گرمایش جهانی؛ افزایش ویروس‌های قابل انتقال از پستانداران

این مطالعه یکی از اولین تحقیقاتی است که پیش‌بینی می‌کند چگونه گرمایش جهانی باعث تغییر زیستگاه‌های حیات وحش و افزایش برخورد بین گونه‌هایی می‌شود که قادر به مبادله عوامل بیماری‌زا هستند و تعداد دفعاتی است که انتظار می‌رود ویروس‌ها بین گونه‌ها جابه‌جا شوند.

بسیاری از محققان می‌گویند که همه‌گیری کووید-19 احتمالاً از زمانی شروع شد که یک ویروس کرونا ناشناخته که از قبل وجود داشته، از یک حیوان وحشی به انسان منتقل شد، فرآیندی به نام انتقال مشترک بین انسان و دام.

نتایج این تحقیق هشدار می‌دهد که افزایش پیش‌بینی‌شده در پرش ویروس‌ها بین گونه‌ها می‌تواند باعث شیوع بیشتر شود که تهدیدی جدی برای سلامت انسان و حیوانات به‌طور یکسان به‌شمار می‌رود و دلیلی بیشتر برای دولت‌ها و سازمان‌های بهداشتی برای سرمایه‌گذاری در نظارت بر پاتوژن‌ها و بهبود زیرساخت‌های مراقبت‌های بهداشتی فراهم می‌کند.

کیت جونز که تعاملات بین اکوسیستم‌ها و سلامت انسان را در دانشگاه کالج لندن مدل می‌کند، می‌گوید: این تحقیق اولین گام مهم در درک خطر آینده تغییرات آب‌وهوا و کاربری زمین در همه‌گیری بعدی است.

این تحقیق پیش‌بینی می‌کند، بسیاری از انتقال‌های ویروس جدید زمانی اتفاق می‌افتند که گونه‌ها برای نخستین‌بار در حالی که به مناطق خنک‌تر به دلیل افزایش دما حرکت می‌کنند، با هم ملاقات می‌کنند.

وی پیش‌بینی می‌کند که این پدیده اغلب در اکوسیستم‌های غنی از گونه‌ها، به‌ویژه نواحی آفریقا و آسیا و در مناطقی که پر از جمعیت انسانی هستند ازجمله مناطق ساحلی آفریقا، هند و اندونزی رخ می‌دهد.

با فرض اینکه زمین در این قرن بیش از دو درجه سانتی‌گراد بالاتر از دمای پیش از صنعتی شدن گرم نمی‌شود، آینده‌ای که توسط برخی تحلیل‌های آب‌وهوایی پیش‌بینی می‌شود، افزایش تعداد ملاقات‌های نخستین‌بار بین گونه‌ها است که تا سال 2070 دو برابر خواهد شد که کانون‌های انتقال ویروس ایجاد می‌کند.

گرگوری آلبری، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه جورج تاون در واشنگتن دی‌سی و یکی از محققان این تحقیق اظهار کرد: این کار شواهد غیرقابل انکار بیشتری به ما ارائه می‌دهد مبنی بر اینکه دهه‌های آینده نه‌تنها گرم‌تر، بلکه بیماری نیز بیشتر خواهد بود.

آلبری و همکارانش برای انجام پیش‌بینی‌های خود، مدل‌هایی را توسعه، آزمایش و شبیه‌سازی‌هایی را در یک دوره پنج ساله اجرا کردند. آنان مدل‌های انتقال ویروس و توزیع گونه‌ها را تحت سناریوهای مختلف تغییر آب‌وهوا، با تمرکز بر پستانداران به دلیل ارتباط آن‌ها با سلامت انسان ترکیب کردند.

محققان از دولت‌ها و جوامع بین‌المللی درخواست کردند که نظارت بر حیوانات وحشی و بیماری‌های مشترک بین انسان و دام را به‌ویژه در نقاط حساس مانند جنوب شرق آسیا بهبود بخشند.

آنان می‌گویند که بهبود زیرساخت‌های بهداشتی نیز ضروری است. وقتی مردم برای گرمایش جهانی آماده و با آن سازگار می‌شوند، بیشتر تلاش‌ها بر فعالیت‌هایی مانند توقف جنگل‌زدایی یا تقویت دیواره‌های ساحلی دریا متمرکز می‌شود اما به گفته یکی از محققان آمادگی برای همه‌گیری و نظارت بر بیماری نیز سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی شمرده می‌شود.

نتایج این تحقیق در Nature منتشر شده است.