روزگاری دولتی در این کشور روی کار بود که افتخار وزیرش آن بود که یک خانه هم در دوران مسئولیتش نساخته است! این وزیر درست در زمانی (سال‌های 89 تا 92) روی کار آمد که مشخصاً به‌واسطه ازدواج بیش از 850 هزار زوج در سال، اوج تقاضای مسکن بود و البته تحریم‌های فلج‌کننده نیز علیه کشور وجود داشت. در این سال‌ها طرح مسکن مهر توسط دولت وقت اجرا شد و توانست التهاب بازار مسکن را تا حد زیادی کنترل کند؛ ضمناً رونق حاصل از ساخت یک میلیون مسکن روستایی و شهری موجب رونق ساخت‌وساز و به تبع آن سایر بخش‌های اقتصاد شده بود و درصورت تداوم این طرح دیگر تقاضای انباشته‌ای در بازار مسکن وجود نداشت و افزایش شدید قیمت مسکن و اجاره نیز علتی نمی‌توانست داشته باشد؛ زیرا هر خانواده‌ای متناسب با توان خود می‌توانست صاحب خانه شود. اما همان‌طور که گفتیم، دولتی بر سر کار آمد که وزیر راه و شهرسازی آن اصلاً معتقد به دخالت در بازار مسکن نبود! حتی آخوندی برای تحویل مساکن مهری که در بعضی موارد تا 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشتند، تدبیری نکرد.
این وزیر دولت تدبیر و امید نه‌تنها برای ساخت مسکن یا تکمیل پروژه مسکن مهر کاری نکرد، بلکه برای اینکه چوب لای چرخ اجرای مالیات‌های تنظیمی در بازار مسکن بگذارد، سامانه ملی املاک را تکمیل نکرد تا زیرساخت لازم برای مالیات‌ستانی از خانه‌های خالی فراهم نشود؛ این رویکرد به حوزه مسکن که فی‌نفسه در زندگی مردم از اهمیت و اثرگذاری خاصی برخوردار است، باعث شد عملاً کرکره بازار مولد مسکن که می‌توانست خانواده‌های با وضعیت اقتصادی متوسط و ضعیف را صاحب خانه کند، پایین بیاید، اما دولت سیزدهم تلاش کرد نقطه پایانی به بی‌سروسامانی بازار مسکن گذاشته و درعین‌حال با حمایت اقشار کم‌درآمد و ساخت مسکن در شهرها و روستاها، امید به خانه‌دار شدن را در میان مردم افزایش دهد. اما این روند مبارک در استان همدان و به‌ویژه در شهر همدان با مشکلاتی ازجمله کمبود زمین مواجه شد، علاوه‌بر کمبود زمین در همدان، از دولت دوازدهم یک پروژه نیمه‌کاره مسکن نیز در نزدیکی شهرک فرهنگیان باقی مانده است که مردم از سال 98 و 99 برای آن ثبت‌نام و پول واریز کرده‌اند و مسائل مختلف ازجمله مناسب نبودن استحکام زمین باعث تأخیر در تحویل منازل مردم شده است. این موارد و مشکلات مختلف دیگر باعث شد روند تحویل مسکن به‌ویژه در شهر همدان با کُندی مواجه شود و همین کُندی باعث شد متقاضیان برای تأمین هزینه ساخت مشکل پیدا کنند؛ به‌نحوی که بسیاری از آن‌ها با اندک درآمد خود هم باید هزینه ساخت مسکن بدهند و هم اجاره خانه بپردازند و کیست که در این دوران نداند چقدر برای خانواده‌های کم‌درآمد تأمین این هر دو دشوار است؟
البته باید در کنار تلخی واقعیت زندگی قشر کارگر و کارمند برای تأمین اقساط ساخت مسکن، به خبرهای خوب هم در این روزها پرداخت؛ از خبر واگذاری زمین در همه شهرهای استان برای ساخت مسکن و 37 هزار واحد مسکونی درحال ساخت گرفته تا روند رو به پیشرفت کوی پرواز که باعث امیدواری بسیاری از مردم به خانه‌دار شدن شده است. این‌ها البته بسیار اقدامات و خدمات ارزشمندی است، اما قطعاً باید فکری برای تسریع روند ساخت خانه مردم کرد که بیشتر از این تورم بار روی دوش آن‌ها را مضاعف نکند و اگر بانک‌ها کمی با مردم همراهی کرده و در ارائه تسهیلات با سود کم دست گشاده‌تری داشته باشند، حتماً متقاضیان مساکن ملی که عمدتاً از اقشار کم‌درآمد هستند، امیدوارانه‌تر می‌توانند فرآیند تأمین هزینه مسکن را طی کنند.
شناسه خبر 79845
