تصعید قیمت سیب‌زمینی روی آتش بی‌تدبیری مسئولان

زهره پوروهابی

وی معتقد بود اگر اکنون 20هزار تن در همدان ذخیره سیب‌زمینی بود وضعیت به اینجا نمی‌کشید.
در این میان مسئولان جهادکشاورزی استان خبر از وجود ذخیره سیب‌زمینی در استان داده و روز دوشنبه دستور دادند که بخشی از این ذخیره به بازار تزریق شود اما باید از این حضرات پرسید باید صبر می‌کردید قیمت محصولی مانند سیب‌زمینی به کیلویی 60هزار تومان می‌رسید بر اقدام می‌کردید؟ یا پلیس و تعزیرات تازه به دنبال انبارهای احتکار سیب‌زمینی رفته‌اند ظاهرا حتما باید کارد به استخوان مردم برسد بعد مسئولان به وظائفشان عمل کنند.
یکی از اصلی‌ترین دلایل این گرانی، عدم انجام اقدامات پیشگیرانه توسط مسئولان ذی‌ربط است. با وجود پیش‌بینی‌های کارشناسان درباره کاهش تولید سیب زمینی به دلیل نوسانات آب و هوایی و افزایش تقاضا، هیچ برنامه مؤثری برای جلوگیری از این بحران اجرا نشد. این بی‌تفاوتی و عدم برنامه‌ریزی، باعث تشدید مشکلات و افزایش قیمت‌ها شده است. مدیریت نادرست عرضه و تقاضا در بازار سیب زمینی، یکی دیگر از عوامل اصلی گرانی این محصول است. در شرایطی که تقاضا برای سیب زمینی افزایش یافته، عرضه آن به دلیل مشکلات تولید و توزیع به ویژه زیاده‌خواهی برخی از فعالان زنجیره تولید کاهش پیدا کرده است. این عدم تعادل در بازار، به افزایش قیمت‌ها دامن زده و نشان می‌دهد که مسئولان نتوانسته‌اند سیاست‌های کارآمدی برای تنظیم بازار اجرا کنند.
نظارت ناکافی بر بازار و فعالیت سودجویان و دلالان نیز از عوامل تشدیدکننده گرانی سیب زمینی است. در شرایطی که قیمت‌ها به طور غیرمنطقی افزایش یافته، نظارت دقیق‌تر بر قیمت‌ها و توزیع محصول می‌توانست از سودجویی و احتکار جلوگیری کند. متأسفانه، ضعف در نظارت باعث شده تا برخی افراد از این بحران سوءاستفاده کنند.
جالب اینجاست که این گرانی نه تنها به نفع کشاورزان نبوده، بلکه بسیاری از آن‌ها نیز از افزایش هزینه‌های تولید و نوسانات قیمتی آسیب دیده‌اند. کشاورزان به دلیل عدم دسترسی به بازارهای مناسب و نبود حمایت‌های لازم، نتوانسته‌اند از افزایش قیمت‌ها بهره‌مند شوند. این موضوع نشان می‌دهد که مشکل اصلی در سیستم توزیع و مدیریت بازار است.
برای جلوگیری از تکرار چنین بحران‌هایی، نیاز به اصلاح ساختار بازار و ایجاد سیستم‌های کارآمد توزیع و ذخیره‌سازی محصولات کشاورزی احساس می‌شود. این امر مستلزم همکاری بین بخش‌های دولتی و خصوصی است. ایجاد زنجیره‌های تأمین کارآمد و کاهش نقش دلالان می‌تواند به تعادل بازار کمک کند.
مسئولان باید در قبال این بحران پاسخگو باشند و به جای توجیه‌های بی‌اساس، به دنبال راه‌حل‌های عملی و پایدار باشند. شفافیت در تصمیم‌گیری و اجرای سیاست‌های مؤثر می‌تواند اعتماد مردم را جلب کند. همچنین، نظارت دقیق بر عملکرد مسئولان و ارزیابی نتایج اقدامات آن‌ها ضروری است.
گرانی سیب زمینی در همدان نشان‌دهنده ضعف‌های ساختاری در مدیریت بازار و برنامه‌ریزی اقتصادی است. برای جلوگیری از تکرار چنین مشکلاتی، نیاز به اقدامات پیشگیرانه، ذخیره‌سازی استراتژیک، نظارت دقیق بر بازار و اصلاح ساختار توزیع وجود دارد. امید است مسئولان با توجه به اینکه چنین روندی فقط سرمایه‌سوز است، گام‌های مؤثری برای بهبود شرایط بردارند و از بروز بحران‌های مشابه در آینده جلوگیری کنند.