سپهرغرب، گروه جوانی : نوشتن درمانی همانند ورزش کردن است؛ اما نه برای جسم انسان بلکه ورزشی است که ما را از نگرانی،استرس،اضطراب و سردرگمی رها میکند. این نوع نوشتن هیچ نیازی به سبک ادبی خاص یا املا صحیح ندارد زیرا کسی قصد ندارد آنها را نقد کند بلکه صرفا روایتی است از شرایط روحی خود همانند درد و دل کردن با یک مشاور عمل میکند. شما در این فرآیند همانند یک خبرنگار مشکلات و دغدغههای خود را گزارش میکنید. نوشتن درمانی همانند ورزش کردن باید به مرور تکرار شود، مطالعات نشان میدهد کسانی که خاطره نویسی انجام میدهند کمتر دچار افسردگی میشوند با این حال کسانی که خاطره نویسی را برای مدت کوتاهی ترک میکنند دیگر احساس مثبت آن دوران را ندارند.
وقتی برای مدیریت استرس مینویسید، نیازی نیست منتظر وضعیت ایده آل نوشتن باشید. اما اینکه کارتان را با کسی اشتراک بگذارید به خودتان بستگی دارد، نوشتن درمانی یک فرآیند عمیقا شخصی است و اینکه فقط برای شما عمیق و معنادار باشد کافی است اما چون برای احساس بهتر مینویسید قطعا به اشتراک گذاشتن آن با اطرافیان میتواند برای آنها نیز مفید باشد پس سعی کنید نوشتن احساسات خود به یکی از عادات روزانه خود بدل کنید.
(اِعلام الوری، ص ٤٣٣)
شناسه خبر 55555