مسئولان بزرگوار، وضعیت فرهنگی اصلاً سفید نیست

زهره پوروهابی

در این نوشتار گروه مورد اشاره ما اصلاً آن بخش از افراد نیستند که موی سرشان کمی پیداست و قواعد حداقلی جامعه را رعایت می‌کنند، بلکه موضوع این مطلب آن‌دسته از بانوان جوان و دختران و پسران نوجوانی هستند که کاملاً هدفمند در ساعات مشخص به هنجارشکنی می‌پردازند! بانوانی که با آرایش تند، لباس بدن‌نما و در برخی موارد نیم‌تنه عریان و بدون روسری در خیابان جولان می‌دهند یا گروه‌های چندنفری دختر و پسر نوجوان با لباس‌های نامتعارف و حرکات زننده که در خیابان‌ها حرکت می‌کنند و ادامه این روند جز ترویج فحشا و قبح‌شکنی، چیزی به دنبال ندارد و دور نیست با سکوت و انفعال مسئولان، به جایی برسیم که راضی باشیم بزرگواران! در خیابان با لباس حضور پیدا کنند و دیگر توقع حجاب و عفاف نداشته‌ باشیم.

شاید چنین تصویری برای برخی بیشتر شبیه طنز باشد، اما یک واقعیت است؛ روزگاری اکثریت دانش‌آموزان وقتی از مدرسه بیرون می‌آمدند، پوشش متعارف داشتند و تعداد قابل توجهی محجبه بودند، اما اگر اکنون زمان تعطیلی مدارس جلوی یکی از مدارس دخترانه بایستید، خواهید دید که تعدادی قابل توجهی از آن‌ها مکشوفه از مدرسه خارج می‌شوند و این نشان از آن دارد که همان‌طور که در این بیش از 40 سال در حوزه فرهنگ به‌ویژه عفاف و حجاب منفعل و ای‌بسا با تلاش نفوذی‌ها در مسیر حیازدایی حرکت کرده‌ایم، اکنون نیز که کارد به استخوان رسیده، کار موثری  در این رابطه انجام نمی‌دهیم! اوج کار حضرات، فعالیت دو سه گروه پلیس امنیت اخلاقی است که بندگان خدا مانده‌اند به کدام موضوع برسند.

اصلاً دنبال سیاه‌نمایی از وضعیت فرهنگی و اجتماعی استان نیستم، اما اگر بزرگواران کمی از جلسات شسته‌رفته خود خارج شده و پای پیاده در خیابان‌ها قدم بزنند، می‌بینند که غلظت رنگ خاکستری بیش از حد شده و دیگر نمی‌توان همه‌چیز را سفید دید و سروته امور را با سخنرانی به هم آورد!