«زوجین صاحب فرزند» از ضریب امید و ‌نشاط بیشتر و احتمال طلاق بسیار کمتر برخوردارند

سپهرغرب، گروه خانواده: وجود فرزند در خانواده ضریب امید، ‌نشاط و پویایی خانه و خانواده را افزایش می‌دهد و وجود فرزند در خانواده ریسک طلاق در خانواده‌ها را کاهش می‌دهد به این معنی که تثبیت و تحکیم نهایی خانواده با وجود فرزند به‌طور محسوسی افزایش پیدا می‌کند.

یکی از موضوعاتی که اغلب درمورد فرزندآوری برجسته می‌شود، دشواری‌ها، مشقت‌ها و مشکلات پیش‌ِروی فرزندآوری و فرزندپروری است که البته تا حدی درست است چرا که فرزندآوری به‌طور طبیعی هزینه‌هایی را در بر دارد.

هزینه‌های مالی را هم که خانواده در دوره بارداری، زایمان و فرزندپروری متحمل می‌شود باید در نظر داشت؛ علاوه بر این هزینه‌های روحی، روانی و معنوی است که برای والدین و خانواده ایجاد می‌شود؛ اشکالی ندارد که ما این آمادگی‌ها را درمورد دشواری‌ها و سختی‌های فرزندآوری داشته باشیم و آن را بازگو کنیم اما این موضوع نباید ما را در مورد مزیت‌ها و شیرینی‌های فرزندآوری دچار غفلت کند و باعث نادیده گرفتن آن‌ها شود.

از جمله مزیت‌ها و محاسن فرزندآوری باید به چند نکته توجه کنیم؛ نخست اینکه وجود فرزند در خانواده ضریب امید، ‌نشاط و پویایی خانه و خانواده را افزایش می‌دهد، این موضوع به‌طور تجربی برای اکثر خانواده‌های ایرانی به اثبات رسیده است، خانواده‌ای که در آن کودک وجود دارد بسیار شاداب‌تر از یک خانواده بدون کودک است.

مزیت دوم این است که وجود فرزند تلاش در خانواده‌ها را بیشتر می‌کند؛ به این شکل که وقتی والدین صاحب فرزند می‌شوند، نوعی تعهد در آن‌ها ایجاد می‌شود که تلاش و فعالیت‌های آن‌ها را منظم‌تر و بیشتر می‌کند زیرا والدین به آینده فرزند می‌‌اندیشند، در ادامه این رویکرد به موفقیت‌های بیشتر زوج نیز منجر می‌شود.

مزیت سوم این است که وجود فرزند در خانواده ریسک طلاق در خانواده‌ها را کاهش می‌دهد به این معنی که تثبیت و تحکیم نهایی خانواده با وجود فرزند به‌طور محسوسی افزایش پیدا می‌کند و فرزندآوری نهاد خانواده را تثبیت می‌کند، به‌علاوه روابط عاطفی بین زوجین را تداوم می‌بخشد.

در این باره، آمارها نشان می‌دهند که وجود فرزند باعث می‌شود ریسک طلاق بیش از 40 درصد کاهش یابد؛ فرزند دوم، سوم و بالاتر نیز به‌نسبت ریسک طلاق را بیشتر کاهش می‌دهند به‌طوری که خانواده‌های صاحب سه فرزند و بالاتر پایدارترین خانواده‌‌ها هستند؛ علاوه بر این، همان‌طور که اشاره شد کیفیت روابط عاطفی بین زوجین با به دنیا آمدن فرزند افزایش محسوسی پیدا می‌کند و کیفیت و عمق بیشتری می‌یابد.

مزیت چهارم این است که وجود فرزند در خانواده‌ها باعث رشدیافتگی و تکامل شخصیتی والدین می‌شود ‌یعنی بخشی از تکامل زوجین بعد از فرزندآوری اتفاق می‌افتد؛ شما به‌سادگی می‌توانید دو زوج یکی بدون فرزند و دیگری صاحب فرزند را در نظر بگیرید و با هم مقایسه کنید؛ وقتی زوجی صاحب فرزند می‌شوند به‌ویژه وقتی بیش از سه فرزند داشته باشند، تکامل عقلی و فردی پدر و مادر به‌طور معنی‌داری نسبت به زوج‌های فاقد فرزند بیشتر می‌شود.

موارد دیگری از این دست هستند که همچنین به امور فردی و خانودگی اشاره دارند اما مزیت‌هایی هم هستند که از منظر ملی و کلان به مزیت‌های فرزند و فرزندآوری می‌پردازند؛ کسانی که به‌بهانه‌های مختلف مثل مشکلات اقتصادی یا تصور دور ماندن از سختی‌های فرزندآوری، صاحب فرزند نمی‌شوند، باید به این نکته توجه کنند که از چه مزیت‌ها، محاسن و برکاتی محروم می‌شوند؛ تصور و ذهنیت زوج‌ها در این باره نیاز به بازنگری دارد.

صالح قاسمی؛ نویسنده مجموعه کتاب «جنگ جهانی جمعیت»