کلامشان با ما پیوند خورده و افعال را جمع میبندند، اصلاً سری از هم سوا دارند و با اتکا به هم، کارگاهی از جنس امید بنا کردهاند؛ کارگاهی در کنج خانه نقلی خود، بعد دست در دست هم تقویم موفقیت را چوبخط زدند و دست آخر به وقت و ساعت «ما میتوانیم»، قطعهای برای نخستینبار در ایران ساختند. زوج کارآفرین همدانی را میگویم که افزونبر امید ایرانی آباد، سودایی در سر ندارند و ثانیه به ثانیه عمرشان را گره زدند به این جشنواره و آن اختراع و آن یکی قطعه جدید، راستش وعده کردند تا وقتی جان در بدن دارند، در سنگر تولید بجنگند و دلسردی و خستگی را از پا درآورند. تا دلتان بخواهد در این مسیر پُرپیچوخم مانع داشتند، اما با اتکا به خانواده، خُرده هوش و سر سوزن ذوق، از پس هرچه «نمیشود و نیست و بعداً»، برآمدند و قامت کارآفرینی و نوآوری بستند؛ انگاری خالق کار و قطعه شدند و زنگ بینیازی ایران را نواختند. آقای «مجید لالهچینی» و خانم «فهیمه نیازپور»، زوجی که دل به دل هم دادند و در کنار هم چندین اختراع در حوزه تجهیزات نفت و گاز، در حوزه لوازم خانگی و قطعات جانبی خودرو ثبت کردند؛ تا جایی که مخترع سطح دو استان شدند، یعنی هم زندگی کردند و هم کارآفرینی، به روایتی همقدم شدند. افزونبر اختراعات، سهبار پیاپی کارگر نمونه استان، دو بار پیاپی فناور برتر استان، دو بار پیاپی منتخب نخبگان نفت و گاز و انرژی و برگزیده جشنواره کارآفرینی شیخبهایی شدند؛ اینکه افعال را جمع میبندم، دقیقاً رعایت امانت میکنم، چراکه این زوج هیچ موفقیتی را فردی نمیدانند و رمز و راز به ثمر نشستن تلاششان را در گرو همدلی و همفکری میدانند. سفت کردن کمر تولید در خودروسازی باب گفتوگو را با آقای لالهچینی مخترع و کارآفرین برتر باز میکنم و گریزی به کارگاه و قطعات تولیدشده میزنم تا دقیقتر بدانیم خانم و آقای کارآفرین چه آفریدند و دانش فنی این زوج چهها کرده است. آقامجید ابتدای کلامش را پیوند میدهد به حوزه فعالیتشان و میگوید: درحال حاضر در زمینه قطعات بومیسازینشده صنعت خودرو فعالیت میکنیم، با تخصص و رویکرد طراحی و ساخت انواع قطعات جانبی خودرو که عبارتاند از تسمه سفتکنها و هرزگردهای تسمه خودروهای سواری، این قطعات در موتور خودروهای سواری استفاده میشود و وظیفه آن سفت کردن تسمه خودرو، افزایش سطح تماس تسمه با اجزای موتور و شل یا سفت کردن تسمههای خودرو در مواقع ضروری است. درواقع کنترلکننده تسمههای موتور خودروهای EF7، TU5 و موتور شاهین ME16 را تولید میکنیم، این قطعات برای سه نوع موتور و 12 خودرو کاربرد دارد و هرزگرد تسمه تایم EF7 برای نخستینبار در ایران تولید شده و در مورد بقیه قطعات هم باید بگویم تولیدکنندههای محدودی اقدام به تولید کردند. این قطعات با مهندسی معکوس و داخلیسازی به عرصه تولید رسیده، هرچند که در روند طراحی و تولید هم معایب را رفع و عملکرد قطعه را تصحیح کردیم و همین موضوع باعث شد موفق به کسب استاندارد فناوری این محصولات برای نخستینبار در کشور شویم. تولید به همت خانواده تا اینجای گپوگفت صمیمی دانستیم خانم و آقای کارآفرین با همت بلندشان قطعهای تولید کردند که فصل اول بینیازی ایران بوده، درست است جای کار دارد تا توسعه پیدا کند و تمام و کمال بازار را از آن ِخود؛ اما گام اول با موفقیت برداشته شده، آن هم در صنعت خودرو. آقای کارآفرین گام دوم این مسیر را مدیون خانواده و کار خانوادگی میداند و ادامه میدهد: سرمایهگذاری و موفقیت این مجموعه فناور با مشارکت خانواده رقم خورده؛ به این معنا که همسرم، پدر و مادرم و دیگر اقوام در شرکت مشغول هستند، از سرمایهگذاری تا اشتغال و درمجموع 9 نفر اشتغال مستقیم با حضور هفت خانم و دو آقا، همچنین 23 شغل غیر مستقیم ایجاد شده است. ناگفته نماند کارگاه خانوادگی بوده و با حضور فعالانه خانمها اداره میشود، حتی در موقعیتهای کلیدی شرکت، بانوان نقشآفرینی میکنند؛ از همسرم بهعنوان نایبرئیس تا مادرم و خویشاوندان، به نحوی که با همراهی هم این قطعات تجاریسازی شده و تاکنون 120 هزار قطعه از این محصولات با برند شرکت فروخته شده است. پیشنهاد میکنم آموزش و تمرکز در حوزه راهاندازی کسبوکارهای خانوادگی بیشتر از قبل باشد؛ چون یکی از ارکان انقلاب صنعتی فعالیت کارگاههای خانوادگی است، به این معنا که کارخانههایی با اتکا به تجربههای جمعی، تولیدات خاص در پیش میگیرند و اعضای خانواده تمام حواسشان در خانه و محل کار معطوف کسبوکار میشود، این شکل از تولید بدون تردید تخصص در پی دارد و میتواند اقتصاد را زیرورو کند. جوانان ایرانی، کیفیت را معنا کردند/ مسئولان اعتماد کنند آقای لالهچینی مخترع و کارآفرین برتر همدانی با افتخار از برند کارگاه خانوادگی یاد میکند و میافزاید: متأسفانه بسیاری از قطعات موجود در بازار که با برندهای معروف و بینالمللی و البته با کیفیت عرضه میشود، در کارگاههای داخل تولید شده؛ اما بهدلیل عدم اعتماد به کالای داخلی، با برندهای مختلف و قیمتهای بالا به فروش میرسد، درحالی که با اعتماد به توانمندی جوانان ایرانی، قطعات با کیفیت بهتر و قیمت کمتر عرضه میشود. با افتخار قطعات تولیدی کارگاه خانوادگی «دانش صنعت سهیم» با برند خودمان به بازار عرضه میشود و هشت درصد از نیاز بازار را پوشش میدهیم، البته با امکانات موجود توان تولید 30 درصد از نیاز بازار فراهم است؛ حتی چنانچه اعتماد و نظارت باشد، ظرفیت تولید و اشتغالزایی بیشتر را هم داریم و با توسعه و تجهیز کارگاه میتوان بیش از این رقمها تولید کرد. وقتی نمونه اولیه قطعه آن هم برای نخستینبار ساخته شد، بسیاری از مسئولان وقت نظرشان این بود که قطعه بهراحتی و بدون دردسر از خارج وارد میشود تا به شما اعتماد کنیم، ممکن است به چالش کشیده شویم؛ اما اگر یک نهاد نظارتی بین شرکتهای فناور و مسئولان مربوط باشد، این مسائل و خیلی از موانع ریز و درشت دیگر رفع میشود. میتوانیم مشکلات را حل کنیم آقای کارآفرین با تأسی از بیانات مقام معظم رهبری ادامه میدهد: حل مشکلات اقتصادی کشور در گرو تلاش بیشتر و اعتماد به جوانان است، معتقدم در هر زمینه مشکل و یا کم و کاستی باشد، با حمایت و بهرهگیری از نیروی جوان و مخلص و همینطور نخبه رفع میشود؛ اقدامات فراوانی در حوزههای کشور رخ داده که باعث تعجب همگان شده است. قطعاً با توانمندی مخترعان، دانشپژوهان و دلسوزان داخلی میتوان از عهده موانع موجود برآمد و در دنیا حرف برای گفتن داشت، نمونههای زیادی گواه این ادعا است. شناسه کالا و قطعات خودرو رونق تولید داخل را رقم میزند و اما حُسن ختام کلام آقای کارآفرین به اجراییسازی شناسه کالا و قطعات خودرو میرسد، او دراینباره میگوید: شناسه کالا و قطعات خودرو موضوع خیلی مهمی است تا حدی که 50 قلم قطعه از سوی وزارتخانه و دولت معرفی شده که شناسه کالا داشته باشند؛ این اتفاق خوبی در صنعت خودرو بهشمار میرود، چراکه جلوی ورود قطعات قاچاق به داخل گرفته میشود و بازار تولید داخلی رونق بیشتری میگیرد. به نظرم تولیدکنندگان واقعی از مزایای این طرح برخوردار میشوند؛ چون تابهحال واردکنندگان این قطعات خود را تولیدکننده معرفی میکردند و قطعات وارداتی یا قاچاق را به خودروسازان بزرگ کشور ارائه میدادند، درحالی که با اجرای این طرح، فرصت اتفاقاتی از این دست وجود نخواهد داشت. به تعبیری با حذف واردات این قطعات خصوصاً واردکنندگان غیر مجاز، بازار بهتری برای تولیدکنندگان داخل ایجاد خواهد شد؛ امیدوارم تا چند روز آینده این طرح جاری و ساری شود. از خودمان مایه گذاشتیم، اما کم نیاوردیم گفتوگو را با فهیمه نیازپور، همسر آقای لالهچینی ادامه میدهیم و گریزی به باورهای این زوج کارآفرین میزنیم، خانم کارآفرین هم از روزهای سخت و شیرین یاد میکند و میگوید: در این راه برای تحقق باورهایمان از هیچ تلاشی دریغ نکردیم تا جایی که اوایل ازدواج در منزلمان کارهای تولید را انجام میدادیم، حتی به وقت چیدن جهیزیه کنار مبلمان یا زیر صندلیهای ناهارخوری قطعه چیده بودیم؛ بهخاطر اینکه در هزینههای کارگاه صرفهجویی شود، از خودمان مایه گذاشتیم و سختی کشیدیم، اما کم نیاوردیم. قدمهای بعدی و توسعه کارگاه ختم شد به فروش خودرو شخصی و کمک خانواده و پدر و مادرها، یعنی سرمایهگذاری خانوادگی انجام شد؛ البته اضافه بر سرمایهگذاری کارهای شرکت هم به شکل جمعی انجام میشود و حتی پسر 2.5 سالهام را هم با تقسیمبندی ساعات، در کارگاه نگهداری میکنیم. تا حدی که پسرم با خط تولید و قطعات آشنایی مختصری پیدا کرده و کارگاه جزء علاقهمندیهایش شده؛ بهعنوان مثال وقتی میهمان و یا مسئولان برای بازدید شرکت میآیند، پسرم دستگاهها را نشان و توضیحات نصفهونیمه میدهد، بدون اغراق با فرآیند تولید آشنا شده، بهطوری که میداند از کدام مرحله شروع و در کجا به پایان میرسد، البته باعث دلگرمی ما است؛ انشاالله او هم در آینده دستی بر آتش تولید داشته باشد. حمایت، رکن اصلی تولید ایدههای فناورانه خانم کارآفرین تولید و ابداعات را همسایه دیوار به دیوار حمایت تلقی میکند و ادامه میدهد: همهساله طرحهای نوآورانه و خلاقانه در صنایع مختلف ارائه میشود و حمایت رکن اصلی تجاریسازی و راهاندازی خط تولید این طرحهای فناور است؛ اما اغلب حمایت لازم و کافی به شرکتهای فعال فناور تعلق نمیگیرد، بهنحوی که فرآیند دریافت تسهیلات و یا حمایتهای مالی بهقدری پیچیده است که گاهی باعث دلسردی کارآفرینان و نخبگان میشود. برخی سنگاندازیها نیز باعث انصراف جوانان از دریافت حمایت و تسهیلات میشود، درحالی که بعضی از شرکتهای جاافتادهتر از تسهیلات بهره میبرند و کسبوکارهای نوآورانه و نوپا بدون حمایت میماند. پیشنهاد میکنم متولیان امر سازوکار نظارتی داشته باشند تا از نحوه پرداخت تسهیلات و شرکتهای دریافتکننده و همینطور حمایتهای دیگر مطلع شوند، جالب است بدانید تسهیلاتی معادل دو میلیارد تومان برای شرکت فناور ما درنظر گرفته شد، اما درنهایت بعد از طی هفتخان رستم، 200 میلیون تومان پرداخت کردند. خیلی از شرکتهای دیگر هم به همین سرنوشت دچار شدند؛ این تسهیلات برای راهاندازی خط تولید است که با تقلیل مبلغ جوابگوی خرید تجهیزات ابتدایی هم نیست، چه برسد به مواد اولیه و ماشینآلات، این نکات باید توسط مسئولان بازنگری شود، چراکه از موانع تولید بهشمار میرود. جوانان نوآور قرار است با بهرهگیری از دانش فنی خود، کسبوکار و تولید محصول با کیفیت داشته باشند؛ بنابراین حتماً نیازمند حمایت هستند. ضمن اینکه علاوهبر حمایتهای مالی، بر بازار محصولات فناور و جدید تمرکز بیشتری باشد تا تولیدکنندگان نوپا بتوانند بین پدرخواندههای بازار در برخی از صنایع جا باز کنند، بهعنوان مثال سهم مشخصی از بازار به شرکتهای فناور تعلق بگیرد یا مرکزی برای فروش محصولات فناور ایجاد شود.
|