دختر کم‌توان همدانی مخترعی با محصولی در قامت جهانی

دختری 26 ساله با مشکل جسمی و حرکتی شاید اگر از دور که نگاهش کنی در دل می‌گویی، مگر می‌توان با وجود معلولیت دل خوش کند به زندگی؟ اصلاً مگر می‌توانی چنین شرایطی داشته باشی و دلگرم باشی به زندگی؟ اما چند جمله‌ای که با او رد و بدل می‌کنی و آشناتر می‌شوی، درمی‌یابی که چه شوری دارد برای زیستن؛ درمی‌یابی که امید به زندگی در وجودش موج می‌زند و همتی دارد به بلندای آسمان به گونه‌ای که توانسته در عرصه فعالیت‌های دانش‌بنیانی ورود کرده و محصولی دانش‌بنیان را برای نخستین‌بار در جهان تولید و نسبت به ثبت اختراع آن اقدام کند پس پای صحبت او می‌نشینیم که در ادامه می‌خوانید:

این بانوی مخترع با بیان اینکه متولد سال 1375 بوده و در حال تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی است، گفت: کم‌توانی من از سن 11 سالگی در پی ابتلا به بیماری نادر گیلن‌باره (فلج حاد ناگهانی بدن) حادث شده و در نهایت منجر به ناتوانی در پنجه پا شد.

سمانه طاهری با تأکید بر اینکه محصولی که موفق به ثبت اختراع آن شدم یک وسیله بهداشتی است برای جلوگیری از بیماری‌های تناسلی (تبخال و زگیل تناسلی، عفونت‌های بانوان) که از طریق سرویس‌های بهداشتی انتقال داده می‌شود، گفت: در واقع دستگاهی طراحی کردیم که می‌تواند ضدعفونی‌کنندگی شیرآلات را تا 99 درصد تضمین کند.

وی با بیان اینکه بنا به شرایط روحی نامناسب پس از فوت مادرم در حال حاضر امکان پیگیری مراحل بعدی تولید محصول را ندارم و متأسفانه نهادهای مرتبط با موضوع نیز دنبال کار را نگرفتند، گفت: کلیه مواد اولیه این محصول در کشور موجود است.

وی با اشاره به اینکه متأسفانه باوجود وعده‌های داده‌شده از سوی سازمان بهزیستی هیچ‌گونه حمایتی از ما برای تولید این محصول دانش‌بنیان بومی نشد گفت: بدیهی‌ترین نیاز پیش روی هر معلول و کم‌توان به‌ویژه معلولان حرکتی موضوع تردد و هزینه رفت و آمد است بنابراین بنده برای ثبت اختراع مجبور بودم بارها به تهران مراجعه کنم اما دریغ از حمایت مالی دراین زمینه.

وی با تأکید بر اینکه در ادامه راه برای رسیدن به تولید آزمایشی و در پی آن تولید انبوه نیازمند حمایت مالی جدی هستیم، تشریح کرد: دراین زمینه قول‌هایی داده شده اما بنا به شرایط روحی نامساعد (فوت مادرم و داشتن بردار چهار ساله) در حال حاضر امکان این پیگیری‌ها را ندارم.

این بانوی مخترع همدانی با بیان اینکه در حال پیگیری ثبت اختراعم بودم که متأسفانه مادرم مبتلا به سرطان شد و از دنیا رفت، در عین حال یک برادر کوچک دارم که نیازمند نگهداری است گفت: فرایند بروکراسی ثبت اختراع بسیار طاقت‌فرسا است چراکه یک روند دوماهه برای ما، هفت ماه طول کشید و طی این مدت بارها و بارها مرا مجبور کردند که در تهران حاضر شده و با مراجعه به سازمان نسبت به ارائه مستندات و ارائه مدارک اقدام کنم.

طاهری با تأکید بر اینکه محصول تولیدشده برای نخستین‌بار در جهان تولید و ثبت اختراع شده است گفت: کلیه مواد مورد استفاده در محصول، در داخل کشور تولید می‌شود و تنها نیازمند واردات اشعه‌ای خاص از کشور چین هستیم.

وی با تأکید بر قابلیت تولید این محصول و درعین حال دانش‌بنیان بودن آن‌، اذعان‌کرد: از همین تربیون اعلام می‌کنم سرمایه‌گذاری در این زمینه از آنجایی که محصول مشابهی در بازار موجود نیست و قابلیت استفاده توسط تمامی اقشار را دارد یک فرصت استثنایی است.

این بانوی موفق همدانی با بیان اینکه حتی قرار بود برای تولید انبوه محصول نیز تسهیلاتی دریافت کنم و در عین حال حمایت‌های لازم برای پیشبرد مراحل دانش‌بنیانی را انجام دهند که متأسفانه طی 6 ماه گذشته به‌دلیل مشکلات خانوادگی نتواستم پیگیر کار شوم ابراز کرد: بنده طرح‌های دیگری نیز در دستورکار دارم که در زمینه تجهیزات پزشکی به جامعه معلولان کمک شایانی خواهد کرد اما این موضوع به حمایت واقعی مسئولان امر بستگی دارد نه وعده و وعید.

طاهری با اشاره به فعالیت‌های اجتماعی و فرعی دیگر در کنار فعالیت‌های صنعتی و تولیدی خود ابراز کرد: طی چندماه اخیر به کمک تعدادی از دوستان در روستای پدریم (گنبد) اقدام به برپایی آموزشگاه زبان برای کودکان کرده و حتی کودکان ناتوان مالی را به‌صورت بورسیه می‌پذیریم اما مسئله این است که در این خصوص نیز نیازمند حمایت مالی و کاهش بروکراسی اداری برای دریافت مجوز برای این کار هستیم.

مع‌الوصف چنانکه گفته شد مخترعان معلول مانند افراد سالم و توانمند توانسته‌اند در عرصه‌های مختلف اجتماعی، علمی و اقتصادی به‌ویژه اختراعات بدرخشند پس حمایت و دلجویی از مخترعان معلول ضروری است تا این افراد مورد پذیرش جامعه واقع شوند اما متأسفانه تاکنون هیچ‌گونه حمایتی از سوی سازمان‌های دولتی از مخترعان معلول صورت نگرفته و این در حالی است که در استان و کشور ما بسیاری از سمانه طاهری‌ها را می‌توان یافت که تاکنون اختراعات زیادی به ثبت رسانده‌اند که این مهم خود مایه مباهات است چراکه این عزیزان توانسته‌اند به خودباوری برسند، پس لازم است حمایت‌های مادی و معنوی لازم از آن صورت گیرد.

از طرفی با توجه به عدم آشنایی آحاد جامعه با توانمندی معلولان، برگزاری جشنواره‌ها و سمینارها در رابطه با معلولان به‌ویژه اختراعات آن‌ها، موجب رشد و تقویت نوآوری‌ها و شکوفایی خلاقیت‌های این افراد شده و آن‌ها را برای ادامه راه دلگرم‌تر کند.