شیرین هانتر (1945 در تبریز)، استاد ایرانی-آمریکایی در دانشگاه جورج تاون است که در حوزه علوم سیاسی به فعالیت اشتغال دارد. او متخصص مسائل سیاسی ایران، خاورمیانه و اسلام سیاسی و عضو شورای روابط خارجی امریکاست. هانتر به زبان‌های فارسی، انگلیسی، فرانسه و ترکی صحبت می‌کند و مسلط است.

کتاب «روابط ایرانی-عربی، فرایندهای تنش و سازگاری» ازجمله کتاب‌های متأخر هانتر است. این کتاب تلاشی برای فهم و درک بهتر تاثیرات رقابت‌های فرهنگی، مدرنیزاسیون (نوگرایی)، اختلافات قومی و مذهبی، دولت‌سازی، نقش قدرت‌های بزرگ و سیستم سیاسی بین‌المللی بر روابط ایرانیان و اعراب طی هفت دهه گذشته است. از دیگر آثار وی می‌توان به کتاب‌های «خدا در کنار ماست: دین و امور بین‌الملل»، «سیاست خارجی ایران در دوران بعد از شوروی»، «ایران متفرق: ریشه‌های تاریخی مناظرات ایرانیان درباره هویت»، «فرهنگ و حکومت در قرن بیست و یکم»، «اسلام در روسیه؛ سیاست هویت و امنیت»، «آینده اسلام و غرب؛ برخورد تمدنها یا همزیستی مسالمت آمیز»، «صدای اسلام از جناح اصلاح‌طلب»، «اسلام و حقوق بشر»، «مدرنیزاسیون، دموکراسی و اسلام» و «اسلام: دین دوم اروپا» اشاره کرد.

هانتر درباره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، گفت: آشنایی من با نمایشگاه کتاب از راه دنبال کردن تحولات ایران با خواندن وبسایت‌ها و دیگر رسانه‌های ایرانی به‌دست آمده است. در رسانه‌های خارجی خبری درباره این نمایشگاه نیست و اخبار فرهنگی مثبت ایران را بازتاب نمی‌دهند.

وی افزود: کتاب اگر بتواند خوانندگان بین‌المللی پیدا کند در گسترش فرهنگ یک سرزمین نقش زیادی بازی می‌کند. اما این روزها سایر وسایل ارتباطی هم اهمیت زیادی پیدا کرده‌اند. متاسفانه این روزها به علت مشکلات سیاسی، مسائل فرهنگی ایران در رسانه‌های جهانی بازتاب زیادی ندارند. موضوعاتی هم که درباره آنها در ایران کتاب نوشته می‌شود محدود است و شنونده خارجی کم دارد.

استاد ایرانی-آمریکایی دانشگاه جورج تاون در پاسخ به این سوال که «برای مطالعه درباره وضعیت معاصر ایران در زمینه‌های فرهنگی، سیاسی و مذهبی بیشتر به تحقیقات منتشر شده در کدام کشورها اعتماد می‌کنید؟»، بیان کرد: تلاش می‌کنم برای نوشتن هر کتاب یا مقاله‌ای از منابع مختلف استفاده کنم. همچنین با مطالعه روزنامه‌ها و دیگر نشریات، به ویژه ماهنامه‌ها، به طور مستقل تصویری از سیاست موجود به دست بیاورم. من هرچه را که می‌خوانم با معیار عقل و استنباط‌های خودم هم می‌سنجم. من هیچ تزی را کاملا قبول نمی‌کنم، مگر آنکه با استنباط‌های خودم همگرا باشند.