گیشه تا سیمرغ؛ انتقال اقبال از سینما به جشنواره

چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اگرچه به پایان راه خود رسید اما برخی مشخصه‌های این رویداد، نیاز به واکاوی گسترده‌ای دارد تا تأثیرات جشنواره به شکل جزئی‌تری مورد تحلیل و آسیب‌شناسی قرار بگیرد.

آنچه در جشنواره این دوره خیلی به چشم آمد، استقبال بسیارخوب مخاطبان از آثار این دوره بود. زمانی که اسامی فیلم‌های بخش‌های سودای سیمرغ و نگاه نو منتشر شد، عده‌ای سعی بر تلقین این باور داشتند که با جشنواره‌ای ارگانی مواجه هستیم که جذابیتی برای مخاطبان ندارند. این گمانه تا شروع روز بلیت‌فروشی، هیاهوی بسیاری به راه انداخت اما با آغاز بلیت‌فروشی و تمام شدن بلیت سه فیلم تنها در عرض 15 دقیقه، بسیاری از این حرف‌وحدیث‌ها رنگ باخت.

جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر، برآیند خوبی برای سینمای سال جاری ما بود؛ سینمایی که با غافلگیری آغاز شد و با قدرت تداوم یافت تا در سالی که گیشه سینمای ایران برای نخستین‌بار به 1000 میلیارد تومان رسید، چنین استقبال باشکوهی از جشنواره به عمل بیاید.

میزان استقبال مخاطبان تا جایی پیش رفت که طی 11 روز نمایش مردمی آثار، حدود 100 سانس فوق‌العاده تعریف شد. جالب آن‌که درصد بسیارکمی از این میزان در اختیار آن سه فیلم پرفروش بوده است چراکه تهیه‌کننده آن فیلم‌ها، در تلاش برای اکران عمومی هستند و رغبت چندانی برای ترتیب سانس‌های فوق‌العاده نداشتند به همین دلیل این سانس‌ها برای فیلم‌های مختلف جشنواره تعریف شد که یک اتفاق مثبت از حضور گرم مخاطبان در جشنواره حکایت دارد.

از دیگر سو، برای نخستین‌بار، تمامی صنوف خانه سینما، اجازه حضور در این رویداد را پیدا کردند و توانستند در پردیس ملت به تماشای فیلم‌ها بنشینند. بنابراین میزان استقبال اهالی خانه سینما از این رویداد نیز فراتر از انتظار بود.

در برج میلاد که سینمای مخصوص اهالی رسانه و منتقدان بود نیز اتفاق‌های خوبی رخ داد. برای بسیاری از فیلم‌ها، صفوف طویلی تشکیل شد و در تمامی سانس‌ها، سالن مرکز همایش‌ها تقریبا تکمیل بود.

این میزان استقبال از جشنواره این دوره را باید در راستای استقبال خیره‌کننده مخاطبان از اکران سال جاری قلمداد کرد. از ابتدای سال تا امروز، بیش از 26 میلیون نفر به سینما رفته‌اند و گیشه، به بیش از هزار و 100 میلیارد تومان رسیده است. درواقع با توجه به ساختار پرنفس سینما برای امسال، انتظار دیگری جز این، از جشنواره فیلم فجر نمی‌رفت؛ جشنواره‌ای که برآمده سینمای روز کشور است و نمی‌توانست چیزی فارغ از این جریان باشد.

جشنواره چهل‌ودوم فیلم فجر، برآیند خوبی برای سینمای امسال ما بود؛ سینمایی که با غافلگیری آغاز شد و با قدرت تداوم یافت تا در سالی که گیشه سینمای ایران برای نخستین‌بار به 1000 میلیارد تومان رسید، چنین استقبال باشکوهی از جشنواره به عمل بیاید. جریانی که طی آن، سینمای امسال در آخرین روز خود، رکوردشکنی بیش از یک‌دهه‌ای خود در حوزه میزان مخاطب را به جشن خواهد نشست و نقشه‌راه مشخص و پرامیدی را برای سال آینده سینمای کشور ترسیم کرده است.

آنچه مسجل است آن‌که آینده برای سینمای ایران، کاملاً روشن است.