با حضور مدیران دانشگاه بوعلی‌سینا و مدیرکل منابع طبیعی استان همدان؛

2 نهال یادبود اساتید فقید دانشگاه به‌مناسبت هفته منابع طبیعی غرس شد

سپهرغرب، گروه خبر: دو نهال یادبود به‌نام اساتید فقید و پیشکسوت دانشگاه بوعلی‌سینا به‌مناسبت هفته منابع طبیعی غرس شد.

به گزارش سپهرغرب و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان، با حضور رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا، رئیس دانشگاه بین‌المللی D8، رئیس بنیاد نخبگان، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان و جمعی از کارکنان دو نهال یادبود به‌نام مرحوم دکتر قاسمعلی عمرانی و مرحوم دکتر محمدتقی فرور، اساتید فقید و پیشکوست دانشگاه بوعلی‌سینا و از فعالان و بنیان‌گذاران محیط‌زیست در کشور، کاشته شد.

      پویش سبز درخت‌کاری، مشارکت ماندگار

رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا در این مراسم گفت: «پویش سبز درخت‌کاری، مشارکت ماندگار» در این دانشگاه از دهه مبارک فجر آغاز شده است و تا فروردین‌ماه سال 1400 ادامه دارد؛ این پویش با رویکرد فرهنگی و اجرای وظیفه اجتماعی دانشگاه سعی در همگانی کردن آن در سایر دانشگاه‌ها داشته تا مسئولیت اجتماعی دانشگاه‌ها در برابر حفظ منابع طبیعی و محیط‌زیست انجام شود.

یعقوب محمدی‌فر افزود: از تمام کسانی که در این پویش شرکت داشته و همکاری می‌کنند، تشکر می‌کنم و به یاد دو فعال زیست‌محیطی مرحوم دکتر قاسمعلی عمرانی و مرحوم دکتر محمدتقی فرور که منشأ خدمات ارزشمند در سایر مراکز علمی هم بودند، دو نهال می‌کاریم و نماد‌هایی هم به یاد آن‌ها قرار می‌دهیم.

محمدی‌فر متذکر شد: همه جامعه دانشگاهی باید از منابع طبیعی حمایت کنیم و اگر ما سایه‌ای ایجاد کنیم، برای آیندگان ایجاد کرده‌ایم؛ چه‌بسا امروز هم ما نتیجه عمل گذشتگان را مشاهده می‌کنیم.

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان نیز در این مراسم بیان کرد: خداوند در قرآن کریم می‌فرماید «گیاهان و درختان خداوند را سجده می‌کنند»، همچنین پیامبر اسلام می‌فرماید «با زمین همان‌طور رفتار کنید که با مادر خود رفتار می‌کنید»؛ بنابراین شایسته این است که با محیط‌زیست و طبیعت پیرامون خود به‌طور صحیح و درخور آن رفتار کنیم.

اسفندیار خزائی تأکید کرد: حفاظت از زمین با پوشش گیاهی میسر است؛ تشکر ویژه از رئیس دانشگاه بوعلی‌سینا داریم که به یاد مرحوم دکتر قاسمعلی عمرانی و مرحوم دکتر محمدتقی فرور درخت کاشتند.

خزائی ادامه داد: منابع طبیعی متعلق به همه نسل‌ها است و برای آیندگان باید این زمین حفظ شود و هرچه برای تقویت و افزایش پوشش گیاهی و ارتقای ضریب حفاظتی در سطح جنگل‌ها و مراتع تلاش شود، بازهم کافی نیست.