روان‌درمانگر و عضو سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره مطرح کرد؛

کرونا با بشر زندگی می‌کند

ضرورت افزایش «تاب‌آوری روانی» برای همزیستی مؤثر

شبنم مقتدری افزود: مواجهه بشر با هر پدیده و رویداد وابسته به نوع نگرش و باور او نسبت به واقعه متفاوت است. در حقیقت نگرش انسانی همانند لنز یک دوربین برداشت انسان از پدیده را نیز تعیین می‌کند.

وی توضیح داد: تفکر و اندیشه، عواطف و احساسات و رفتار انسانی پیرو یکدیگر بوده و بنابراین نگاه بشر می‌تواند احساسات، رفتار و عملکرد او را نیز مشخص کند.

این روان‌شناس با اشاره به همه‌گیری کرونا تصریح کرد: بحران کرونا نیز به‌عنوان یک پدیده اجتماعی از این امر مستثنی نیست. نگاه بشر می‌تواند در دوران این بیماری و همچنین پساکرونا نگاه «رشد یا تسلیم» باشد.

مقتدری افزود: در حال حاضر وضعیت بیماری کنترل شده و شیوع کرونا در سراسر جهان کاهش یافته است. به عبارت دیگر می‌توان گفت همزیستی با کرونا آغاز شده و بشر باید زندگی مسالمت‌آمیز با این ویروس را بیاموزد.

وی همچنین با اشاره به اهمیت «همزیستی موثر» با کرونا خاطرنشان کرد: این همزیستی همچنین باید مؤثر باشد. انسان به‌منظور همزیستی مؤثر با کرونا نیز باید به‌صورت انتخابی این همزیستی را بپذیرد و مؤلفه اجبار را در ذهن حذف کند.

وی توضیح داد: نگاه اجبار و الزام به کرونا با برخی آسیب‌ها همراه می‌شود. امروز این ویروس در جهان غیرمشمول (که تحت اختیار بشر قرار نگرفته است) وجود داشته و بنابراین پذیرش این واقعیت باید اتفاق بیافتد.

روان‌ درمانگر و عضو سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره اظهار کرد: پذیرش این واقعیت و به عبارت دیگر همزیستی با کرونا هم مستلزم افزایش تاب‌آوری روانی است. (این تاب‌آوری به مفهوم توانایی مقابله با شرایط دشوار، پاسخ انعطاف‌پذیر به فشارهای زندگی و در حقیقت ظرفیت بازگشت از دشواری پایدار و ادامه‌دار و توانایی در ترمیم خویشتن است.)

  افزایش تاب‌آوری روانی با پذیرش واقعه اتفاق می‌افتد

مقتدری ادامه داد: یکی از راه‌های اساسی جهت افزایش تاب‌آوری روانی پذیرش واقعه است. پذیرش واقعیت به معنابخشی پدیده هم کمک شایانی می‌کند. بنابراین می‌توان گفت، با پذیرش واقعیت، معنادهی به واقعه و افزایش تاب‌آوری روانی همزیستی مؤثر با کرونا نیز اتفاق می‌افتد.

وی در ادامه در خصوص چگونگی معنابخشی به رویدادها نیز عنوان کرد: با انتخاب هدف و رسالت می‌توان به رویدادها و به طور کل زندگی معنا بخشید. این معنابخشی به وقایع و رویدادها سبب پذیرش حقایق شده و می‌تواند بحران‌های متعدد زندگی همچون شیوع کرونا، همزیستی با این ویروس و... را نیز به فرصت تبدیل کرده و نگاه رشد را جایگرین رشد در دوران کرونا و پساکرونا کرد.

وی تأکید کرد: به‌عنوان مثال، با آغاز شیوع کرونا که امکان حضور در ادارات، مدارس و دانشگاه‌ها و... وجود نداشت، بخش اعظمی از گروه‌ها با بهره‌گیری از خلاقیت در فضای مجازی به حرف و مشاغل تخصصی ادامه دادند.