عجیب‌ترین شهرهای دنیا؛

از شهر عروسکی ژاپن تا غارنشینان تونس

اماکن منحصربه‌فرد

زمین سرشار از اماکن منحصربه‌فرد است که بعضی از آن‌ها بسیار عجیب و غیرمعمول به‌شمار می‌روند. در این میان بعضی از مکان‌ها به‌طرز شگفت‌انگیزی عجیب‌تر از مکان‌های دیگر هستند و حتی توانسته‌اند به‌واسطه ویژگی‌های عجیب و غریب خود در فهرست رکوردهای جهانی گینس جای بگیرند. در این فهرست اسامی شهرهایی دیده می‌شود که به‌دلیل ویژگی‌هایی خاص عنوان عجیب‌ترین شهرهای دنیا را به خود اختصاص داده است. در ادامه با این شهرها آشنا می‌شویم.

 کوبر پدی، استرالیا

شهر یکصد ساله کوبر پدی در استرالیا، پایتخت عقیق جهان است و تخمین زده می‌شود که تولید 70 درصد از عقیق جهان را بر عهده داشته باشد. یکی از جدیدترین دستاوردهای اکتشافی این شهر مجموعه‌ای از مرواریدهای عقیق‌شده با قدمت بیش از 65 میلیون سال بوده است.

این شهر کوچک استرالیایی تقریباً 3500 سکنه دارد که نیمی از آن‌ها ساکن زیر زمین هستند، چراکه کوبر پدی شهری با آب‌وهوای بسیار گرم است که دمای آن طی روز در سایه به بیش از 43 درجه سانتی‌گراد می‌رسد. بنابراین ساکنان آن زندگی در زیر زمین را ترجیح می‌دهند که دارای دمای پایین‌تر است.

امروزه 1600 نفر از ساکنان کوبر پدی به‌منظور صرفه‌جویی در قبوض انرژی سیستم‌های سرمایشی در تابستان و گرمایشی در زمستان، زندگی در غارها را به‌دلیل عایق بودن دیواره‌های آن‌ها انتخاب کرده‌اند. هتل‌ها، کلیساها و رستوران‌های زیرزمینی از دیگر مشخصه‌های این شهر محسوب می‌شود.

 ناگورو، ژاپن

ناگورو تنها 35 ساکن دارد که در کنار 350 عروسک در سایز و اندازه انسان زندگی می‌کنند. ایده ساخت این عروسک‌ها زمانی شکل گرفت که جمعیت ناگورو رو به کاهش گذاشت. هدف این بود که از تنهایی معدود مردمان باقی‌مانده در این شهر متروکه کاسته شود. عروسک‌ها از روی شخصیت‌های واقعی ساکنان و در حالی ساخته شده است که حرفه هر یک از آن‌ها را نشان می‌دهد.

 هالشتات، چین

چین استاد الگوبرداری از علایق جهانی از دنیای دیزنی گرفته تا لاس وگاس است و کپی‌برداری دقیق آن در ساخت شهر کوچک هالشتات به ایجاد نخستین شهر شبیه‌سازی‌شده جهان منتهی شده است. هالشتات یک روستای توریستی اتریشی و در اصل کهن‌ترین دهکده این کشور با قدمتی هفت‌هزار ساله است که تا ریزترین جزئیات آن در نمونه چینی‌اش تکرار شده، هرچند که قیمت املاک آن از نمونه اصلی بالاتر است. تقلید باورنکردنی در ساخت این شهر سالانه گردشگران بسیاری را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.

 دامانهور، ایتالیا

دامانهور با تنها 600 نفر جمعیت به‌عنوان آزمایشگاه آینده بشر شناخته می‌شود و در اصل یک روستای زیست‌محیطی و یک جامعه معنوی در شمال ایتالیا با معابد زیرزمینی است که در اعماق 100 فوتی از سطح زمین ساخته شده‌اند. دامانهور حتی واحد پولی خود را دارد که به آن کریدیتو (Credito) گفته می‌شود.

ساکنان دامانهور در خانه‌های 10 تا 30 نفری زندگی می‌کنند و حیات اجتماعی و به اشتراک گذاشتن زندگی با دیگران بخش مهمی از فلسفه آن‌ها است. با این وجود ساکنان این شهر به اهمیت داشتن فضای خصوصی خود نیز واقف هستند و به آن احترام می‌گذراند.

 ماتماتا، تونس

انسان‌های بدوی در گذشته ساکن غارها بودند و امروزه در شهر کوچک بربر ماتماتا در جنوب تونس زندگی می‌کنند. در این در واقع روستا ساکنان به روش سنتی پیشینیان ساکن زیر زمین هستند و خانه‌های خود در دل غارها می‌سازند. کل شهر دارای خانه‌های غارنشینی است و ساکنان آن هیچ مشکلی در برآوردن نیازهای زندگی اجتماعی خود ندارند. چشم‌انداز غیرمعمول ماتماتا مملو از این خانه‌های مبتکرانه است که در دل زمین‌های سنگی حفر شده و گواهی بر توانایی انسان برای سازگار شدن با زندگی در هر مکانی است‌.

ویتیر، آلاسکا

ویتیر شهری پر جنب‌وجوش واقع در قلب بیابان بزرگ آلاسکا است که به «دروازه صدای شاهزاده ویلیام» شهرت دارد. این شهر 220 نفر ساکن دارد که همگی زیر یک سقف زندگی می‌کنند. در واقع یک ساختمان 14 طبقه که پیش از این یک پادگان نظامی بوده است، امروزه کل شهر ویتیر را تشکیل می‌دهد که به یک پمپ بنزین، ایستگاه پلیس، کلیسا و مغازه اجاره فیلم نیز مجهز است. این شهر تنها یک تونل برای ورود یا خروج از شهر دارد که هر ساعت دو بار باز می‌شود و در شب‌ها بسته است.

ویتیر هر تابستان 22 ساعت در معرض نور خورشید قرار می‌گیرد و در زمستان با 20 فوت برف پوشیده می‌شود. در این شهر عجیب که برای مردم محلی و گردشگرانی از سراسر جهان که برای ماجراجویی به آلاسکا می‌آیند، یک جاذبه فوق‌العاده به‌شمار می‌رود، یک هتل و رستوران رو به دریا نیز وجود دارد.

 لانگیربین، نروژ

لانگیربین در سوالبارد نروژ، شمالی‌ترین شهر جهان است. آفتاب در این شهر هر سال در بیست‌وپنجم اکتبر غروب می‌کند و تا چهار ماه دیگر طلوع نمی‌کند. پس از آن در هشتم مارس خورشید به شهر بازمی‌گردد و همه شهروندان برای بزرگداشت این اتفاق بزرگ رأس ساعت 12:15 روی پله‌های بیمارستان قدیمی جمع می‌شوند تا در انتظار ورود آن باشند و جشن یک هفته‌ای به نام سولفستوکا را آغاز کنند.

شهروندان لانگیربین به زندگی در کنار خرس‌های قطبی و گوزن‌های شمالی عادت دارند و روش ترجیحی حمل‌ونقل آن‌ها اسنوموبیل است. هیچیک از خیابان‌های این شهر نامی ندارند و عجیب‌ترین نکته درباره آن ممنوعیت مرگ است، چراکه آب‌وهوای فوق‌العاده سرد در قطب شمال اجازه تجزیه جسد مرده را نمی‌دهد. بنابراین قبرستان کوچک آن بیش از 70 سال است که هیچ مرده‌ای را نمی‌پذیرد و ساکنان طبق قانون موظفند برای مرگ به جای دیگری بروند. چنانچه در این شهر مرگی رخ دهد، جسد باید با کشتی یا هواپیما به نروژ منتقل شود.