|
دانشگاه‌ها یکی از مهم‌ترین نهاد‌های تأثیرگذار جامعه به‌حساب می‌آیند و هرگونه فعالیت‌های فرهنگی، هنری و آموزشی می‌تواند بر رشد و پرورش دانشجویان تأثیرگذار باشد. دانشگاه مبدأ تحولات جامعه است و پیشرفت یک کشور به دانشگاه‌های آن بستگی دارد؛ متأسفانه امروزه قرآن کریم، به‌ویژه آموزه‌های سیاسی و اجتماعی آن در سطح جامعه و همچنین در دانشگاه‌ها مهجور واقع شده است.
عدم استقبال دانشجویان از فعالیت‌های قرآنی و یا شرکت نکردن در رویداد‌های قرآنی نگرانی‌های گسترده‌ای را برای اهالی و دغدغه‌مندان حوزه قرآنی به‌وجود آورده، از طرفی برخی دیگر نگران هستند که عدم توجه به امور مذهبی و قرآنی سبب شود که جوانان به سمت و سوی‌های منفی گرایش پیدا کنند که البته مطلب و مطالبه درستی است.
در همین راستا با موضوع مهجور ماندن فعالیت‌های قرآنی با تعدادی از دانشجویان و سپس یک کارشناس به گفت‌وگو نشسته که نتیجه را باهم می‌خوانیم:
دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی همدان ابراز کرد: با توجه به اهمیت و جایگاه قرآن در رشد معنوی، روحی و روانی دانشگاهیان، فعالیت‌های قرآنی مختلفی در سطح دانشگاه‌ها در حال انجام است، این موضوع در ایام ویژه سال ازجمله ماه مبارک رمضان پررنگ‌تر می‌شود.
مرتضی دهقان افزود: مسابقات قرآنی مختلف، جشنواره‌های قرآنی و همچنین فعالیت‌های کانون‌های قرآن در دانشگاه‌های سراسر کشور، به‌نوعی در راستای پیشبرد اهداف قرآنی در دانشگاه‌ها مؤثر بوده‌اند.
وی با بیان اینکه به طور کلی نمی‌توان وضعیت این گونه فعالیت‌ها را عالی و رضایت‌بخش توصیف کرد، خاطرنشان کرد: متأسفانه بخشی از این فعالیت‌ها با استقبال چندان خوبی در بین دانشجویان همراه نیست.
دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی همدان در پاسخ به خبرنگار روزنامه سپهرغرب ضمن اشاره به دلایل اصلی که باعث کم‌اقبالی دانشجویان به امور قرآنی در دانشگاه‌ها شده، گفت: در این راستا شاید بتوان به وضع کلی جامعه و دین‌زدگی در بین جوانان اشاره کرد.
دهقان با بیان اینکه متأسفانه نفوذ جوامع غربی و تهاجم فرهنگی در بین نوجوانان، جوانان و خانواده‌ها، به‌تدریج زمینه دوری از قرآن و معنویات را در بین آن‌ها ایجاد کرده، عنوان کرد: همین نوجوانان، فردا قشر دانشجوی ما را تشکیل می‌دهند؛ عدم برنامه‌ریزی مناسب باعث می‌شود که از مدل‌های غربی الگوبرداری کند.
وی عدم تنوع و جذابیت کمِ فعالیت‌های قرآنی را یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار کم‌اقبالی دانشجویان از فعالیت‌های قرآنی دانست و اضافه کرد: امروزه فعالیتی که جذابیت خاص و اشتیاق لازم را در بین دانشجویان به‌وجود آورد، با شکست مواجه خواهد شد و این امر اهمیت رسیدگی و توجه بیشتر به فعالیت‌ها و کارهای قرآنی را مضاعف می‌کند.
دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان علوم پزشکی همدان با بیان اینکه برای بهبود این استقبال، در درجه نخست باید قرآن را به همان زیبایی که خدای متعال به ما معرفی کرده، به جوان دانشجو بشناسانیم و او را با کتاب آسمانی آشتی دهیم، اضافه کرد: بسیاری از دانشجویان متأسفانه از محتوای غنی این کتاب اطلاع زیادی ندارند و تصور می‌کنند که پر از امر و نهی‌های سختگیرانه است، در حالی که اگر به‌خوبی و با یک شیوه جذاب و توسط استادی کاربلد با مفاهیم این کتاب آشنا شوند، متوجه خواهند شد که حقیقتاً این کتاب پر از نکات ظریف و زیبا برای زندگی و سعادت دنیوی و اخروی آن‌هاست.
دهقان عنوان کرد: مسئولان هم باید با روش‌های گوناگون، تنوع این فعالیت‌ها را بیشتر کرده و در جذاب‌سازی آن‌ها نهایت تلاش خود را به‌کار گیرند. حتی می‌توان با تشویق‌هایی ازجمله اهدای جوایز ارزنده، کمک در نمره دروس معارف، امتیازات تفریحی مانند اردوها و... به استقبال هرچه بیشتر دانشجویان کمک کنند.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه تربیت خانواده تأثیر بسزایی بر جذب کودکان به امور قرآنی دارد، عنوان کرد: متأسفانه به دلایل مختلف در حال حاضر دانشجویان استقبال چندانی از فعالیت‌های قرآنی ندارد.
محمدمهدی دارابی با بیان اینکه از مباحث علمی و قرآنی استادمحور و مناظره‌ای استقبال می‌شود، عنوان کرد: در حال حاضر برنامه‌های مختلفی از سوی نهاد رهبری در حوزه‌های قرآنی اجرا می‌شود اما متأسفانه دانشجویان استقبال نمی‌کنند.
وی با بیان اینکه به عقیده بنده جذب دانشجویان بومی می‌تواند تا حدودی سبب جذب و استقبال بیشتر دانشجویان به امور قرآنی شود، تصریح کرد: شاید در شهرهای دیگر به اندازه همدان فرهنگ‌سازی نشده است که افراد مأنوس به قرآن شوند و یا در خانواده قرآن تلاوت کنند.
دبیر جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه امور فرهنگی، اقتصادی و سیاسی حاکم بر جامعه تأثیر بسزایی بر عدم استقبال جوانان به سمت امور قرآنی دارد، عنوان کرد: در واقع متأسفانه برخی افراد هنگام مواجهه با این چالش‌ها به اشتباه نسبت به امور مختلف دینی بدبین و بی‌اعتقاد می‌شوند.
دارابی افزود: با توجه به اینکه دولت سیزدهم را انقلابیون تشکیل می‌دهند، بروز برخی چالش‌ها باعث می‌شود که جوانان نسبت به اسلام و امور معنوی بدبین شده و دید خوبی به آن نداشته باشند.
در ادامه عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه مبانی علمی حاکم بر دانشگاه‌ها به طور عموم در جهان و ایران این است که مفاهیم علم تجربی را به دانشجویان خود بیاموزند، عنوان کرد: در علم تجربی شناخت حسی مبنا قرار گرفته و شناخت وحیانی که بالاترین نوع شناخت محسوب می‌شود و دنیا و آخرت فرد را دربرمی‌گیرد کنار گذاشته شده است.
محمد آهی با بیان اینکه متأسفانه برخی دانشگاه‌های ما بر اساس دانشگاه‌های غرب ساخته شده و از آن‌ها الگو گرفته‌اند، اذعان کرد: دانشگاه‌های غربی شناخت حسی را مبنا قرار دادند این در حالی است که محدود و خطاپذیر است.
وی با بیان اینکه متأسفانه با نگاه متفاوتی که دانشگاهیان دارند علوم قرآنی که به تمام ابعاد انسان توجه دارد کنار گذاشته شده، ابراز کرد: برای بهبود اوضاع باید رهبری جامعه علمی به دست علوم انسانی شکل گیرد اما علوم انسانی همیشه در حاشیه قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه علوم انسانی راهبردی و بینش‌دهنده است و باید در اولویت باشد و علوم تجربی باید پس از آن قرار گیرد عنوان کرد: در علوم انسانی هم باید بر اساس وحیانیت نه عقل تصمیم بگیریم چراکه در امور عقلی امکان خطا و اشتباه وجود دارد.
عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه بخش قابل توجه علومی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود کاربردی در جامعه ندارد؛ عنوان کرد: اگر این علوم کاربرد داشته باشد در مسیر هدایت جامعه قرار ندارد و عملاً دردی دوا نمی‌کند.
آهی با بیان اینکه دانشگاه زمانی تأثیرگذار و مفید خواهد بود که بتواند جامعه را به سوی کمال، رشد و پیشرفت هدایت کند، تصریح کرد: در حال حاضر بود و نبود بسیاری از رشته‌ها برای جامعه مهم نیست و تأثیری هم برآن نمی‌گذارد.
وی با بیان اینکه نگاه بسیاری از مبانی دانشگاهی توحیدی نیست، خاطرنشان کرد: این امر سبب می‌شود که با ورود دانشجو به دانشگاه، پرورش و رشدی که مد نظر خداوند است صورت نگیرد و وقتی فرد فارغ‌التحصیل می‌شود هیچ مهارتی کسب نکرده و در مشکلات و مسائل زندگی سردرگم بماند.
عضو هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه به تعبیر قرآن افرادی که در طول زندگی خود با قرآن مأنوس نشده باشند، حتی اگر دارای تحصیلات دانشگاهی باشند، امی محسوب می‌شود.
حال با توجه به آنچه گفته شد؛ اساس پی‌ریزی دانشگاه‌های ما غربی است و در ایران دینی و ملی نیستند. علل مهجوریت قرآن در دانشگاه‌ها را باید از اصل دانشگاه‌ها جست‌وجو کرد.
در واقع ماهیت دانشگاه‌های ما، قرآنی و بر اساس فرهنگ قرآنی نیست. بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی بخش قابل توجهی از این دوری و مهجوریت از فرهنگ قرآنی در دانشگاه‌ها جبران شده اما در حال حاضر ادامه پیدا نکرده است.
از طرفی متأسفانه نگاه علوم انسانی با توجه به معارف الهی هم در حوزه اساتید و هم در حوزه دانشجو کمرنگ است و این امر باعث می‌شود که دیدگاه ما نسبت به اسلام مناسب نباشد.
از طرف دیگر علوم انسانی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود مبتنی بر نظام اسلامی نیست، اساتید دانشگاه‌ها با قرآن و معارف الهی آشنا نیستند، از دانشجو چه انتظاری می‌توان داشت؟ دانشجویان نیز محصول همین دانشگاه‌های ما هستند و با این هیئت علمی و نظام آموزشی فعلی و با این شرایط که اکنون در دانشگاه‌ها وجود دارد، محصول ما واقعاً بسیار خوب است.
|
