انتخابات چهادهم در مرحله نخست نیز مانند غالب کارهای دولت سیزدهم تمیز و شسته‌رفته انجام شد و بدون هیچ حاشیه‌ای، مورد تأیید شورای نگهبان بود و یقیناً با این روند مرحله دوم انتخابات نیز در صحت و سلامت برگزار خواهد شد که این حاصل دولتی است که رئیس‌اش، رئیسی عزیز بود. عجیب است که حتی با گذشت بیش از 40 روز از شهادت او و همراهانش، هنوز داغش بر دل‌ها سنگینی می‌کند و هنوز رخت عزا از دل‌هایمان درنیامده است.

این احساس خسران شدید علاوه‌بر جنبه‌های عاطفی، به عملکرد سالم و پاک او و دولتش برمی‌گردد. نگارنده در جایگاه ارائه گزارش از دولت نیست، اما همین آخرین کار که برگزاری انتخابات است را بنگرید؛ متأسفانه در انتخابات‌های دولت‌های قبلی چقدر حواشی بر متن غلبه می‌کرد؟ یا در ساعات ابتدایی انتخابات برق قطع می‌شد یا سیستم شبکه انتخابات مختل می‌شد یا شمارش آرا مورد تشکیک واقع می‌شد و یا داوطلبین و هوادارانشان به نتایج معترض می‌شدند، اما این انتخابات حتی کوچک‌ترین شکی ایجاد نکرد و همه به نتایج تمکین کردند.

مگر مردم از دولت چه می‌خواهند؟ مردم از دولت‌ها انتظار دارند در مسیر خدمت واقعی به کشور حرکت کنند و به اهداف و برنامه‌ها برسند و در این مسیر هرکس خیانت کرد، با او برخورد کنند. دولتی (که در رأس آن رئیس‌جمهور و وزرایش هستند) غالباً پاکباخته خدمت باشد، محبوب می‌شود و دولتی که بوی خیانت از آن به استشمام برسد، مورد تنفر و نفرین مردم واقع خواهد شد؛ برخلاف میل باطنی، می‌خواهم به این آیه شریفه استناد کنم که خداوند می‌فرماید «وَإِذ تَأَذَّنَ رَبُّکُم لَئِن شَکَرتُم، لَأَزِیدَنَّکُم وَ لَئِن کَفَرتُم، إِنَّ عَذَابِی لَشَدِید؛ اگر در برابر نعمت‌ها شاکر بودید، من نعمت‌هایم را برای شما اضافه می‌کنم و اگر کفران نعمت کنید، همانا عذاب من شدید خواهد بود». و حال سؤال این است که آیا ما مردم به‌خاطر دولت رئیسی و نعمت وجود او شاکر بودیم یا خیر؟ و حال چگونه می‌توانیم بعد شهادت او شاکر نعمتش باشیم؟ گزارش‌های خوبی که صداوسیما متأسفانه بعد از شهادت رئیس دولت درحال ارائه به مردم است، نشان می‌دهد که خداوند چه نعمت ذی‌قیمتی به مردم و کشور عنایت فرموده بود و بعد از شهادت او چه صدمه‌ای به اسلام و کشور وارد شد.

حال کشور و مردم ما بر سر یک دوراهی بسیار تعیین‌کننده قرار دارند؛ یک راه ادامه راه رئیسی است و دیگری شاید راهی دیگر. به هوش باشیم که راه ناتمام رئیسی را ادامه دهیم و کسی همانند او را انتخاب کنیم تا ان‌شاءالله به اهداف کلی نظام اسلامی نزدیک‌تر شویم. کشور ما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همواره گزینه‌های در دسترس برای طی مسیر الهی حضرت امام و رهبری را در اختیار داشته است و هرجا درست انتخاب کرده، سود کرده و پیروز شده است و بی‌دلیل نیست که تخریب بی سند و مدرک علیه افراد سالم و پاک در بین مدیران کشور توسط جریانات ناپاک، فرصت‌طلب، قدرت‌طلب و متصل به قدرت‌های بیرون نظام در انتخابات روزافزون می‌شود.

کشور ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، درحال مبارزه در همه صحنه‌ها با استعمارگران و زورگویان جهانی است و بنابراین در سال‌های پیش رو نیاز به سردار در همه عرصه‌ها دارد تا با شجاعت از همه ارکان کشور دفاع کند. او موظف است با قدرت وارد میدان شود و اگر مذاکره هم می‌کند، با عزت و از موضع قدرت باشد؛ وگرنه مذاکره‌کننده بی‌برنامه، ترسو، مرعوب، ضعیف، بی‌جان و بی‌انگیزه توان بازستانی حق مردم عزت‌مند ایران از دنیای استکبار را ندارد.

هرچند واقعاً غصه داریم که می‌بایست به‌زودی از دولت محبوب او دل کنده و با یادگار ارزشمندش خداحافظی کنیم و این نیز غمی مضاعف است، اما امید داریم که خداوند با عنایت به بندگان همیشه شاکرش، نعمتش را بر امت اسلامی افزون کند و دل‌های مردم را بر گزینه اصلح رهنمون فرماید.