بی‌مهری اداره اوقاف همدان به خادمان امامزاده‌ها

از گذشته گنبد و گلدسته‌های فیروزه‌ای با نقش و نگارهای اسلیمی و خطوط نستعلیقی که چشم هر بیننده‌ای را نوازش می‌دهد، نشان از بارگاه مقدس امامزادگانی دارد که در جای‌جای خاک ایران آرامیده‌اند.

از دیرباز پیوند خاصی بین مردم ایران و امامزاده‌ها وجود داشته است و بارگاه ملکوتی آن‌ها مکانی امن برای اقشار مختلف مردم بوده و به‌عنوان یک پایگاه فرهنگی اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است.

نگهداری و محافظت از این بارگاه‌های ملکوتی برعهده متولیانی است که به‌صورت شبانه‌روزی ضمن حفاظت از این اماکن مقدس، به سایر امور همچون نظافت، نگهبانی، تعمیرات فنی و هرآنچه مورد نیاز است نیز می‌پردازند.

یکی از تأکیدات مقام معظم رهبری تبدیل امامزاده‌ها به قطب فرهنگی کشور طی سال‌های اخیر بوده است تا امامزادگان در کنار ابعاد معنوی در کشور، به مراکز فرهنگی نیز تبدیل شوند.

با توجه به نارضایتی برخی از متولیان امامزاده‌های سطح استان همدان از اداره اوقاف به جهت عدم پرداخت به‌موقع حقوق و حق بیمه آن‌ها، سری به برخی امامزاده‌های سطح شهر همدان زدیم و موضوع را از خادمان‌ آن‌ها جویا شدیم.

برخی از خادمان چندین‌ماه بود که با وجود اینکه حقوقی کمتر از قانون کار برایشان درنظر گرفته بودند، اما همان مبلغ ناچیز را هم دریافت نکرده بودند و از عدم پرداخت حق بیمه خود نیز گلایه داشتند. آن‌ها برای پیگیری این موضوعات به اداراتی همچون استانداری، فرمانداری و حتی دفتر نماینده‌ها و امام‌جمعه همدان نیز رفته‌اند، اما هیچ نتیجه‌‎ای نداشته است.

طرف قرارداد این افراد هیئت‌امنا درنظر گرفته شده است و این موضوع باعث می‌شود اداره اوقاف ازنظر قانونی در قِبال این افراد مسئولیتی نداشته باشد.

نبود قانون واحد و برنامه مشخص در این خصوص باعث شده تا برخی افراد که در امامزاده‌ها مشغول به فعالیت هستند، دچار مشکلات معیشتی باشند. آن‌ها این موضوع را از مراجع مختلفی در استان پیگیری کرده‌ بودند، اما با توجه به اینکه هیچ اتفاق خاصی برای حل مشکلاتشان نیفتاده بود، از خبرنگار روزنامه سپهرغرب خواستند تا این موضوع را از تهران پیگیری کند که شاید تغییری در وضعیتشان حاصل شود.

البته در گزارش میدانی ما برخی خادمان تنها به‌خاطر ارادتی که به اهل بیت (ع) داشتند، در امامزاده‌ها حاضر بودند.

با توجه به ارتباط خاص مردم ایران از دیرباز با امامزاده‌ها، نیاز است تا توجه بیشتری به این اماکن شده تا بتوان تعامل بیشتری بین مردم و امازادگان ایجاد کرد و برنامه‌های مختلفی در این راستا درنظر گرفت.

با توجه به آنچه بیان شد و وجود مشکل معیشت خادمان امامزادگان که سال‌ها است در اخبار خبرگزاری‌های مختلف بیان و به تفضیل به آن پرداخته شده، نیاز است این موضوع مورد توجه مسئولان ذی‌ربط همچون اداره اوقاف قرار بگیرد و به فکر چاره‌ای در این خصوص باشند.

درنظر گرفتن حقوق مطلوب برای کسانی که به‌صورت 24 ساعته در امامزاده‌ها مشغول به فعالیت هستند و همه امور اعم از فنی، نگهبانی و نظافت را برعهده دارند، باید متناسب با فعالیت آن‌ها باشد؛ چراکه امروزه پرداخت حقوق بعد از چندین ماه و آن‌هم نامتناسب با شرایط موجود، قابل قبول نیست.

متولیان امر می‌توانند درصورتی که خود قادر به پرداخت به‌موقع حقوق این افراد نیستند، از سایر ظرفیت‌های موجود همچون کمیته امداد امام خمینی (ره) و یا خیریه‌ها کمک بگیرند تا خادمان با مشکلات معیشت دست‌وپنجه نرم نکنند. البته این موضوع تنها مختص به خادمان امامزاده‌ها نیست و خادمان مساجد نیز با مشکل حقوق و بیمه مواجه هستند.