آنچه باید در مورد اختلال اضطراب بدانیم

به گفته متخصصان همه افراد، عصبی می‌شوند اما در برخی اشخاص که به اختلالات اضطرابی مبتلا هستند، این اضطراب به همراهی همیشگی تبدیل می‌شود که می‌تواند فرد را از انجام کارها و وظایف معمولی که باید به طور روزانه انجام دهد، باز دارد.

اختلال اضطراب می‌تواند باعث شود که فرد احساس بیماری و ناخوشی کرده و با علائم دیگری همراه باشد که در زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.

طبق گزارش "انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا"، اختلالات اضطراب شایع‌ترین بیماری روانی در ایالات متحده است. 

هر ساله حدود 40 میلیون بزرگسال 18 ساله و بالاتر تحت تاثیر این مشکلات قرار می‌گیرند. اختلال اضطراب، حالت روانی است که در آن احساس عصبانیت و برافروختگی یک نفر به سطح بالاتر از حد نرمال می‌رود و در این شرایط دیگر نمی‌تواند به فعالیت عادی خود ادامه دهد و آن زمان است که باید به عنوان یک مشکل جدی در نظر گرفته شود.

 علائمی که مقابله با آنها ممکن است دشوار باشد

به گفته روانپزشکان، افراد مبتلا به اختلالات اضطراب اغلب طیف وسیعی از علائم را تجربه می‌کنند که شامل این موارد است؛ احساس ناراحتی در معده، تغییر در اشتها، اسهال یا یبوست، سردرد، تنش عضلانی در شانه ها، گردن یا فک، بی‌قراری، تحریک‌پذیری و افزایش ضربان قلب یا احساس تپش در قفسه سینه.

 اختلالات اضطراب قابل درمان هستند

در‌حالی‌که سالانه افراد زیادی تحت تاثیر این اختلالات قرار می‌گیرند، اما قابل درمان هستند و روش‌ها و داروهای مختلفی وجود دارد که می‌تواند به بیمار کمک کند تا در کنار این اختلال زندگی خود را داشته باشد.

برای شروع، گفتار درمانی می‌تواند در درمان اختلالات اضطراب مفید باشد و اغلب اولین انتخاب برای اختلال اضطراب است. رفتار درمانی شناختی، رفتار درمانی دیالکتیک و مواجهه درمانی از دیگر روش‌های درمانی هستند.

 جملاتی که نباید به فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی بگوییم؟

علاوه بر این روش‌های درمانی، ممکن است برای کمک به کنترل علائم اضطراب، داروهای خاصی برای بیمار تجویز شود. این داروها به‌عنوان داروهای ضد اضطراب شناخته می‌شوند.

 مصرف برخی از داروها به صورت روزانه است

انواع مختلفی از داروها وجود دارد که برای افراد مبتلا به اختلالات اضطراب تجویز می‌شود تا به صورت روزانه مصرف کنند و شرایط روانی آنها ثابت بماند. برخی از آنها داروهای افسردگی هستند که برای درمان افسردگی نیز استفاده می‌شوند.

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین یا SNRI، داروهای سه حلقه ای و بوسپیرون از جمله این داروها به حساب می‌آیند.

به گزارش هلث یو اس نیوز، در حالی‌که برخی از داروهای اضطراب باید روزانه مصرف شوند تا به حفظ مداوم مواد شیمیایی مورد نیاز برای مغز کمک کنند اما داروهایی نیز وجود دارند که فقط در مواقع اضطراب یا بروز حمله باید مصرف شوند که از آن جمله می‌توان به بنزودیازپین‌ها، هیدروکسی زین و مسدود کننده‌های بتا اشاره کرد.

 دیگر روش‌های مداخله ای اثربخش

علاوه بر دارو، راه‌های دیگری نیز وجود دارد که علائم اختلال اضطراب را کنترل می‌کند و شامل این موارد است؛ خودداری از مصرف کافئین و دیگر محرکها، ورزش کردن، داشتن خواب کافی و تمرین‌های ذهن آگاهی (مدیتیشن).