یک دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری:

فضاهای عمومی معیاری برای سنجش مطلوبیت زیست‌پذیری به‌شمار می‌‌رود

عبدالمطلب کریم‌زاده اظهار کرد: فضاهای عمومی مکان‌هایی در شهر هستند که احساس اجتماعی شدن، فرهنگ و سرمایه اجتماعی را برمی‌انگیزند.

وی افزود: فضاهای عمومی، شهر را زیست پذیر می‌کنند و نقش مهمی در دستیابی به شهر ایمن، فراگیر، انعطاف پذیر و پایدار دارند.

این دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری با تاکید بر اینکه فضاهای عمومی از اهمیت بالایی برخوردارند، خاطرنشان کرد: کیفیت فضاهای عمومی، معیاری برای سنجش مطلوبیت زیست‌پذیری به شمار می‌‎رود؛ در واقع فضای عمومی شهری، فضای باز قابل حضور برای گروه‌های مختلف اجتماعی است که پویایی و کارآمدی آن، نیازمند تعاملات اجتماعی و برخوردهای متنوع است.

کریم‌زاده تصریح کرد: اگرچه عوامل مختلفی همچون خانواده، سطح تحصیلات، شغل و میزان درآمد در کیفیت زندگی و نیز سلامت روحی و جسمانی ساکنان شهرها مؤثر است، اما نقش و تأثیر فضاهای عمومی به‌عنوان فضاهایی که هر روز شهروندان آگاهانه یا ناآگاهانه به آن قدم می‌گذراند و بخش قابل توجهی از زمان خود را در آن‌ها سپری می‌کنند، در تأمین سلامت آن‌ها نمی‌توان نادیده گرفت.

وی اضافه کرد: نحوه طراحی و شیوه مدیریت فضاهای عمومی شهر، می‌تواند بر میزان رضایتمندی و همچنین سلامت روحی و روانی شهروندان تأثیرگذار باشد، برای مثال در خیابان‌های شهری، ساختار اصلی جریان زندگی اجتماعی، باید تا حد امکان محرک‌های محیطی همچون آلودگی‌های صوتی، بصری، هوا و نیز عواملی نظیر سرعت بالای خودروها و نیز انواع خشونت‌ها و جرایم شهری مانند سرقت یا تعدی به واسطه تدابیر صحیح محیطی و فضایی کاهش داده شوند.

این دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ادامه داد: این امر موجب می‌شود تا شهروندان با آسودگی و آرامش خاطر بیشتری در فضاهای عمومی حاضر شوند و از استرس و نگرانی آنها، ناشی از مواجهه با انواع محرک‌های محیطی کاسته شود.

کریم‌زاده گفت: این مهم بیش از همه در مورد زنان، کودکان، سالمندان و نیز معلولان باید مورد توجه قرار بگیرد؛ زیرا آسیب‌پذیری این افراد در مقابل محرک‌ها و تهدیدات محیطی بیش از سایر شهروندان است.