در مراسمی که با حضور علی سلاجقه؛ معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، حسن اکبری؛ معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی و جمعی از مدیران ستادی و استانی، متخصصان و اعضای هیئت علمی دانشگاه در سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد، از کتاب «ارزیابی ریسک و مدیریت گونه‌های بیگانه مهاجم» که از سوی معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی با سرپرستی محمدرضا اشرف‌زاده؛ مدیرکل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست و همکاری رسول خسروی و علی‌اصغر نقی‌پور؛ اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های شهرکرد و شیراز- تألیف شده، رونمایی شد.

مدیرکل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست در این مراسم گفت: این کتاب در 11 فصل دربرگیرنده مفاهیم و تعاریف، سیاست‌ها و قوانین، تجربه اطلاعاتی، اثرات گونه‌های بیگانه مهاجم، رویه‌های ارزیابی اثرات و ریسک گونه‌های بیگانه مهاجم، مدل‌سازی پراکنش گونه‌ها، تغییر اقلیم و اثرات آن بر تهاجم گونه‌های بیگانه، مدیریت گونه‌های بیگانه مهاجم در مناطق حفاظت‌شده، آموزش و مشارکت ذی‌نفعان در مدیریت گونه‌های بیگانه مهاجم و گونه‌های بیگانه مهاجم در ایران به‌منظور استفاده دانشجویان، محققان و کارشناسان علاقه‌مند در زمینه‌های تحقیقاتی نظیر بوم‌شناسی تهاجم‌های زیستی، مدیریت تهاجم‌های زیستی و ارزیابی ریسک گونه‌های بیگانه مهاجم تنظیم شده است.

محمدرضا اشرف‌زاده اضافه کرد: در حالی که گسترش گونه‌های بیگانه مهاجم، از مشکلات مهم جهانی و یکی از پنج عامل اصلی نابودی تنوع زیستی به‌شمار می‌رود، کشورهای در حال توسعه دریافت‌کننده اصلی این گونه‌های مهاجم هستند. بر اساس آخرین برآوردها، هزینه تهاجم‌ زیستی از سال 1970 تاکنون، در هر دهه حدود 400 درصد افزایش یافته است و گونه‌های بیگانه مهاجم هر ساله بیش از 420 میلیارد دلار برای جهان هزینه تحمیل می‌کنند.

وی ادامه داد: بر اساس داده‌های دو پایگاه داده‌ گونه‌های مهاجم یعنی پایگاه داده‌ جهانی گونه‌های مهاجم (GISD) و مرکز بین‌المللی کشاورزی و علوم زیستی (CABI) تعداد 1517 گونه در خارج از گستره بومی خود در سراسر جهان به تنوع زیستی، بهداشت و سلامت، منافع اقتصادی و امنیت غذایی کشورها آسیب‌های جدی وارد می‌کنند. برآوردهای علمی نشان می‌دهد بیش از 42 درصد انقراض مهره‌داران فقط به دلیل مهاجمان زیستی رخ داده است.

وی افزود: در سال‌های اخیر متأسفانه ورود بسیاری از گونه‌های بیگانه عمدتاً به‌عنوان حیوان خانگی مشکلاتی را ایجاد کرده. اکنون این نکته نیازمند تأمل است که سرنوشت این گونه‌های وارد شده پس از چند روز تفریح توسط خریداران چه می‌شود؟ آن‌ها به کجا می‌روند؟ شاید وارد زیستگاه‌های حیات وحش می‌شوند. متأسفانه بسیاری از آن‌ها به‌راحتی به نزدیک‌ترین زیستگاه می‌رسند مانند ماهی‌ها و مارها و لاک‌پشت‌هایی که به فاضلاب‌ها سپرده و در نهایت به اکوسیستم‌های آبی وارد می‌شوند. از آنجایی که معمولاً این گونه‌ها مقاوم هستند، اندک‌اندک به گونه‌های بومی فشار وارد می‌کنند و گاهی اوقات جایگزین آن‌ها می‌شوند.

مدیر کل دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه گفت: با توجه به افزایش پرشتاب تعداد گونه‌های بیگانه مهاجم که به مناطق جدید وارد می‌شوند، ضروری است از رویکردهای قدرتمندی برای ارزیابی اثرات و ریسک‌ ناشی از حضور این گونه‌های مهاجم استفاده کرد. ارزیابی ریسک برای پایه‌ریزی اجزای سیاسی مدیریت و کنترل گونه‌های بیگانه مهاجم، تصمیم‌گیری درباره پیشگیری، تشخیص زودهنگام (هشدار) و واکنش سریع و کنترل طولانی‌مدت این گونه‌های مهاجم ضروری است.

اشرف‌زاده در پایان اظهارکرد: در کتاب «ارزیابی ریسک و مدیریت گونه‌های بیگانه مهاجم» فهرستی از 118 گونه‌ بیگانه مهاجم از گیاهان، جانوران مهره‌دار و بی‌مهره، قارچ‌ها، باکتری و ویروس‌هایی که در ایران گزارش شده‌اند، ارائه شده که از آن جمله می‌توان به عَرعَر، آزولا یا سرخس آبی، کنوکارپوس، سنبل آبی یا شیطان سبز، کهور پاکستانی، ماهی حوض یا ماهی قرمز، ماهی آمور، کپور معمولی، قزل‌آلای رنگین‌کمان، تیلاپیای نیل، تیلاپیای زیلی، جونده نوتریا، راکون، طوطی طوق صورتی، شاه طوطی و لاک‌پشت گوش قرمز اشاره کرد.

گونه‌های بیگانه مهاجم، موجوداتی هستند که به‌طور تصادفی یا عمدی به محیط طبیعی جدید که در محدوده پراکنش تاریخی آن‌ها نبوده، وارد می‌شوند. این گونه‌ها می‌توانند پیامدهای منفی در بخش‌های اقتصادی، محیط‌زیستی، ایمنی و سلامت جامعه به همراه داشته باشند که می‌توان به انقراض گونه‌های بومی، انتقال عوامل بیماری‌زا، ایجاد اختلال در خدمات اکوسیستم، چرخه غذایی، هیدرولوژی و امنیت غذایی کشورها اشاره کرد.