تعلل در فرزندآوری چالش جدی خانواده‌ها

حسین صادقیان

توجه به اقتصاد خانواده، جدای از سایر عوامل مؤثر در زندگی مادی و معنوی، خودخواهی‌های ظاهرگرایانه و عدم عمق اندیشه‌ها مانند خداباوری توأم با باورهای غلط سطحی، معضلی عمدتاً در عرصه افکار و عقاید سست و بی‌پایه است و این ادعا نافی مسئله الزامات اقتصاد خانواده و یا انجام تعهد‌های متنوع و مجموعه‌ای پدران و مادران در قِبال فرزند نیست؛ اما نادیده گرفتن فلسفه خلقت انسان و مزرعه ندیدن دنیا، نتیجه‌ای زیبنده برای انسان‌ها ندارد.مردم معتقد ما و صاحبان عقل و اندیشه، گذشته از آموزه‌های دینی که با توجه به ره‌آوردهای مجموعه‌ای در دنیا و آخرت بر فرزندآوری تأکیدات فراوانی دارند و از آن‌ها به‌عنوان صدقه جاریه تا روز رستاخیز یاد می‌کنند، باور دارند و تجربه نیز نشان می‌دهد اکثر خانواده‌های با فرزند بیشتر، برکات متعددی برای خود و اجتماع داشته‌اند. کافی است ما چند نمونه از آن را با دقت مورد بررسی قرار دهیم؛ گذشته از وجود سرمایه‌های انسانی به‌خصوص جوان در یک خانواده و طایفه، تربیت صحیح در غالب این‌گونه خانواده‌ها، عملیاتی‌تر است. اگر شما فرزند اول و حداکثر دوم را با مراقبت نسبی، درست راه بیندازی، راه و مسیر صحیح برای دیگر فرزندان هموار می‌شود. مشکل اساسی عده زیادی نگاه صرفاً اقتصادی به این موضوع است که در همین بُعد هم به‌خوبی ارزیابی و قضاوت نمی‌شود.

امروزه برخی نقاط جهان هم که به غلط به شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» التزام داشتند، (به‌خصوص در غرب و اروپا) به این مهم رسیده‌اند که چنین سیاستی درنهایت ضررهای فراوانی دارد و در چندسال اخیر برخی کشورهای به‌اصطلاح مترقی، خلاف این روند را آغاز کرده‌اند. چون با گذر زمان، به همانی رسیده‌اند که مورد سفارش و تأکید دین الهی است. اکنون وجود سرمایه انسانی جوان، تولید قدرتی بی‌بدیل برای عمده کشورها می‌کند و ما نباید با توجه به موانعی که برای کشور از خارج و بعضاً داخل به‌وجود آمده و حتماً زودگذر هستند، مقوله‌ای بسیار مؤثر در بلندمدت را نادیده بگیریم.

اگر حتی شما به سیاسیون منحرف جهانی به‌خصوص سران رژیم اشغالگر صهیونیستی اسرائیل بنگرید، خواهید دید که آنان با وجود مشکلات فراوان، دنبال ازدیاد جمعیت جوان خود هستند و کشتن کودکان دشمن فرضی خود را بیش از هر قشری (مانند کشتار بی‌رحمانه در این روز‌های غزه) در دستور کار دارند. کاهش جوان در جوامع به‌درستی نمره منفی ارزیابی می‌شود، به‌علاوه در داخل منازلمان که اگر کودک نباشد، در غالب مواقع انگار امید و نشاط در حداقل ممکن است؛ البته قبول داریم که چنین وضع مطلوبی لازمه‌اش تحمل زحماتی است، اما حتماً برکات و آورده‌هایش بر هزینه‌ها می‌چربد و توجه به فلسفه تشکیل خانواده که در میان‌مدت مهم‌ترین آن ادامه نسل است، باید همواره مد نظر باشد، ان‌شاءالله.