آیا جنگ سوم جهانی بر سر غذا و آب خواهد شد

با رشد تصاعدی جمعیت در جهان و نیز در ایران و محدودیت‌های که در منابع تولید غذا و محصولات کشاورزی وجود دارد برای بسیاری این سؤال است که غذا در جهان آینده چگونه تأمین‌ می‌شود، آیا گرسنگی همه انسان‌ها را از بین خواهد برد؟ طبق آمار سازمان ملل متحد یک میلیارد نفر هر شب گرسنه سر بر بالین‌می گذارد و بسیاری بر این باورند که جنگ جهانی سوم سر غذا و آب خواهد شد زیرا به اعتقاد آن‌ها منابع محدود تولید، توان تأمین غذا را در جهان آینده نخواهد داشت.

بنا بر تخمین سازمان ملل متحد، جمعیت جهان در نوامبر 2022 از مرز هشت میلیارد نفر گذشت. جمعیت جهان از هنگام پایان قحطی بزرگ و مرگ سیاه (همه‌گیری طاعون) در سال 1350 میلادی رشد سریعی را آغاز کرد.

این در حالی است که تغییرات آب و هوایی، گرم شدن کره زمین، خشک‌سالی ها، طوفان‌ها و گردوغبارها و نیز محدود بودن خاک و آب باعث شده تولیدات کشاورزی و غذا با چالش‌هایی مواجه شود. پس آیا باید نگران تامین غذا در آینده شد؟ آیا‌می توان گفت گرسنگی بر دنیا مستولی شده و جنگ جهانی سوم بر سر غذا و آب شکل می‌گیرد؟

  استفاده از فناوری‌های نوین در کشاورزی راهکار تأمین غذا در آینده

در کنار همه این محدودیت‌های تولید، دانشمندان راهکارهایی را برای تأمین غذا در آینده دارند، به تناسب رشد علم کشاورزی، فناوری‌های مدرن هم برای تولید اختراع شده که هرکدام به تولید بیشتر مواد غذایی کمک می‌کند، یکی از راهکارهای استفاده از فناوری‌های نوین در کشاورزی است که به طور گسترده‌ای در حال توسعه و استفاده قرار‌می گیرند. این فناوری‌ها به کشاورزان کمک ‌می‌کند تا عملکرد و بهره‌وری خود را افزایش دهند، منابع طبیعی را صرفه‌جویی کنند و به حفظ محیط زیست کمک کنند. در نظر بگیرید زمانی میانگین تولید گندم دو تن در هکتار بود در سایه استفاده از فناوری کشاورزی اکنون به 14 میلیون تن رسیده و سایر محصولات کشاورزی همچنین رشدی را داشته‌اند.

سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد به سه راهکار اساسی که به تأمین امنیت غذای جهان آینده کمک‌ می‌کند اشاره‌ می‌کند.

1- سامانه‌های هوشمند کشاورزی

سامانه‌های هوشمند کشاورزی شامل استفاده از سنسورها، شبکه‌های بی سیم و فن آوری‌های اینترنت اشیاء (IoT) است. با استفاده از این سامانه ها، کشاورزان‌می توانند به طور دقیق و به موقع اطلاعات مربوط به خاک، آب، هوا و گیاهان را جمع آوری کرده و تحلیل کنند. این اطلاعات به کشاورزان کمک‌می کند تا تصمیمات بهتری در مورد آبیاری، تغذیه گیاهان و مدیریت بیماری‌ها بگیرند. همچنین، سامانه‌های هوشمند کشاورزی‌می توانند به طور خودکار عملکرد سیستم‌های آبیاری را تنظیم کنند و از طریق شبکه‌های بی سیم به دستگاه‌های قابل حمل متصل شوند.

2. کشاورزی دقیق:

کشاورزی دقیق شامل استفاده از فناوری‌های مکان‌یابی جغرافیایی (GPS)، سنسورها و ربات‌های خودکار است. با استفاده از این فناوری، کشاورزان‌ می‌توانند مثلاً به طور دقیق و بهینه بذر بکارند، آب را به‌صورت مناسب‌تر و با صرفه‌جویی بیشتر استفاده کنند و محصولات را در زمان مناسب برداشت کنند. همچنین، ربات‌های خودکار‌ می‌توانند وظایفی مانند برداشت محصولات، تعمیر و نگهداری تجهیزات را به طور خودکار انجام دهند.

3. کشاورزی هوشمند:

کشاورزی هوشمند شامل استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین و تحلیل داده است. با استفاده از این فناوری، کشاورزان‌ می‌توانند الگوهای رفتار گیاهان و حشرات را تحلیل کرده و به طور دقیق پیش‌بینی برخی از مسائل مربوط به کشاورزی را انجام دهند. علاوه بر این، با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین،‌ می‌توان به طور خودکار سامانه‌های کنترل را تنظیم کرده و عملکرد کشاورزان را در طول زمان افزایش داد.

  قوانین جهانی باید تغییر کند

کارشناس کشاورزی گفت: روش سنتی دیگر جوابگوی تأمین غذای آینده نیست، کشاورزی باید زمان کشت محصول را بداند، میزان کودی که باید استفاده شود، چه محصولی را در کجا بکارد، میزان آب، زمان برداشت اطلاعاتی است که به افزایش تولید کمک‌می کند.

ابراهیم مرادزاده افزود: اما برای تأمین غذای مردم در آینده علاوه بر تولید، قوانین جهانی هم متناسب با آن باید تغییر کند، نباید غذا در انبارهای کشورهای بزرگ ذخیره شود و سایر کشورها دسترسی به آن نداشته باشد، یا نباید قوانین صادرات و واردات تحت اعمال نفوذ کشورهای سلطه‌گر باشد، قوا نین تجارت جهانی باید برای همه کشورها برابر باشد.

بنابراین با گسترش علم و فناوری ظرفیت تولید غذا هم بیشتر‌ می‌شود، فناوری‌های نوین به‌دست می‌آید که نسبت به قبل تولید متحول‌می شود. این فناوری‌ها به کشاورزان کمک‌می کنند تا عملکرد و بهره‌وری خود را افزایش دهند و به حفظ محیط زیست کمک کنند، بنابراین راهکار تأمین غذا در آینده گذر از روش امروز به کشاورزی هوشمند است که ظرفیت‌های بزرگی را برای تولید و غذا ایجاد می‌کند و شاید نظریه طرفداران جنگ جهانی سوم به خاطر غذا را حاشیه می‌برد.