|
حتماً موضوع اولین انشای آغاز سال تحصیلی‌تان را یادتان است: «تابستان خود را چگونه گذراندید؟» و این موضوع استفهامی و سؤالی فارغ از هر کلیشه‌ای، نشان از یک نکته بسیار کلیدی و اساسی داشت: «نحوه گذران تعطیلات تابستانی بسیار مهم است»، البته نباید به این موضوع و پرسش صرفاً نگاهی نوستالژیک داشت، چراکه همچنان در ردیف موضوعات اصلی انشای فرزندان ماست و این یعنی همچنان مهم است که آنان تابستان خود را چگونه می‌گذرانند. تیرماه از راه رسیده و امتحانات فرزندان‌مان تمام شده و حالا روز‌هایی گرم و طولانی در پیش داریم؛ روز‌هایی که برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت فرزندان دغدغه‌ای جدی برای والدین است. والدین چه بدانند چه ندانند، چه بخواهند چه نخواهند با سه پرسش اساسی مواجه هستند:
1) چه کار کنیم که این ایام طولانی برای فرزندان‌مان به بطالت نگذرد و آسیب‌زا نباشد. 2) چه کار کنیم که در این ایام به آن‌ها خوش بگذرد و احساس نشاط و شادابی کنند؟ 3) چه کار کنیم که این ایام فقط خوشگذرانی و سرگرمی نباشد و فایده‌ای هم برای فرزندان‌مان داشته باشد؟
بی‌تردید تمام خانواده‌ها در هر گونه برنامه‌ریزی و تدارک برای تابستان خود این سه پرسش را باید مدنظر داشته باشند، وگرنه پازل سالم اوقات فراغت شکل نخواهد گرفت. در واقع تأمین اوقات فراغت اعضای خانواده باید کاملاً هدفمند و هوشمندانه شکل بگیرد. برتراند راسل، فیلسوف شهیر انگلیسی می‌گوید: «آخرین دستاورد تمدن، توانایی انسان در پرکردن هوشمندانه اوقات فراغت است.»
به اعتقاد جامعه‌شناسان اهمیت و کارکرد‌های اوقات فراغت و شکل و محتوای گذران آن تحت تأثیر مستقیم فرهنگ جوامع است، اما این به معنای پیچیده‌بودن موضوع یا الزام به نگاهی غامض و پیچیده به این پدیده نیست. رسیدن به پاسخ سه پرسش فوق گاهی بسیار ساده است و قرار نیست با ثبت‌نام فرزندان در انواع کلاس‌های آموزشی گران‌قیمت، رفتن به سفرهای لوکس یا صرف غذای خانوادگی در رستوران‌های آنچنانی تحقق پیدا کند. در واقع برای برخورداری از ایام فراغت سالم و مفید الزاماً نیازی به داشتن ثروت و امکانات آنچنانی نیست. لذتی که چند خانواده متوسط و حتی کم‌درآمد در گعده‌های دوستانه یا فامیلی، از کنار هم بودن در یک فضای غیررسمی می‌برند، لذتی که از باهم غذا خوردن کنار سفرهای با محتوای ساده و ارزان، از بازی وسطی با توپ پلاستیکی با حضور تمامی اعضای فامیل می‌برند، همگی کمتر از لذت سوار شدن به اتومبیل مدل بالای شاسی بلند و غذا خوردن در رستوران گردون فلان هتل نیست و صد البته سادگی و بی‌پیرایگی شکل اول به مراتب دلچسب‌تر از رسمیت و زرق و برق دومی است. از سویی اهمیت آموزش‌هایی که فرزندان با حضور در محل کار پدر و مادر و احیاناً مشارکت در انجام کار والدین و حتی کمک به کار‌های ظاهراً ساده منزل می‌بینند، کمتر از آموزش‌های رسمی نیست. آنچه در تمام موارد یادشده مهم و اساسی است، رسیدن به رضایتی است که روح و روان اعضای خانواده را پالایش می‌کند و به آنان انرژی مضاعفی برای ادامه زندگی می‌بخشد، پس دست به کار شوید و برای روز‌های گرم و طولانی پیش رو خاطراتی رقم بزنید که نمره انشای آخر تابستان و ابتدای مهرماه کمتر از 20 نباشد.
|
