نبود صنف واحد، تولیدکنندگان اسباب‌بازی را بلاتکلیف کرده است

منصور علافچیان درباره وضعیت صنف اسباب‌بازی گفت: از آن‌جایی که بخشی از تولیدکنندگان اسباب‌بازی در صنف پلاستیک و بخشی هم در صنف خرازی دسته‌بندی شده‌اند، این باعث شده تا همه به نوعی بلاتکلیف باشند. این صنعت برای این که بتواند با قدرت بیشتری فعالیت داشته باشد باید تبدیل به یک صنف واحد شود.
وی در ادامه به وضعیت واردات در این صنعت اشاره کرد و افزود: در گذشته واردات داشتیم اما این اتفاق در حال حاضر رخ نمی‌دهد و اگر هم باشد به شکل قطره چکانی است، چون ثبت سفارش گاهی هست و گاهی نیست. بسیاری از همکاران ما تولیدکننده و واردکننده هستند و در کنار هم دیگر قرار دارند، اما چون واردات کم شده است به نوعی وارد کارهای دیگری شده‌اند چرا که اغلب کارهای اسباب‌بازی ما کپی هستند و این‌طور نیست که طراحی جدید داشته باشیم. به نوعی می‌توان گفت مهندسی معکوس شکل گرفته است. البته این جدای از عروسک‌سازانی است که طراحی می‌کنند.
نایب رئیس اتحادیه اسباب‌بازی و پولیش همچنین درباره طراحی اسباب‌بازی‌های ایرانی گفت: اغلب اسباب‌بازی‌های ایرانی و حتی عروسک‌ها از کارهای خارجی کپی شده‌اند. من طرفدار واردات نیستم اما مسئله این است که وقتی واردات نداشته باشیم تولیدکننده باز هم به روز نیست. واردکننده زمانی که از کشورهای مدنظر اسباب‌بازی وارد می‌کند، تولیدکننده اقدام به کپی از آن می‌کند و زمانی هم که این اتفاق رخ داد، واردکننده دیگر دست به وارد کردن همان کالا نمی‌زند. در واقع تولیدکننده کارش را می‌کند و توزیع‌کننده هم کارشان را می‌کنند. پراکندگی در این صنف بسیار است تولیدکننده، صادرکننده، وارد کننده و توزیع‌کننده هنوز دریک مجموعه کنار هم قرار نگرفته‌اند که اگر این اتفاق رخ دهد این صنعت رو به پیشرفت می‌رود. از آن‌جایی که متولی این امر وزارت صمت است بنابراین همت دوستان را می‌طلبد تا هرچه سریع‌تر دست به کار شوند و این اتحادیه را ایجاد کنند.
وی ادامه داد: متأسفانه با تغییر مدیران هنوز تصمیم جدی در این زمینه گرفته نشده است. هر اتحادیه دوست دارد تمامی اعضای خود را همراه داشته باشد اما این پراکندگی موجب شده تا همه در کنار هم نباشند و حتی نمی‌دانند با توجه به وضعیت موجود چه کاری باید انجام دهند. ما اگر تنها به تولید داخل اکتفا کنیم تک محصولی می‌شویم و دیگر رقابتی وجود نخواهد داشت، بنابراین خوب است که رقابت داشته باشیم.
علافچیان درباره رقابت تولیدکنندگان در این حوزه نیز گفت: خوشبختانه همکاران ما در کنار این که با هم رقابت دارند، اما دوست هم هستند و هوای یکدیگر را دارند. متأسفانه عروسک از سبد اسباب‌بازی واردات خارج شده است و با این که بسیار پیگیری کردیم هنوز نمی‌دانیم چرا چنین اتفاقی رخ داده است. باید پذیرفت که 50 درصد فروش اسباب‌بازی به عروسک باز می‌گردد و عروسک‌هایی که در بازار هستند بیشتر قاچاق هستند که استانداردهای لازم را ندارند و شورای نظارت بر اسباب‌بازی هم روی آن نظارتی ندارد. اما وقتی روند ورود کالا قانونی بود، همه چیز تحت کنترل قرار گرفته و مورد بررسی بود.
این‌تولیدکننده در پاسخ به این پرسش که آیا واردات اسباب‌بازی چه کمکی به تولیدات بیشتر را می‌کند، گفت: یکی از فرصت‌هایی که واردکنندگان در این صنعت ایجاد کرده‌اند این است که آنها از کشورهای مقصد اسباب‌بازی‌های خوب را آورده و این فرصت را در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دادند تا ببینند و اگر توانایی تولید دارند این کار را انجام دهند. این بدون پرداخت هزینه از سوی تولیدکننده بود. زمانی هم که تولید شکل می‌گرفت وارد کننده دیگر آن محصول را به جهت حمایت از تولید داخل، وارد کشور نمی‌کرد. در واقع این نگاه و مشاوره‌هایی که همواره از سوی واردکنندگان در صنعت اسباب‌بازی وجود داشته و دارد، قابل قدردانی است.
وی درباره چرایی نبود اسباب‌بازی عروسک‌های ایرانی گفت: چند سال پیش یکی از همکاران به سراغ تولید عروسک‌های ملی رفت، اما نمی‌دانم در ادامه مسیر چه اتفاقی رخ داد که دیگر این کار را ادامه نداد. باید علاوه بر حمایت، بازار نیز پذیرای این امر باشد و تداوم داشته باشد که متأسفانه این اتفاق رخ نداده است. تولیدکننده تمام مواد لازم را از داخل تأمین می‌کند، اما با بالا رفتن قیمت دلار، این افزایش روی کار او نیز اثر می‌گذارد. با تشکیل اتحادیه و کنار هم قرار دادن این اعضا می‌توان مشکلات موجود را حل کرد و با انتقال تصمیم درست به شورای نظارت و وزارت صمت می‌توان یک اتفاق خوب را رقم زد. دولت اگر می‌خواهد صنعت اسباب‌بازی شکل بگیرد باید از تولیدکننده حمایت جدی داشته باشد.