|
سردار سید سعید منتظرالمهدی در یادداشتی با ارائه آماری از وقوع جرائم اظهار کرد: در دنیای واقعی در چهار ماهه ابتدایی امسال از انواع سرقت 20 درصد و نزاع و درگیری رخ در رخ حدود 14درصد فروکاسته شده؛ در حالی که سیر وقوع این جرایم امنیت‌سِتان در فضای دیجیتال، نه‌تنها کاهش نیافته بلکه روندی صعودی داشته. هرچه از جرایم آن فضا کاسته شده، بر کجروی‌ها و انحرافات این فضا افزوده شده و به قولی«گَنگِ» فضای مجازی را افزایش می‌دهد.
آمارها نشان می‌دهد در همین چند ماه گذشته جرائم و انحرافات در فضای مجازی 20 درصد فزونی یافته. به طور مجزا طی این مدت شاهد هتک حیثیت و نشر اکاذیب با رشد 26 درصدی، افزایش 43 درصدی جرایم علیه اخلاق عمومی در فضای مجازی، رشد 19 درصدی سرقت و کلاهبرداری مرتبط با رایانه و نیز بالارفتن 28 درصدی جرایم علیه محرمانگی داده‌ها نسبت به مدت مشابه خودشان در سال گذشته بودیم.
خشونت‌هایی چون doxing (جستجوی اطلاعات خصوصی یا قابل شناسایی افراد و سازمان‌ها و انتشار آن‌ها در اینترنت)، sextoration (اخاذی جنسی که شامل واردکردن غیرفیزیکی فردقربانی به برآورده‌کردن خواهش‌های جنسی مهاجم می‌شود)، trolling (ارسال مطالب اهانت‌آمیز خارج از بحث تحریک‌آمیز و تفرقه‌پراکن)، کلاهبرداری‌های آنلاین به روش‌های مختلف (اسکیمر- پانزی- تیمون- گوچبین و...)، اقدامات روانی الکترونیکی برای کنترل افکار و افراد و نیز ایجاد چالش‌های مرگبار، معجونی از انواع خشونت‌های سایبری است که با گسترش سریع اینترنت و افزایش تعداد کاربران به جزء جدایی ناپذیری از زندگی بشر مبدل شده است.
*فضای سایبری؛ بهشتِ منحرفان
افزایش کجروی در فضای مجازی موازی با گسترش کاربران و گذران امور در این فضا است، متخلفان و مجرمان می‌توانند هویت واقعی خود را مخفی کرده و با گمنامی اهداف و نیات خود را دنبال کنند؛ کیستی خود را نه‌تنها از دید دیگران پنهان می‌دارند بلکه آن را وارونه و دروغ جلوه داده و مبرهن است که در فضای سایبری؛ این «بهشتِ منحرفان» بدون ترس و اضطراب، می‌توانند به خودسری و بی‌قانونی مبادرت ورزند.
دلیل دیگر ﺳﻬﻮﻟﺖ در ﺑﺮﻗﺮاری ارﺗﺒﺎط و سرعت بالای انتشار محتوای آسیب‌رسان و بازتولیدِ خشونت در دنیای واقعی است؛ انتشار بیش از 22 میلیون محتوای مرتبط با خشونت و جرایم خشن در فضای مجازی از ابتدای سال تاکنون، از علل افزایش 25 درصدی مزاحمت‌های خیابانی و صعود 11 درصدی وقوع شرارت‌ها در همین مدت، در دنیای واقعی بوده است و این امر اهمیتِ عواقبِ اقدامات و تحرکات دنیای مجازی بر جهان واقعی را نشان می‌دهد.
بی‌شک بیشترین آسیب در این فضا متوجه کودکان و نوجوانان است؛ هر چند که برای «کودکان مدرن»، به سبب امکانات آموزشی، ارتباطی، تفریحی، سرگرمی، اینترنت یک محیط آشنا و امن به‌نظر می‌رسد و استفاده از آن اجتناب‌ناپذیر است اما مطالعات مختلف جهانی، شیوع پرخاشگری سایبری در بین نوجوانان را بین 10 تا 53 درصد تخمین زده که به عواقب منفی جدی و روانی در نوجوانان مثل خودکشی در قربانیان و تقویت الگوی عمومی تری از یک رفتار ضداجتماعی در متجاوزان منجر می‌شود.
با نظارت والدین، جایگزینی برنامه‌های مختلف آموزشی، آگاه‌سازی، شخصیت و اعتبار بخشی به فرزندان و در انتها نیز اعتماد و تماس با پلیس و مراجع قضائی در صورت بروز هرگونه تهدیدی، می‌توان امنیت این قشر را در فضای سایبری تا حدی تأمین کرد.
پلیس با هوشمندی و شناسایی به‌موقع اولویت‌ها و با فعالیت شبانه‌روزی و افزایش22 درصدی کشفیات خود در این حوزه ماموریتی به وظایف خود عمل می‌کند اما برای کاهش جرائم و آسیب‌های فضای مجازی و کنترل خشونت سایبری حضور همه دستگاه‌های متولی ضروری است.
|
