حالا که ایالات متحده و چین، هر دو معاهده پاریس را امضا کرده و حداقل در ظاهر، پایبندی خود را به آن نشان دادهاند، میتوان امیدوار بود، بسیاری از خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی از سر سیاره مظلوممان رد شود. البته در همین حین که بشریت سرصبر و با حوصله با سر به سمت سنگ عبرت میرفت، این خود طبیعت بود که عیاری کرده و فرزندانش را از تباهی نجات داده است. این کار نیز میسر نبود، مگر به لطف اقیانوسها.
نتایج مطالعات نشان میدهد، اقیانوسها مجموعا نقش یک چاه کربن را ایفا کرده و دیاکسیدکربن را در کنار جو زمین، جنگلها، خاک و سنگها میبلعند و حفظ میکنند. گزارش تازهای از اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN) حاکی است، منابع آبی زمین، تواناترین چاههای کربن در دنیا بوده و 90درصد گرمای اضافهای را که فعالیتهای بشر ایجاد کرده، به خود جذب میکنند.
به عبارتی، اگر 70 درصد سیاره ما با آب پوشیده نبود، افزایش گرمای زمین در یک قرن گذشته فقط به یکی دو درجه محدود نبود و با افزایش دمای وحشتناکی برابر با 36 درجه سانتیگراد طرف بودیم.
در حال حاضر، نرخ تغییر دما ده برابر آن چیزی است که از یک دوره جبران پسایخبندان انتظار میرود و تا همین جا هم گونه ما با خطرات طبیعی متعدد، مشکلات کشاورزی، تخریب کرایوسفر، بحران اقتصادی و افزایش تصاعدی سطح آب دریا مواجه شده است. حال اگر اقیانوسها نبودند، سیاره زمین مدتها پیش بر اثر آتشسوزی گسترده از بین رفته بود.
گزارش منتشر شده در این باره، تصریح کرده که با وجود دفاع مثبت اقیانوسها از حیات ما، حیات موجودات ساکن اقیانوسها با مشکلات فراوانی دست به گریبان است. تنوع گونهای آبها در حال حاضر در جهان نظیر ندارد، اما همچنان که پیش میرویم، جذب دیاکسیدکربن توسط آبها، با این که مانع از انقراض ما شده، تا سال 2100، اقیانوسها را تا 4 درجه سانتیگراد گرمتر و بشدت اسیدی خواهد کرد. در چنان شرایطی همه موجودات زنده، از شکارچیان نوک هرم جانوری تا گیاهان صخرهای همزیست جانوران بر اثر ناتوانی در همپایی با این نرخ تغییر، به خطر خواهند افتاد و در نتیجه حیات میلیاردها انسانی که از جانوران و گیاهان تغذیه میکنند، به موجب شکست زنجیره غذایی، در معرض تهدید جدی قرار خواهد گرفت.
منبع: خبرگزاری ایسنا
شناسه خبر 84359