شورای عالی انقلاب فرهنگی در دی‌ماه سال 82 به پیشنهاد شورای هنر، سیاست‎های حمایت از اشتغال هنرمندان را تصویب کرد حال آنکه نقش هنرمند در ارتقای فرهنگی جامعه، اهمیت اشتغال و توجه به کارایی آن در جامعه را مضاعف می‎کند. جالب‌تر اینکه طبق این سند بالادستی محورهای توجه به امر اشتغال هنرمندان در باروری فرهنگ را می‌توان به تقویت و حمایت از هنرمند برای تولید بیشتر و بهتر آثار هنری، اصلاح مقررات موجود در استفاده از نیروهای کارآمد هنری برای عرصه‎های مدیریتی، پژوهشی، آموزشی و تولیدی، تقویت تعامل جامعه با آثار هنری و بالعکس، اصلاح ذائقه جامعه در بهره‎گیری از آثار هنری، توجه به مبانی ارزش‎های دینی و ملی و اصول سیاست فرهنگی کشور در کلیه برنامه‎ریزی‎های مربوط به اشتغال هنرمندان خلاصه کرد.

بر این اساس با توجه به اینکه هنرمندان جوان در عرصه فرهنگ همچون سرمایه‌های بالقوه و بالفعلی هستند که آینده این مرز و بوم و فرهنگ آن را می‌سازند، برآن شدیم تا در این شماره با هنرمند جوان همدانی که در عرصه نمایشنامه‌نویسی، گرافیک و نویسندگی دستی بر آتش دارد گفت‌و‌گو کنیم که در ادامه می‌خوانید:

فرهاد عباس‌سلیمی که متولد سال 72 است و تحصیلات خود را در رشته مهندسی شهرسازی از دانشگاه بوعلی سینا همدان به اتمام رسانده گفت: رشته‌های هنری در آن‌ها فعالیت دارم به‌صورت تجربی آموخته و دنبال کرده‌ام.

وی با تأکید براینکه ورودم به عرصه نویسندگی از سال 88 و گرافیک از سال 92 بوده است اذعان کرد: در حوزه نویسندگی علاوه بر چند کار شاخص در دوره دانشجویی با عزیزانی همچون استاد محمد‌جواد کبودراهنگی، سید مهراد کاوسی‌حسینی، المیرا سماواتی‌ و تیم هنری نامیرا (نویسندگی نمایش و کلیپ ابتدای کنفرانس 2018و متن متون اجرا شده توسط مجری این کنفرانس) همکاری داشتم.

این هنرمند جوان همدانی با تأکید بر اینکه در دو جشنواره نیز شرکت داشته است، اذعان کرد: در جشنواره قانون، رتبه نخست را در عرصه نمایش‌نامه‌نویسی کسب کرده و در جشنواره نمایش‌نامه‌خوانی عاشورایی نیز رتبه دوم را کسب کردم البته این جشنواره نفر نخست نداشت.

عباس‌سلیمی با بیان اینکه در عرصه گرافیک نیز همه آموخته‌هایم بر اساس آموزش‌های غیر دانشگاهی است که آن‌ها را دنبال کرده و آموخته‌‌ام ابراز کرد: در کانون‌های تبلیغاتی کار کرده‌ام و در حال حاضر نیز در یک مجموعه رسانه‌ای مشغول به کار هستم.

وی با اشاره ‌به اینکه با بنیاد حفظ آثار، باغ موزه دفاع مقدس، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی وگاهی هم با سازمان تبلیغات اسلامی همکاری دارم ابراز کرد: مسئله اصلی در عرصه حمایت از هنرمندان به تأمین فضای اقتصادی زندگی آن‌ها بازمی‌گردد که متأسفانه در حال حاضر خوب نیست.

این هنرمند همدانی با تأکید بر اینکه در حال حاضر در مقوله گرافیک آنچه امروز انجام می‌دهم وابسته به فضای اقتصادی است، تشریح کرد: در واقع اغلب تولیداتم در این بخش، هنری نیست زیرا هنر برآمده از دل و به‌صورت شخصی و نیازمند صرف زمان بیشتری است، اما عدم تأمین مالی ما را از این سمت دور کرده و به فضای اقتصادی سوق داده است.

عباس‌سلیمی با تأکید بر اینکه امروزه شرایط حمایت اقتصادی به گونه‌ای است که فضا برای جذب هنرمند و کار هنرمندانه نگذاشته است اذعان کرد: در این بین گاهی شاهد برگزاری جشنواره‌هایی هستیم که در پی آن نیز برنامه‌ای برای هنرمندان موفق پیش‌بینی شده، اما هنرمندان و حمایت از آن‌ها به‌صورت سازماندهی شده وجود ندارد و رها است.

وی با بیان اینکه پس از برگزاری هر جشنواره هنرمندان آن تا برگزاری جشنواره بعدی به فراموشی سپرده می‌شوند اذعان کرد: این درحالی است که در کل دنیا از هنرمندان شاخص هر جشنواره حمایت کرده و دستگاه‌های مرتبط با آن هنر بر روی این نیروها سرمایه‌گذاری کرده و از شاخه به شاخه شدن هنرمندان برای امرار معاش جلوگیری می‌کنند اما در کشور ما این گونه نیست.

این هنرمند همدانی با تأکید بر اینکه کار هنری نیازمند وقت، تلاش و آسودگی خیال است، ابراز کرد: در نظر بگیرید بنده به پیشنهاد یکی از هنرمندان شاخص استان، در حال حاضر مشغول نوشتن درباره یکی از مفاخر استان هستم، علی‌رغم گذشت دو سال این مهم تنها 30 درصد پیشرفته داشته است چراکه بخش اعظمی از وقتم صرف اشتغال برای کسب درآمد می‌شود و دیگر فرصت ذهنی برای تمرکز بر روی نویسندگی ندارم.

عباس‌سلیمی با بیان اینکه اگر واقعاً پشتِ کارهای هنری به حمایت دستگاه‌های متولی گرم باشد تمرکز بر روی هنر از سوی هنرمندان افزایش یافته و آثار هنرمندانه با کیفیت به جامعه ارائه خواهد شد، اذعان کرد: در واقع این شرایط هم هنر هنرمندان و هم معاش آن‌ها را تأمین خواهد کرد.

وی با تأکید بر اینکه در حال حاضر هر آنچه در قالب هنر ارائه می‌شود مرهون علاقه‌مندان این رشته‌ها در حوزه‌های مختلف هنری است، خاطرنشان کرد: در واقع منِ نمایش‌نامه‌نویس امید به ساخته شدن فیلمی بر اساس هنرم در وادی حمایت از سوی دستگاه‌های متولی ندارم.

وی با تأکید بر اینکه رویکرد عدم حمایت مالی نتیجه‌‌ای جز بزرخ اقتصادی و به تبع آن کوچ هنرمندان و یا انزوای آن‌ها به‌دنبال نخواهد داشت ابراز کرد: مهم ‌ترین مشکل هنرمندان استان، مشکلات اقتصادی است زیرا کسی بهایی به هنر نمی‌دهد.

مع‌الوصف با توجه به آنچه گفته شد مسئله این است که چرا یک هنرمند، ادیب، دانشمند و فاضل باید با گمنامی زندگی و برای گذراندن عادی زندگی‌اش با سختی مواجه باشد تا جایی که حرف از رفتن و کنار گذاشتن هنرش را به میان بیاورد. اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه‌های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر همچون مجموعه شهرداری با داشتن سازمان فرهنگی، اجتماعی و غیره چرا باید غایبان صحنه حمایت از هنرمندان باشند درحالی که این دستگاه‌ها می‌توانند در اجرای پروژه‌ها و در عین حال برگزاری مراسم‌های خود از هنر این هنرمندان بهره ببرند؟