، اگر سن قلب شما از سن واقعی شما بیشتر است، در معرض خطر بیشتر یک واقعه قلبی عروقی هستید.

به عنوان مثال، اگر یک بیمار 50 ساله با سن قلب 65 سال وجود داشت، پس خطر واقعه قلبی عروقی در وی معادل یک فرد 65 ساله با عوامل خطر طبیعی است.

برای تعیین سن پیش‌بینی شده قلب، محققان ترکیبی از عوامل خطر برای بیماری‌های قلبی عروقی مانند سن، جنسیت، سیگار کشیدن و وجود دیابت و فشار خون بالا را بررسی کردند.

هایک در ادامه می‌افزاید: «دلیل این افزایش شدید سن قلب در بازماندگان مشخص نیست، اما تصور می‌شود به دلیل التهاب مزمن یا سیستم ایمنی دائماً بیش فعال است که توسط سلول‌های سرطانی و سرطان درمانی ایجاد می‌شود و اغلب هم برای سلول‌های سرطانی و هم برای بافت طبیعی مضر است.»

این بدان معناست که بیماران مبتلا به سرطان برای کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی باید تلاش بیشتری در داشتن یک زندگی سالم داشته باشند.