یا اگر کمی دقت به عمل آوریم، متوجه خواهیم شد که اکثریت کسانی که از نداری‌ها دم می‌زنند، تمکن مالی خوبی دارند؛ مثلاً یکی از همین افراد را بنده می‌شناسم که دارای خانواده‌ای سه‌نفره است و سخت از مسائل مالی و اقتصادی می‌نالد، درصورتی که بازنشسته یکی از ادارات و دارای دو مغازه در بازار است که بابت اجاره همان دو واحد صنفی ماهیانه 15 میلیون تومان به‌عنوان اجاره‌بها، دریافت می‌کند که با حقوق دوران بازنشستگی به حدود ماهیانه 30 میلیون تومان می‌رسد و ده‌ها از این شاهد مثال‌ها که مجال طرح نیست.

قبول بفرمایید تحقیقاً عده زیادی به‌خصوص برخی بازاری‌ها که از تلاطمات اقتصادی عجز و لابه به راه می‌اندازند، در دو دهه اخیر بیشترین سودهای مالی را با سهولت و زیر سایه تورم غیر منطقی به جیب زده‌اند که به قول معروف پولشان از پارو بالا می‌رود و مانده‌اند که چگونه هزینه کنند، البته ناگفته نماند که درصد پایینی هم با مشکلات اقتصادی آزاردهنده‌ای مواجه هستند که در صدد تکذیب آن نیستیم.

عده دیگری ثروتمندان متکدی‌نما هستند که موجب شده‌اند برخی از ما نتوانیم فقیر را از غنی تشخیص دهیم، کسی می‌گفت فلانی اگر من جداً بفهمم چه کسی محتاج واقعی است، حاضرم روزانه بخش قابل توجهی از درآمدم را به او برسانم، اما در این میان گیج شده‌ام که کدامیک از این‌ها راست می‌گویند؟! مسئولی تعریف می‌کرد که نیمه‌شب خانمی جلوی داروخانه مشاهده کرده و از او خواسته بیاید برایش مستمری ماهیانه با کمک‌های متعدد مهیا کند، به شرطی که گدایی نکند، اما او برخلاف پذیرش صوری، مراجعه نکرده و در پیگیری‌ها صاحب داروخانه گفته است: «فلانی چه خوش‌خیالی، این فرد هر شب طی حدود چهار ساعت سه الی چهار میلیون تومان کار می‌کند، آن‌وقت می‌آید به کمک شما بسنده کند؟» به‌علاوه مثلاً خودم بارها مشاهده کرده‌ام که خانمی متأسفانه با چادر در شب به‌طور ظاهری سرش را داخل سطل زباله می‌برد تا موجب برانگیختن ترحم افراد شده و چون در منطقه متمولی این کار را انجام می‌دهد، در یک شب طی حدود سه ساعت، حداقل دو الی سه میلیون تومان گدایی می‌کند و متأسفانه این تقلب او موجب بدبینی و مضرات مختلف می‌شود.

تمامی مطالب بالا، نفی وجود فقیر و ناتوان در برآوردن نیازهای ضروری زندگی در جامعه امروزی و یا عدم لزوم برنامه‌ریزی قوی برای حمایت از محرومین جامعه ما نیست، سخن این است که درصد قابل توجهی، خلاف واقع اظهار فقر کرده و به قول معروف فیلم بازی می‌کنند که با این دغل‌بازی‌های خود، هم موجب گمراهی عده زیادی که اهل تحقیق نیستند شده و هم باعث می‌شوند مردم اعتماد نکرده و از توفیق کمک به مستمندان واقعی محروم شوند و یا مانند همان معدود مرفهان بی‌درد کاشف حجاب با آدرس غلط دادن، برخی را به قضاوت‌های غلط سوق دهند.