جامعه منتظر ثمرات روزافزون دانشگاه‌ها برای پیشرفت

جوامع انسانی در غالب کشورها، برای گردش امور هنجار فردی، اجتماعی و تأمین انواع نیازها جهت پیشرفت، دارای سازمان‌ها و نهادهایی هستند که برای آن‌ها هزینه می‌کنند؛ یکی از این نهادهای بااهمیت، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش‌ عالی هستند که مأمور تربیت چندبُعدی سرمایه‌های انسانی برای انواع تولید محسوس و نامحسوس و ارائه خدمات مورد نیاز آحاد مردم و سایر بخش‌های اجتماعی برای زندگی سالم و بهترند، اما یکی از آفت‌های این‌گونه سازمان‌ها، به حاشیه راندن هدف‌های مهم و در متن آوردن مسائل درجه دو یا با اولویت کمتر است. این بلیه به‌نوعی در برخی مقاطع به بعضی مراکز آموزشی ما ازجمله دانشگاه‌ها رسوخ یافته و بعضاً قوت گرفته، به سخن دیگر آموزش، پژوهش و تولید علم در حاشیه قرار گرفته و مسائلی با اولویت کمتر جایگزین مطلوب و هدف‌های اصولی شده است.

البته نمی‌خواهیم بگوییم دانشگاه‌ها باید تک‌بُعدی باشند و صرفاً به آموزش و تولید علم بپردازند، چون دانشجوی تراز شایسته است در مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی نقش داشته و دارای بصیرت مورد انتظار باشد؛ سخن این است که ابعاد دیگر به‌طور سرطانی رسالت دانشگاه را به محاق نبرند، وگرنه مقام معظم رهبری نیز مذمت کردند کسانی را که می‌خواهند دانشگاه و دانشجویان را از نگاه صحیح سیاسی و بصیرت بازدارند.

آیا نباید فکر کنیم که خانواده‌ها و جامعه چه انتظاری از دانشگاه و دانشجو دارند؟ به‌خصوص دانشجویانی که با حمایت قوی مالی و هزینه عمومی کشور مدیریت می‌شوند و مردم به‌طور غیر مستقیم متحمل هزینه‌های دانشگاه‌ها هستند. کلمه دانشجو که مرکب است از دانش و جو، دارای بار معنایی ویژه خود بوده و انتظار از افکار و رفتارش با توجه به رسالتش معنی می‌شود، رهبر حکیم انقلاب اسلامی در موقعیتی فرمودند «بالاترین مبارزه با آمریکا در این مقطع زمانی خدمت به مردم است» و چون مناسبت روز دانشجو مبارزه با استکبار بوده که اکنون در رأس آن آمریکا شیطان بزرگ است، همه عوامل مرتبط علمی به‌خصوص دانشگاهیان باید جهت‌گیری به سوی مبارزه با مستکبرین که بهترینش خدمت به مردم است، داشته باشند و امروزه کسب و تولید علم که از وظایف برجسته دانشگاه‌ها است، باید در دستور کار دانشگاه و دانشجویان قرار گیرد تا با دانش بنیانی و تولید توأم با مهارت گام‌های کارگشاتری در جهت پیشرفت ایران اسلامی برداشته شود.

هدف‌گرایی و توجه به فلسفه وجودی دانشگاه‌ها اقتضا می‌کند این عرصه وسیله تحقق هدف تعریف‌شده پیشران قرار گیرد، نه اینکه هدف و اصل به حاشیه برود؛ البته غالب بدنه دانشگاه و تشکل‌های دانشجویی نسبت به این مسئله واقف و هوشیار هستند و نمی‌گذارند مرتبه علمی ما که در بین کشورهای منطقه سرآمد است، تقلیل یابد. چراکه دشمنان قسم‌خورده و با سابقه ایران دنبال توقف علمی ما بوده، هستند و خواهند بود. مزاحمت‌های آنان هرروز در شکل و قالب‌های مختلف در دستور کار بودن آن را فریاد می‌زند و این وظیفه همگانی به‌ویژه نخبگان دانشگاهی و دانشجویان است که نگذارند بدخواهان ایران مستقل حتی با درصد پایینی، به خواستشان برسند، ان‌شاءالله.