ما و وجدان کاری

در این بین نقش مسئولان و کارگزاران برجسته می‌­شود؛ وظیفه و مسئولیتی که افراد دولتی و کارمندان دولت دارند، اصلاً قابل مقایسه با افراد و شهروندان عادی نیست. فلسفه وجودی مسئولان، خدمت به مردم و کشور است، هرچند مردم نقش مهمی در سازندگی یک کشور دارند، اما سازوکارها و جهت‌دهی‌ها برعهده­ مسئولان و افراد منتسب به دولت است. مسئولان دولت با ایفای صحیح نقش خود و برطرف کردن مشکلات مردم باعث حرکت و رشد مردم می‌شوند. بنابراین روی سخن ما این است که کار و تلاش مسئولان باید به نحو صحیح و کارآمد باشد تا گره از مشکلات مردم گشوده شود.

برای رسیدن به این هدف مهم ابتدا باید ریشه­‌های خوب کار نکردن یا درست کار نکردن افراد جامعه را بررسی کنیم. چه می‌­شود که در مشاغل مختلف افراد به اندازه­ حقوق و مزایایی که دریافت می‌­کنند، کار شایسته و مناسب را انجام نمی­‌دهند؟ این معضل در همه مشاغل وجود دارد و اختصاص به گروه خاصی ندارد. به نظر می‌­رسد یکی از ریشه‌­های این مسئله عبارت است از «نداشتن وجدان کاری».

وجدان کاری یعنی «سعی در انجام کار به نحو صحیح و کامل»؛ یعنی «دغدغه­ اینکه وظایف محوله را به بهترین نحو ممکن انجام دهیم و هیچ کوتاهی و کاستی در کار ما نباشد». متأسفانه در روزگار کنونی دغدغه­ افراد این است که صرفاً زمان حضور در محل کار را سپری کنند تا به علایق و نیازهای شخصی خود برسند؛ اینان فکر می‌­کنند همین که استخدام شده‌اند، دیگر نباید دغدغه چیزی را داشته باشند، زیرا بالاخره سر هر ماه حقوق خود را دریافت می­‌کنند، چه کار خود را درست انجام داده باشند و چه درست انجام نداده باشند! نهایت کار اینان این است که به کارهای تشریفاتی و نمایشی علاقه‌­مند هستند، زیرا این نوع کارهای نمایشی درعین‌حال که هیچ زحمت و مشقتی برایشان ندارد، بیشترین سود و منفعت را نصیبشان خواهد کرد؛ بنابراین بیماری مزمن جامعه­ ما فقدان یا کمبود وجدان کاری است.

برای علاج این بیماری باید وجدان کاری را تقویت کرد، باید بیشتر به مسئله حق‌الناس توجه کرد، باید دانست که انسان برای هر لحظه از عمر خود باید در پیشگاه عدل الهی پاسخگو باشد. تقویت وجدان کاری باعث افزایش مسئولیت­‌پذیری انسان‌­ها می‌­شود و این امر در سایر عرصه­‌ها مثل زندگی فردی و زندگی خانوادگی نیز خودش را نشان خواهد داد؛ زیرا ابعاد جامعه به یکدیگر متصل هستند و رشد در یک بُعد می­‌تواند زمینه‌ساز رشد و ترقی در سایر ابعاد باشد.

بنابراین در سال جدید باید بیشتر از قبل به بحث «فرهنگ کار» و «وجدان کاری» توجه کرد و مسئولین برای تحقق این هدف باید از خود شروع کنند، نه این­که صرفاً بخواهند مردم را به داشتن وجدان کاری ترغیب کنند. اولویت فرهنگی در سال جدید باید تحول در خود مسئولین و مدیران باشد، در سال جدید مردم باید وجدان کاری را در ادارات و نهادهای دولتی ببینند، هم در نحوه­ برخورد آن‌­ها با مردم و هم در سعی و تلاششان برای رفع مشکلات.

با تحقق این هدف خواهیم دید که یکی از بنیادی­‌ترین مسائل فرهنگی استان و کشور حل خواهد شد. به یاد داشته باشیم که نباید فرهنگ را به نازل­‌ترین سطوح تنزل ندهیم و همواره باید به فکر بنیادهای فرهنگ باشیم، با این دید یک‌بار دیگر متن را از ابتدا بخوانید.