چرا کتاب در زندگی ما غریب است؟

باید همه تلاش کنیم تا فرهنگ کتاب‌خوانی به عنوان یک سنت حسنه در بین آحاد مردم کشورمان رایج شود و صد برابر وضع موجود، کتابخوانی رواج و گسترش یابد. مردم باید بدانند که امروز کتابخوانی، نه تنها یک وظیفه ملی، که یک واجب دینی و یک تکلیف شرعی است. همه بدانیم، اگر انس با کتاب رواج یابد، کتابخوانی نه یک تکلیف، که یک کار شیرین و یک نیاز تعلل‌ناپذیر و یک وسیله برای آراستن شخصیت خویشتن تلقی خواهد شد و همه نسل‌ها و قشرها به دلخواه و شوق، بدان رو خواهند آورد.باور کنیم، اگر انسان بخواهد در زمینه معنوی و فرهنگی، تر و تازه بماند، جز رابطه با کتاب و کتابخوانی چاره ای ندارد. چون هیچ چیز جای کتاب را پر نمی کند. باید کتاب خوب را ترویج کرد تا مردم به کتابخوانی عادت کنند و کتاب وارد زندگی آنان شود. دولت جمهوری اسلامی ایران و مسئولان فرهنگی کشور نیز باید صد برابر وضع موجود به کتاب اهمیت دهند.

در راستای فرمان امام خامنه‌ای برای ترویج صد برابری کتابخوانی، تشویق به خواندن کتاب، در راس همه کارها قرار بگیرد و برای اصلاح فرهنگ عمومی و رشد علمی و معنوی مردم، کتاب منتشر، توزیع و معرفی شود و همه افراد کتابخوان بشوند. مردم باور کنند، هرکسی که با این دنیای زیبا و زندگی بخش، با دنیای کتاب ارتباط ندارد، بی شک از مهم‌ترین دستاورد انسانی و نیز از بیشترین معارف الهی و بشری محروم است.

باید به این باور برسیم که امروز به یک نهضت بزرگ کتابخوانی نیاز داریم. یعنی کتاب خوب وارد خانه‌ها و زندگی مردم شود؛ کتاب در سبد اقتصادی خانوارها جای گیرد؛ کتاب و کتابخوانی در مدارس، دانشگاه ها، حوزه‌های علمیه، وزارتخانه‌ها و ادارات، سازمان‌ها و نهادها و در هر کوی و برزن مورد توجه جدی قرار گیرد؛ پدرها و مادرها در تربیت فرزندان خود، به کتاب و کتابخوانی توجه کنند و بدانیم عادت به خواندن کتاب، در بین مردم ایران جانیافتاده است که بروند کتابی را بخرند، آن را بخوانند و دیگران را نیز به خواندن آن کتاب تشویق و ترغیب کنند.

کتاب خریدن و کتاب خواندن و تشویق دیگران به کتابخوانی در کشور ما غریب است و این درد بزرگی است که باید درمان شود. باید مردم ایران به خواندن کتاب وادار بشوند و کتاب خریدن، جزو لوازم اصلی زندگی و یکی از مخارج اصلی خانواده‌ها محسوب شود و مردم بیش از خریدن وسایل تزئیناتی و تجملاتی مثل لوستر و میز و مبل و پرده، به کتاب اهمیت بدهند و اولویت اول آنان خرید کتاب باشد.

کتابخوانی باید مثل خوردن و خوابیدن و مثل کارهای روزانه، وارد زندگی مردم ایران شود و به عنوان یک سنت رایج درآید. همه در جمهوری اسلامی ایران "کتابخوان" شوند و شمارگان کتاب‌هایی که هر بار چاپ می‌شود، به دو میلیون و سه میلیون برسد؛ باید کتاب را ترویج کرد و به مسئله نشر و توزیع کتاب اهمیت داد و کاری کنیم که آثار خوب و ارزشمند، فضای جامعه و کشور را پر کند.

باید یک قرارگاهی برای نشر به وجود آوریم و از جوان‌های بسیجی، حلقه‌های صالحین، جوان‌های خوب دانشگاه‌ها و دبیرستان‌ها و مراکز آموزشی و از طلاب و روحانیون انقلابی حوزه‌های علمیه برای توزیع کتاب استفاده کنیم. هر کتاب خوبی را در چاپ‌های متعدد و در شمارگان 40 هزار و 50 هزار نسخه چاپ کنیم و با توزیع و تبلیغ خوب و شایسته، در ظرف دو سه سال شمارگان را به دو میلیون و سه میلیون برسانیم.

مسابقه کتابخوانی در دانشگاه، مدرسه، شهر، حوزه‌های علمیه، وزارت خانه ها، نیروهای مسلح و در سطح کشور راه بیاندازیم و مراسم اهدای جوایز این مسابقات را در فضای مجازی و از تلویزیون پخش کنیم. یک مسابقه عمومی و سراسری در سطح کشور راه بیندازیم و بعد برای کسانی که در این مسابقه برنده می‌شوند، مراسمی در صدا و سیما برپا کنیم تا همه بیایند، از آنها سئوال شود، جایزه بگیرند و بروند. در کنار این مسابقات و برنامه‌های ترویج کتابخوانی، در دانشگاه‌ها و مدارس، ساعتی برای کتابخوانی گذاشته شود تا دانشجویان و دانش‌آموزان با کتاب خوب و فرهنگ کتابخوانی آشنا شوند.

باید هر انسان فهیم ایرانی، در هر روز یک ساعت درباره کتابخوانی حرف بزند. در هر جلسه و کلاس و در هر منبری، هر استاد و معلم و روحانی ای از کتاب و کتابخوانی بگوید تا همه مردم کتابخوان شوند و تمامی هموطنان از جوانان و سالمندان و کودکان تا مردان و زنان شهری و روستایی با کتاب ارتباط برقرار کنند.

مردم کتاب را در جیب خود بگذارند و در هواپیما، قطار، اتوبوس، تاکسی، مطب پزشک، اداره و مغازه آن را مطالعه کنند و افرادی که کار روزانه دارند، بخشی از زمان خود را حتی ربع ساعت، برای کتاب خواندن بگذارند. آنقدر کتابخوانی ربع ساعتی را تکرار کنیم که به خواندن کتاب عادت کنیم و کتابخوان حرفه ای شویم.

باید کتاب خواندن یک سیره و سنت رایج بین پدرها و مادرها شود و آنان کتاب را بخوانند و به فرزندان خود نیز یاد بدهند که در خانه کتاب بخوانند. همه جوانان و پدران و مادران و به ویژه کودکان با کتاب انس پیدا کنند. به همین دلیل باید فرزندانمان را از همان کودکی به کتاب خواندن عادت دهیم. ساعتی در زندگی ما و فرزندانمان به کتابخوانی تعلق داشته باشد و به گونه ای عمل کنیم و به فرزندانمان یاد دهیم که وقتی می‌خواهند بخوابند، کتاب بخوانند و بعد بخوابند.

در تابستان که کودکان و نوجوانان تعطیل هستند، کتاب بخوانند؛ کتاب‌هایی را معین کنند و بخوانند و خلاصه کتاب‌ها را هم یادداشت کنند. جوانان دختر و پسر در دفتری، نام کتاب‌هایی را که خوانده اند، یادداشت کنند. پیر و جوان بهترین کتاب‌ها را به دوستان خود معرفی کنند و آن‌ها را به مطالعه کتاب‌های خوب و مفید ترغیب کنند.

هدیه دادن کتاب در زندگی شخصی و اجتماعی به یک عادت عمومی و همگانی تبدیل شود و برای خرید کتاب، بودجه و وقت بگذاریم. خلاصه این که باید کتاب سهمی در زندگی ما پیدا کند و در زندگی روزانه به کتاب اهمیت بدهیم و از کتابخوان‌ها تجلیل و تقدیر کنیم.

* ایرنا/علی شیرازی- کارشناس مذهبی