حفاظت از حیات وحش زریبار در زمان ورزش‌های زمستانی ضروری است

ابراهیم همت‌بلند روز یکشنبه با اشاره به اینکه سرمای هوا منجر به یخ بستن دریاچه زریبار شده است، اظهار کرد: از اوایل دهه هشتاد تاکنون آب زریبار با این وسعت و ضخامت منجمد نشده بود و بعد از این مدت اکنون شرایط انجام ورزش‌های زمستانی در آن فراهم شده است.

وی با اشاره به اینکه در چند روز اخیر مردم حضوری چند برابر در دریاچه زریبار داشته اند، اضافه کرد: محیط‌بانان ما در تالاب بین‌المللی زریبار تذکر و اخطار لازم را به مردم می‌دهند که به مکان‌های تجمع پرندگان و دیگر جانداران موجود در این تالاب نزدیک نشوند.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان مریوان از مردم خواست که به تذکرات و توصیه‌های محیط بانان و کارشناسان محیط‌زیست توجه کنند تا آسیبی به حیات وحش زریبار وارد نشود و ورزش‌های زمستانی خود را با حمایت و رعایت شرایط حفاظت از حیات وحش این تالاب انجام دهند.

همت‌بلند یادآور شد: به دلایل مختلف، چشمه‌ای در داخل دریاچه زریبار باقی نمانده است و این باعث شده در هوای سرد امسال قسمت اعظم دریاچه یخ ببندد و تنها چند لکه محدود باقی مانده که منجمد نشده و حیات وحش موجود در دریاچه از آنجا آب مورد نیاز خود را تامین می‌کنند و یا به چشمه‌های اطراف دریاچه می‌روند.

وی اظهار داشت: رهاسازی زباله، تیوب و نایلون‌هایی که مردم در این ایام برای انجام سرسره بازی با خود می‌آورند موجب آلودگی محیط زیست و آسیب به آن می‌شود لذا از شهروندان درخواست می‌شود زباله‌ها را در سطل‌های موجود در محوطه قرار دهند.

دریاچه بین‌المللی زریبار مریوان دارای یک هزار و 200 هکتار نیزار، سه هزار و 400 هکتار پناهگاه حیات وحش و 2 هزار و 300 هکتار تالاب است و هفتمین تالاب ثبت‌شده ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کنوانسیون بین‌المللی رامسر است که فرآیند ثبت آن از یک دهه پیش آغاز شده بود.

طول دریاچه زریبار حدود پنج کیلومتر و عرض آن حدود 1.6 کیلومتر، وسعت تالاب به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداقل و حداکثر عمق آن به ترتیب 2 و 6 متر است.

زریبار در یک دره طولی وسیع قرار دارد و از 2 طرف غرب و شرق با کوه‌های پوشیده از جنگل احاطه شده و پوشش غالب اراضی منطقه را جنگل و بیشه‌زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهد که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی است.

گیاهان شناوری چون سراتوفیلیوم، سریوفیلیوم و گونه‌هایی از گیاهان خاردار و گونه‌های نی، هزارنی، بارهنگ آبی، نیلوفر آبی، علف هفت بند، پیچک ها، لویی، بزواش، جگن و نعناع پوشش گیاهی این تالاب را تشکیل می‌دهد.

سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی و ماهی گامبوزیا از جمله گونه‌های بومی و ماهی آمور سفید، کپور آیینه ای، کپور معمولی، کپور سرگنده (بیگ هد) و فیتوفاک از جمله گونه‌های غیربومی این دریاچه است.

شهرستان مرزی مریوان در فاصله 120کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.