سال 53 او یک روحانی 30 ساله بوده است که در حکومت طاغوت منبر می‌رفته و در همین شهر همدان در عرض نیم‌روزی، یک کاباره را تعطیل می‌کند؛ وقتی روایت این اتفاق را می‌خوانیم، به‌خوبی می‌توان توکل، ایمان، علم، ذکاوت و سرمایه بالای اجتماعی او را دید، هنوز هم با 79 سال سن، نفوذ کلام و گیرایی صدایش افراد زیادی را پای منبرش می‌آورد، بیشتر از اینکه به دنبال دانستن نام این روحانی باشیم، باید ببینیم چقدر توانسته‌‌ایم این‌گونه افراد را بازتولید کنیم. آن‌هم در استانی همچون همدان که محل برخاستن علمایی چون ملاحسینقلی شوندی همدانی، آیت‌الله انصاری همدانی، آیت‌الله آخوند همدانی و دیگر بزرگان است.
حتماً علمای زیادی در حوزه‌های علمیه همدان رشد کرده‌اند؛ برخی در همین استان فعال هستند و برخی رحل اقامت به قم یا سایر مناطق افکنده‌اند، اما سؤال این است چند درصد از این اعزه محترم، چنین اثرگذار هستند؟ امروز به برکت انقلاب اسلامی اگر مغازه و مراکزی برای فروش مشروبات نداریم، اما متأسفانه جامعه از آسیب‌های دیگری رنج می‌برد که ضروری است روحانیت معزز با استفاده از سرمایه اجتماعی خود در دفع یا رفع آن‌ها بکوشند؛ مطمئناً امروز نیز اگر حوزه‌های علمیه و علمای بزرگوار جهت‌دهی تربیت مبلغ را به سمت همان تصویر امیرالمؤمنین از رسول مکرم اسلام (ص) ببرند که فرمود «طبیب دوار بطبه»، قطعاً آن اثرگذاری رقم خواهد خورد و مردم هم ثابت کرده‌اند همیشه پای کار هستند. طبیب هم دانش دارد، هم مهارت و هم جاذبه‌‌ای که باعث می‌شود دردمندترین افراد به سویش بیایند و سخت‌ترین دردهایشان را با او مطرح کنند.اما متأسفانه در این روزها کمتر شاهد نقش‌آفرینی روحانیت شاخص در سپهر اندیشه استان هستیم و این درحالی است که روحانیون بزرگی برخاسته از همدان در اقصا نقاط کشور به‌ویژه قم، حضور دارند، اما متولیان حوزه فرهنگ کمتر فضا را برای حضور مداوم و مؤثر آن‌ها فراهم می‌کنند. به‌علاوه همدان در خاطر خود سال‌هایی را به یاد می‌آورد که مساجدی مانند مهدیه، آیت‌الله تألهی، میرزاتقی و غیره حول محور یک روحانی یا خطیب، قرارگاه فرهنگی شهر بودند و بسیاری از جوانان و خانواده‌ها برای حضور در برنامه‌هایشان، وقت خود را تنظیم می‌کردند.
شاید برخی دلیل کم‌رنگ شدن نقش روحانیت را هجمه فرهنگی دشمن بدانند، البته حتماً این مسئله مؤثر است، اما به نظر می‌رسد ما نیز در برابر این تک‌دشمن بسیار منفعل عمل کرده‌ایم؛ حداقل راقم این سطور از برنامه راهبردی حوزه علمیه و اداره کل تبلیغات اسلامی استان همدان برای مدیریت سپهر فرهنگ دینی و تقویت اندیشه متعالی جامعه، خبر ندارد و طی این سال‌ها نیز برنامه‌ای را در این زمینه شاهد نبوده و این درحالی است که همه ما زن و مرد، پیر و جوان و حتی خردسالان برای ادامه حیات معنوی نیاز به همراهی دلسوز داریم تا در مواقع اقبال و ادبار قلبمان، وقتی که بی‌پناه در برابر هجمه اعتقادی قرار گرفتیم، به سوی او برویم و چراغ ایمان را در قلبمان تابان‌تر کند؛ البته این محقق نمی‌شود مگر با ایجاد شبکه‌ای از روحانیون در سطوح مختلف که راه و رسم طبابت روح انسان‌ها را آموخته باشند.
شناسه خبر 76366
