سپهرغرب، گروه خبر: با نزدیک شدن به پایان مهلت ثبتنام تعداد افراد شاخص که وارد رقابت انتخاباتی شدند بیشتر و بیشتر شده و ظاهرا لابیها و کمپینها در این مسیر کم اثر نبوده است اما در این میان بر اساس گمانهزنیها آیت الله رئیسی و علی لاریجانی مهمترین رقبای دوره سیزدهم هستند
پنجمین و آخرین روز ثبتنام سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در حالی به پایان رسید که این روز حاشیههای فراوانی با خود به همراه داشت این حاشیهها از حضور چهرههای شاخص گرفته تا افرادی با ظواهر و شعارهای عجیبی بود که بیش از پیش اهمیت اجرای قانون شورای نگهبان را به رخ میکشید
افراد شاخص نیز کم حاشیه نبودند از گریه جهانگیری گرفته تا آخوندی وزیر سابق راه وشهرسازی که منتقدان خود را پوپولیست خواند و رئیس قوه قضائیه که قبل از حضور در بیانیهای اعلام کرد: آمدهام تا با کمک همه مردم ایران، و در طلیعه گام دوم، «دولتی مردمی برای ایرانی قوی» تشکیل دهم.
متن کامل بیانیه آیتالله رئیسی بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَ صَلِّ عَلی علی بن مُوسَی الِّرِضا المَرُتَضی بعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
مردم شریف ایران، خواهران و برادران عزیزم،
سلام علیکم
انقلاب شکوهمند اسلامی مردمی شما، چهل و سومین سال خود را میگذراند و همچنان شعارهای مبنایی ما که تحقق ارزشهای دینی، عدالتخواهی، استقلالطلبی و آزادیجویی بود، بعنوان اولویتهای ممتاز، در بلندای آرمان انقلاب میدرخشند. آرمانی که زنده، پویا، قابل دستیابی و امیدآفرین است. پیشرفتهای مادی و معنوی " اصحاب ما میتوانیم" خمینی کبیر و خامنه ای عزیز، کشور ما را از حضیض ذلت به قله عزت رسانید. کتاب زرین افتخارات زنان و مردان سرزمینم مملو از لحظات تلخ و شیرینی است که سرنوشت یکسانی را برای ما رقم زده است. آرزوی «ایران قوی و سربلند»، فصل مشترک این تاریخ پر فراز و نشیب است.
اگرچه مساعی صورت گرفته در دورههای متمادی، قابل تقدیر است، اما اینک در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ضعف مدیریت اجرایی، تقلیل توجه به آرمانهای مبنایی یا انحراف از آن، بخشینگری، گم کردن اولویتها، تن دادن به ساختار فرسوده، جهتگیریهای چندگانه و متعارض، بوروکراسی ناکارآمد و مزاحم، سیاستزدگی، چشمدوختن به بیرون و تحقیر توان داخلی سبب شد که انرژی متراکم و بیبدیل قوه اجرایی، نه تنها به صورت کامل و مؤثر استفاده نشود، بلکه خود، منشأ پیدایش مسائل پیچیده در کشور باشد. البته فشار سنگین و بیرحمانه بدخواهان و معاندان انقلاب اسلامی در طول این چهار دهه، حتماً بر وضع غیرقابل قبول کنونی مؤثر بودهاند ولی علت اصلی شکلگیری این وضع، به سوء تدبیرها، ناکارآمدیها و تضییع فرصتهای خدمتگزاری باز میگردد.
قرار نبود که از درد مردم بی خبر باشیم.
قرار نبود که مردم در فشارهای اقتصادی بی پناه بمانند.
قرار نبود که از آمدن به میان مردم واهمه داشته باشیم.
اینک ماییم و رنجها و امیدهای مشترکمان. رنجی از جنس زخمهای دردآور معیشتی و اقتصادی بر پیکره اعتماد عمومی، و امیدی متکی بر منابع سرشار انسانی و فکری و مادی که چشمانتظار مدیریتی توانمند و متکی به مردم برای رسیدن به ایرانی قوی برای همه است.
در طول چند ماه گذشته، گروهها و اقشار و اصناف مختلف، اینجانب را دعوت به نامزدی در انتخابات میکردند و البته برخی دلسوزان نیز با دلایل مختلف، خیرخواهانه، میخواستند در برابر این مطالبه مقاومت کنم. آنچه من را با این استدلال همراه میساخت، مسؤولیت سنگین قوه قضائیه و برنامههای تحولی بود که به پشتوانه تجربه و آشنایی به مسائل و چالشهای دستگاه قضایی و به یاری طیف وسیعی از نخبگان، و همراهی و امیدآفرینی قاطبه مردم، با جدیت دنبال میکردم و بحمدلله ارکان استقرار مسیر تحول فراهم گردیده بود؛ اما لطف مردم به این خدمتگزار کوچک تا سر حد مطالبهای فراگیر و عمومی گسترش یافت. اگر این خواست عمومی نبود، برای ادامه مسیر تحول در قوه قضائیه، آسودهخاطر بودم. اما مقاومت بیشتر در برابر این موج گسترده، بیش از هرچیز، بیاعتنایی به اراده مردم بزرگوار سرزمینم، و گمان راحتطلبی در میدان نبرد با رنجهای مشترکمان را ایجاد مینمود. انبوه بدهیهای دولتی، رشد سرسام آور نقدینگی، نظام بانکی غیر مولد، تورم کمرشکن، به هم ریختگی بازار مسکن و خودرو، مشکلات کارگران قراردادی و شرکتی، کارخانهها و کارگاههای تعطیل شده، بیکاری جوانان تحصیل کرده، تبعیض آزاردهنده در حقوق و دستمزد و هزاران زخم مزمن دیگر، تنها گوشه ای از این دردهای مردم است.
تجربه طولانی اینجانب در سطوح مختلف مدیریتی، به روشنی بر من ثابت کرده است که اگر فساد و مبارزه با آن در کانونهای اصلی خود مهار نشود و به علاج یک قوه قاهره بیرونی گره بخورد، جریان آن در شکلهای مختلف ادامه مییابد و بلکه روز به روز گسترده تر میشود. بر این مبنا، حضور خود در عرصه انتخابات را مجاهدتی بنیادین برای مبارزه کانونی با فساد میدانم که آن شاء الله با هزینههای بسیار کمتر، ریشهها و بسترهای فسادزا را بخشکاند.
روشن است که مردم به وضع موجود اداری و اقتصادی کشور که نه با ارزشهای انقلاب و نه با انتظارات جمهور و نه با امکانات و تواناییهای موجود سازگار نیست، معترض، و گلهمندند. دولت آینده، برای علاج این درد مشترک، باید عمیقاً معتقد به تحول و تغییر اساسی ریل اداره امور اجرایی کشور به نفع مردم باشد تا در آیندهای نزدیک، تلخکامیهای ناشی از بیعدالتی، خمودگی و حاشیهسازی را به طعم شیرین و خواستنیِ احساس اجرای عدالت مبدل گرداند.
اینجانب فرزند ملت بزرگ ایران و سرباز کوچک انقلاب اسلامی، با استعانت از خداوند قادر متعال و توسل به امام عصر(عج) و ارواح طیبه شهیدان برای ایجاد تحول در مدیریت اجرایی کشور، و مبارزه بیامان با فقر و فساد، تحقیر و تبعیض، با احترام به همه نامزدها و گروههای سیاسی، به صورت مستقل به صحنه آمده ام و تنها در برابر ذات اقدس الهی و پیشگاه ملت ایران، خود را متعهد و مسؤول میدانم.
با شناختی که از چالش ها، ظرفیتها، استعدادها و سرمایههای این کشور کسب کرده ام، آمده ام تا با کمک همه مردم ایران، و در طلیعه گام دوم،"دولتی مردمی برای ایرانی قوی" تشکیل دهم.
دولتی که ارکان و مسئولیتهای اصلی آن بر دوش جوانان شجاع، تحول خواه، متخصص، پاک و ضد فساد خواهد بود که هر کجا به آنها اعتماد شد، قدرت و افتخار برای ایران آفریده اند.
دولتی که توجه به محرومان و مستضعفان و طبقات پایین جامعه از مهمترین اولویتهایش خواهد بود و اجازه نخواهد داد که عزت و شرافت و کرامت آنها خدشه دار شود.
دولتی که با اجماع ملی و دیپلماسی هوشمند و مبتکر، حتی یک لحظه را برای رفع تحریمهای ظالمانه از دست نخواهد داد. با دیپلماسی برآمده از قدرت و تواناییهای داخلی، تعامل و رابطه دوستانه و مقتدرانه با دنیا، مخصوصاً با همسایگان را، با سرعت پیگیری میکند.
دولتی که پاسدار آزادی بیان و قلم، و حقوق اساسی همه شهروندان ایرانی و متعلق به همه مردم ایران است. باید راهها و بسترها برای نقش آفرینی مردم در تحقق عدالت باز شود و ملت ایران، زنان و مردان، با قومیتهای مختلف، با زبانهای متنوع و با سلایق و باورهای فرهنگی و سیاسی متفاوت، باید به یک نسبت به دولت احساس تعلق کنند و «ایرانی بودن» برای تضمین همه حقوق شهروندی آنها کفایت کند.
دولتی که دیوارهای برافراشته در مقابل شفافیت عملکرد و قراردادهای پر حاشیه را فرو خواهد ریخت و خود را در اتاق شیشه ای در منظر ارزیابی و قضاوت مردم قرار خواهد داد.
دولتی که تأمین اشتغال پایدار را تکلیف قطعی خود میداند و اجازه بیکاری و اخراج ظالمانه کارگران را نخواهد داد.
دولتی که خود را موظف به رشد و بالندگی فکری، علمی، فرهنگی و اخلاقی جامعه میداند و به پشتوانه فرهنگ غنی اسلامی و ایرانی خود، و با نقش آفرینی اصحاب فرهنگ و اندیشه، امکان بالندگی و تبلور بیشتر فضائل اخلاقی آحاد مردم ایران را فراهم خواهد کرد.
مردم عزیز ایران،
در آستانه قرن جدید نیازمند «تحول» همهجانبه و نظاممند برای نیل به «ایران قوی» هستیم. تغییرات جزیی و پنهان کردن مسائل اصلی مردم در تعارفات سیاسی و زدوبندهای جناحی، دردی را دوا نمیکند. مردم از انتخابات به دنبال این نیستند که فرد یا گروهی از صندلی قدرت بلند شود و قبیله دیگری با نشستن به جای آنها، امکانات کشور را بین خود تقسیم کنند. نتیجه انتخابات باید «تحول» واقعی یعنی بازگرداندن امید و نشاط به زندگی مردم باشد.
در پایان از همه گروهها، محرومان و دردکشیدگان،دانشگاهیان، حوزویان، نخبگان، جوانان عزیز و آحاد جامعه که مطالبه حضور اینجانب را داشتند و همه آنانی که خواستار تغییر وضع موجود هستند، برای همسنگری و کمک به خلق مشارکت حداکثری تاکید مینمایم و یقین دارم که به فضل خداوند آیندهای بسیار روشن و چشماندازی بسیار زیبا و دلنشین در انتظار ملت صبور و شکور و شایسته ایران اسلامی است.
خدایا تو شاهدی که هیچگاه دنبال مقام و قدرت طلبی نبوده ام و در این مرحله نیز برخلاف میل و مصلحت شخصی و تنها به منظور انجام وظیفه در جهت اجابت توده مردم وجوامع نخبگان و رعایت مصالح اجتماعی و رفع رنج مردم و ایجاد امید پا به عرصه گذارده ام و در این مسیر از تو و اولیاءت استمداد میطلبم تا خدمتگذاری شایسته برای این مردم قدرشناس و رنج کشیده باشم. انشاء الله. بعونه و کرمه.
اما چهره شاخص دیگری که به گمان بسیاری رقیب اصلی سید ابراهیم رئیسی است علی لاریجانی بود که به نظر گروهی کابینه او ادامه دولت دوازدهم است همچنانکه نوع بیان و کلیدواژههایی که استفاده کرد نیز به ادبیات و گفتمان تبلیغاتی روحانی نزدیک بود متن سخنرانی علی لاریجانی را در ادامه میخوانید
رئیس سابق مجلس در حاشیه حضور در ستاد انتخابات کشور و ثبتنام در انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم، در جمع خبرنگاران در پاسخ به سوالی درباره مساله امروز ایران اظهار داشت: قبل از پاسخ به این سوال، باید عرض کنم بدلیل پیچیدگی موضوع و چند بعدی بودن آن، ساده لوحی است که فکر شود با چند اقدام نمایشیِ پوپولیستی، مساله قابل حل است و یا کلید جادویی برای آن وجود دارد و یا با "سوپرمن" بازی و یا داغ و درفش میتوان به راه حلی دست یافت. سعدی شیرازی میگوید سه چیز پایدار نماند؛ مال بی تجارت، علم بی بحث و مُلک بی سیاست.
علی لاریجانی با بیان اینکه امام خمینی، یک حکیم بود و رهبران صدر انقلاب اسلامی با عقلانیت، پایههای انقلاب اسلامی را ساماندهی کردند. پس چرا امروز وضع ما چنین است؟ افزود: چون عدهای اداره کشور را از مسیر حکمت و عقل خارج کردند و با سوار شدن به موج احساسات و پناه بردن به مسیرهای انحرافی و یا فراموشی آرمانهای امام، هزینههای گزافی برای زندگی مردم ایجاد کردند، و با صدای بلند، همبستگی ملت را مخدوش نمودند.
رئیس سابق مجلس تصریح کرد: به تعبیر شهید مطهری، فرصتطلبان آنقدر تند و افراطی شعار میدهند تا انقلابیون را کنار بزنند. به نظر من، تعبیر "علم بی بحث" سعدی، در عدم گفتگوی داخلی و تبدیل شدن اختلافات به دشمنیها ظهور یافته. عده ای فقط دنبال تجزیه مردم هستند. این نهایت بی هنری است. هنر آن است که گامها در طریق وحدت بیشتر، و تحمل و مدارا در جهت ایجاد اراده قویتر ملی برای حل مسایل کشور باشد. لذا یک مسئله مهم، ایجاد وفاق و وحدت و همبستگی ملی در کشور است که در نبود آن، توسعه فراهم نمیشود، ثبات و آرامش برای زندگی مردم ایجاد نمی گردد.
لاریجانی خاطرنشان کرد: حل مسایل پیچیده بینالمللی و منطقهای است که طولانی شدن آن، به زندگی مردم لطمه میزند. هدف اصلی سیاست خارجی کشور باید تسهیل روابط خارجی در جهت توسعه اقتصادی کشور باشد. تجربه کشورهایی که در 20 سال اخیر جهش اقتصادی داشته اند نشان میدهد که سیاست خارجی و اقتصاد آنها، یک هدف را دنبال کرده اند و سیاست خارجی در خدمت توسعه کشور بوده است، لذا خیلی روشن عرض میکنم که جهش تولید و پرش اقتصادی داخل، نیازمند با ثبات سازی و تعادل بینالمللی است، نه هر روز با اقدامی، مساله ای جدید ایجاد شود که هزینه آنرا مردم در زندگی خود بدهند.
وی افزود: برای گذر از صفت "مُلک بیسیاست"، باید کشور در دست افراطیون و سازش کاران قرار نگیرد. ملت به افراد رای میدهند که همین مشکلات نظیر مسایل پیچیده بینالمللی را حل کنند نه آنکه درباره آن روضه خوانی سیاسی راه بیاندازند و نه اینکه با طرح مسایل فرعی و افزایش مشکلات ملت، نردبانی برای هوسهای سیاسی ـ پوپولیستی خود تدارک نمایند. ضمنا، صحنه بینالمللی با شعارهای تندِ غریزی آرام نمیگیرد.
این نامزد انتخابات ریاست جمهوری گفت: هنر مدیریت صحنه بینالمللی و انقلابی عمل کردن در این مقطع آنست که وجوه بلوکه شده ملت ایران را از دست کشورهای دیگر در بیاوریم، نه اینکه در داخل عدهای شعار بدهند و ما نفت را با زحمت زیاد بفروشیم، ولی پول آن در حسابهای خارجی بلوکه شود. خب چه نفعی برای زندگی مردم دارد؟ حکمرانی مطلوب، در گرو شعار کمتر و عقلانیت اثربخشتر است. با بیارادگی در حل مشکلات کشور و توهمات نابجا، نمی توان آرامش مورد نیاز توسعه اقتصادی کشور را در صحنه بینالمللی تدارک نمود. حل مسایل پیچیده بینالمللی نیازمند افراد کاربلد است که بدون دستپاچگی و بدون تعلل، زمام امور دیپلماتیک را از دست بد اندیشان خارج کنند.
وی تصریح کرد: مساله سوم، توسعه اقتصادی کشور است. عدالت در توسعه اقتصادی، رکن است اما نه شعار عدالت! بلکه داشتن نظریه عدالت و تحقق آن. عدالت در زبان صاحبنظران اسلامی، ایجاد زمینه رشد استعدادهای آحاد مردم است و این امر، جز با رقابت متوازن همه افراد جامعه رخ نمیدهد. همانگونه که رهبر معظم انقلاب در سالهای اخیر نامگذاری فرمودند، به نظر من کشور ما نیاز دارد که حداقل دو دهه، اولویت اصلی خود را پیشرفت اقتصادی و منافع ملی قرار دهد و بقیه شئون کشور در خدمت آن قرار گیرند. نه اینکه ده هدف موازی تعریف کنیم که هر کدام کشور را به سمتی بکشانند.
رئیس سابق مجلس اظهار کرد: من سخنی از شهید مطهری برایتان نقل کنم. ایشان که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی ایدئولوگ نظام محسوب میشوند میگویند: ممکن است حکومتی، اهداف بسیار عالی را در نظر بگیرد اما اگر از اقتصادی سالم - یعنی اقتصاد ثروتزا - برخودار نباشد به هیچیک از آن اهداف متعالی نمیرسد. استقلال اقتصادی کشور، یکی از اهداف قانون اساسی است که با تکیه بر بنیه تولید داخلی و همراهی بینالمللی در جهت توسعه صادرات، محقق میگردد. در این راه باید روحیه سیاست زدگی را در عرصههای مختلف توسعه اقتصادی بزداییم.
وی گفت: توسعه اقتصادی با محوریت عدالت، هم تئوری خاص دارد و هم ملزوماتی که یکی از آنها عدم دخالت دولت و سیاستزدگی در این قلمروهاست. امروز حتی در حوزه ورزش، سیاستمداران لباس مدیریت آنرا بر تن دارند تا چه رسد به بنگاهداریهایی که مانع رقابت مردم در اقتصاد میشود. این دخالتهای بنگاههای حکومتی، همان شرایطی را بوجود میآورد که سعدی شیرازی آنرا "مال بیتجارت" نامیده است. اگر پیشرفت اقتصاد، محور است یعنی تحقیقات دانشگاهی، فرهنگ، سیاست داخلی، سیاست خارجی و همه و همه باید در جهت تحقق آن باشند.
نماینده سابق مردم قم در مجلس تصریح کرد: تجارت، نظامات پایدار میخواهد. حوزه اقتصاد، نه پادگان است و نه دادگاه که با تشر و دستور اداره شود. سیاست روشن و ثبات در قواعد میخواهد و فعل و انفعالات طبیعی خود را میطلبد و با اقدامات نمایشی، مسایل پیچیده کشاورزان، بازنشستگان، کارگران، بیکاران و... حل نمیشود. هر کسی وعده بهشت در این شرایط پیچیده کشور میدهد خلاف میگوید. باید اول آتش جهنم اختلاف و لجبازی و افراطیگری و کارنابلدی را خاموش کرد. حل مشکلات کشور با هوسهای پوپولیستی و نردبانسازی از محرومیت ملت حل نمیشود، بلکه کشور برای تحققِ پیشرفتِ اقتصادیِ شتابان و مردمی، به همبستگی ملی در داخل، تعامل هوشمندانه با غرب، همکاری سازنده و پویا با شرق، و هماهنگی برادرانه با همسایگان نیاز دارد و این امر احتیاج به علم و دانش و تجربه دارد.
وی افزود: باید سرنوشت ملت و آرامش زندگی مردم را به افراد کاربلد و جوانان با انگیزه سپرد. اینان، همت بلند و انگیزههای قوی دارند. امام علی (علیه السلام) فرمودند "تدبیرِ نیکو، سرمایه اندک را بالندگی میبخشد و مدیریت نادرست، سرمایه هنگفت را بر باد میدهد". وقتی جهان زیر آهنگ و فرهنگ ما قرار میگیرد که اقتصادی پویا و زندگی ای قابل پیش بینی برای مردم فراهم شود.
رئیس سابق مجلس خاطرنشان کرد: من به کسانی که فکر میکنند با شعار، مسایل اقتصادی مردم حل میشود عرض میکنم بجای متخصص بازی در دور زدن تحریمها، قدری از وقت خود را صرف فراهم نمودن شرایط آرام برای زندگی مردم بکنند که بتوانند برای زندگی خود و فرزندانشان برنامهریزی کنند. باید برای حل مسایل سخت کشور، با شجاعت و از خود گذشتگی و ریسک در آبرو، به میدان گام نهاد.
وی گفت: صهیونیستها و تروریستها، بد اندیشان امروز هستند. به روح شهدای فلسطین و افغان درود میفرستیم و یاد دوست مجاهد، سیّدِ شهدای مدافع حرم، حاج قاسم عزیز را گرامی میداریم.
شناسه خبر 40676