چگونه به یک نوجوان در شرایط بحرانی کمک کنیم؟

نوجوانی که دچار اضطراری در حالات روانی شده یا رفتاری خارج از کنترل از خود نشان می‌دهد، نیاز به مداخله فوری دارد تا از ایمنی خود و گاه از امنیت دیگران اطمینان حاصل کند.

 چه زمانی بستری شدن لازم است؟

معیار‌های بستری در بخش روانپزشکی به طور کلی به عنوان "خطر برای خود یا دیگران" تعریف می‌شود. مانند نوجوانی که تهدید به خودکشی می‌کند یا با سلاح به دنبال شخص دیگری می‌رود. همچنین برای ایجاد ثبات در نوجوان و تعیین عوامل منتهی به بحران، به بستری شدن در بیمارستان نیاز است.

در بیشتر ایالت‌های آمریکا، اگر نوجوان معیار‌هایی را داشته باشد، در صورت لزوم و برخلاف میل آن‌ها، معمولاً حداکثر 72 ساعت باید در بیمارستان روانی بستری شود.

 نوجوان خود را در مواقع اضطراری در بیمارستان بستری کنید

بیمارستان‌های روانپزشکی، ارزیابی اورژانس را 24 ساعته انجام می‌دهند. بهتر است پیش از این تماس بگیرید و به آن‌ها بگویید که به آن مرکز مراجعه می‌کنید، اما اگر شرایط حکم رفتن سریع به بیمارستان را دارد، این کار را انجام دهید و ممکن است مجبور شوید صبر کنید، اما کارکنان می‌توانند در حفظ امنیت نوجوان شما کمک کنند.

اگر در جامعه خود بیمارستان روانی ندارید، یک اتاق اورژانس منظم نیز به همان خوبی کار می‌کند. متخصصان پزشکی می‌توانند به شما کمک کنند تا از نوجوان خود مراقبت مناسب داشته باشید و خطر شرایط را کاهش دهید.

در بعضی از اجتماع‌ها، اگر نمی‌توانید نوجوان خود را به بیمارستان منتقل کنید، می‌توانید به واحد ارزیابی سیار مراجعه کنید. با بیمارستان تماس بگیرید و آنچه را که به نوجوان شما می‌گذرد، شرح دهید. در صورت مورد اضطراری، با پلیس تماس بگیرید و آن‌ها در صورت نیاز انتقال را به بیمارستان فراهم می‌کنند.

آنچه اتفاق می‌افتد، براساس تصمیماتی است که کارکنان جذب‌کننده پس از اتمام ارزیابی اضطراری اتخاذ می‌کنند. نوجوان شما بلافاصله در بیمارستان بستری می‌شود یا در دسترسی به گزینه‌های دیگری که می‌توانند درمان طولانی مدت داشته باشند، کمک می‌شود.

 ملاحظات دیگر

اگر نوجوان شما در بیمارستان بستری شود، باید تمام توافقات مالی به طور واضح با شما در میان گذاشته شود. هزینه‌های بیمارستان گران است، اما بیشتر آن‌ها با شما همکاری می‌کنند تا مطمئن شوید که نوجوان شما کمک لازم را دریافت می‌کند.

دو نوع بیمارستان روانی وجود دارد، خصوصی و دولتی. در بیشتر موارد، از طریق خدمات بهداشت روان جامعه به موارد عمومی دسترسی پیدا می‌شود. در مواقع اضطراری، به نزدیک‌ترین فرد به خود مراجعه کنید و اگر لازم است نوجوان خود را به دلیل بیمه یا دلایل دیگری چون پرداخت به بیمارستان دیگری منتقل کنید و آن‌ها می‌توانند شرایط لازم را ترتیب دهند.

هدف اصلی بیمارستان‌های روانی ایجاد ثبات در وضعیت بحران است. بنابراین، این فرآیند به سرعت طی می‌شود تا نوجوان به سطح پایین‌تری از مراقبت منتقل شود تا موضوعات منتهی به بحران، عمیق‌تر مورد بررسی قرار گیرند.

خانواده‌ها باید تلاش کنند تا نوجوانان خود را نسبت به مسائل روانی و بحران آگاه‌تر کنند. درست است که با وجود شرایط بحرانی برای یک نوجوان باید او را به یک مرکز درمانی برای مشاوره و درمان منتقل کرد، اما همه موارد نیاز به بستری شدن ندارند.

در این میان، خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که در هنگام بروز مشکل روحی و روانی برای فرزند خود، باید در کنار او باشند تا نوجوان در مواقع بحرانی، احساس تنهایی، طردشدگی و همچنین فشار روحی نداشته باشد و از این مسئله آگاه باشد که در مواقع بروز مشکل، اجتماعی به نام خانواده همیشه پشت و پناه اوست.