تعالیم سعادتبخش دین عالی اسلام برای همه بشریت بهترین و کارسازترین بوده و هست، مترقی بودن آموزههای مکتب الهی در تطور زمان درخششی خاص داشته و دارد؛ یکی از این تعالیم لزوم توجه خاص به همه همنوعان است، تا جایی که یکی از علائم بارز مؤمنین حقیقی به خدا و پیامبران را تخصیص بخشی از توان و داراییهای خود به سائلین و محرومین قرار داده و امر به تعاون و همکاری برای حل مشکلات اجتماعی کرده است و همین ویژگی و اعمال آن از سوی مردم مسلمان و انقلابی ما در عصر کرونا و مسائل پیرامونی آن، ایران اسلامی را به قضاوت جوامع بینالمللی از جامعه اروپایی و غربی متمایز کرده و تحقیقاً برتری آشکار بخشیده است.
با توجه به اینکه برای کمک صفت مؤمنانه آمده است، پس باید با عمقنگری و هوشیاری به لایههای مختلف آن پرداخت؛ نخستین کمکی که دراینباره عاقلانه، عمومی و مؤثر به نظر رسیده و قابل اجرا بوده و به اعتباری برای همه میسر است، رعایت دقیق دستورالعملهای بهداشتی و مراقبتی و توصیه به دیگران برای رعایت بوده، بهطوری که حقوق اجتماعی را ضایع نکنیم. چراکه در عصر کرونا و شیوع ویروس کووید 19 تعاون در نیکی که کمکی مؤثر بوده، جلوگیری از انتشار آن است. اگر در اظهارات اهل فن درباره این بیماری دقت کرده باشیم، فراگیری سریع و نامحسوس از ویژگیهای آن است، پس اگر هر فردی با عمل صحیح و توجه خود از نشر آن جلوگیری و تا جای ممکن از خوداجتهادی پرهیز کند، مؤمنانهترین کمک را به آحاد جامعه کرده است.
قبول بفرمایید عالمانه نیست که وقتی سخن از کمک به میان میآید، بهسرعت ذهن ما به سوی کمک مالی و امکانی سوق پیدا کند؛ شاید بتوان گفت که دو شاخصه مهم کمک مؤمنانه، اخلاص و آگاهی است. خلوص که رابطه و آثار الهی را تقویت و کار را با نتیجه قرین میکند و آگاهی نیز موجب بههنگام بودن اقدامها شده و در جمع به بهترین صورت فرد یا اجتماع به هدف مطلوب دست مییابد. البته به اعتباری مؤمنانه بودن کمکها اقتضا میکند گاهی سری، گاهی علنی، گاهی فردی و در موقعیتی جمعی باشد.
گذشته از کمکهای شخصی که در مواردی میتواند جنبه مالی داشته باشد، مشارکت در فعالیتهای جمعی که مثلاً در موضوع کرونا همکاری برای تولید و تهیه اقلام مورد نیاز و توزیع صحیح و مستمر بوده، بخشی از کمک مؤمنانه است؛ یکی دیگر از جنبههای وصول به این هدف جلوگیری از شایعات بیاساس است که موجب وحشت بیجای برخی شده و همین معضل موجب ضعف اشخاص، نزول مقاومت و بیتابی و برخی بیماریهای فردی و اجتماعی میشود. در همین راستا با تفاوتی ظاهری هدایت و نصیحت افراد بهعنوان نهی از منکر برای عدم احتکار و گرانفروشی اقلامی بوده که مورد نیاز مردم است و درصورت عدم تمکین وظیفه داریم چنین کسانی را به مراجع قانونی معرفی کنیم تا درنهایت از تضییع حقوق عمومی مردم جلوگیری شود. کمک مؤمنانهای که برای تقرب و جلب رضای الهی انجام میشود، تعارفبردار نیست و باید با توجه و موقعیتشناسی در قالبی همهجانبه با ملاحظات اخلاقی به مفهوم صحیح خود، انجام شود.
یکی از نکاتی که نباید دراینباره از آن غفلت ورزید، بُعد فراگیری و هماهنگی کمکهاست؛ بهطوری که باید بهخوبی نیازمندان شناسایی شده و توزیع کمکها عادلانه انجام شود. قطعاً پراکندهکاری، ناهماهنگی و نگاه جزیرهای دراینباره موجب میشود که برخی بهدرستی زیر پوشش قرار نگرفته و قهراً بخشی از امکانات به هدر رود، به همین لحاظ ضروری و زیبنده است که متولیان با هماهنگی و همپوشانیهای ممکن بیشترین بهره را برای وصول به هدف مقدس و معنوی داشته باشند. اِنشاءالله
حسین صادقیان
شناسه خبر 20042