دبیر گروه تاریخ و سیره پژوهشگاه بینالمللی جامعهالمصطفی:
جامعه محتاج سیره سیدالشهدا(ع) است
سپهرغرب، گروه خبر - سمیرا گمار: دبیر گروه تاریخ و سیره پژوهشگاه بینالمللی جامعهالمصطفی گفت: جریان عزاداری سیدالشهدا روزبهروز در حال افزایش بوده و مسئلهای که باید مورد توجه قرار گیرد کیفیت آن در کنار کمیت است؛ بهطور عمده منابر عزاداری باید در بردارنده نکات و مسائلی باشد که باعث بصیرت افزایی جوانان در جامعه شده و تنها به سینهزنی و ذکر مصیبت ختم نشود.
در این شلوغی روزگار باید عاملی باشد تا انسان برای دقایقی به «درون خود» برود، با خودش سلام و احوالپرسی کند، صله رحمی داشته باشد و از شخصیتی که جامعه میبیند به شخصی سفر کند که در عمیقترین لایههای وجودش پنهان است. بدون شک سیدالشهدا علیهالسلام آن عاملی است که ما را به درون خود هدایت کرده و عنصر هویتبخشمان است. آری، این روزها انگار مهاجرت کرده باشیم از شهری سیاه با مردمانی دور به دیاری آباد پر از ذکر خدا و این خاصیت محرم است که برای مدتی کوتاه به آرمانشهری پا میگذاریم که حسرت نفس کشیدن در آن را داشتیم.10 روز در خیمه حسین (ع) حاضر میشویم، اشک میریزیم و با این کارمان میخواهیم برای شنیدن مصائب روز واقعه کمی قلبهایمان آماده باشد. عزاداران میدانند که اگر عزاداری از روز عاشورا شروع میشد چقدر ذکر مصیبتها در عاشورا دردناکتر و غیرقابل تحملتر میشد که پیامبر اکرم (ص) فرمود: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً» و این حرارت را هر کسی حس کرده باشد، میداند بیمقدمه وارد روز عاشورا شدن بسیار دشوار است و آیا همین گریه کافی است؟ قطعاً پاسخ منفی است، چون عاشورا برآیند یک حرکت سیاسی و عقیدتی است و اگرچه حیات قلبهایمان در گریه است اما آن چیزی که دست ما را میگیرد و به قافله سال 61 هجری ساند الگو گیری از سیره امام حسین (ع) در زندگی 57 ساله ایشان است.
بیگمان ما بیش از اینکه بدانیم شمر بن ذیالجوشن شکمچران، عبدالبطنِ، حسودِ، جاهطلب، شخص شقاوتپیشهای بود که سر حضرتش را با دوازده ضربه از قفا برید و قصد تاراج و ورود به خیمههای زنان و اهلبیت عصمت و طهارت را کرد، نیاز داریم بدانیم شمر سرباز سپاه علی بن ابیطالب بود که در جنگ صفین، آن حضرت را یاری کرده و در مبارزه با اَدهم بن مُحرِز باهِلی (از سپاه شام) صورتش بهشدت مجروح گشته و جانباز شده بود. شمری که بعد از شهادت حضرت علی(ع) در رکاب امام مجتبی (ع) و در برابر معاویه بوده و 16 بار با پای پیاده به سفر حج رفته و جزو برترین اصحاب نیایش و دعا بوده است!
آری نیاز داریم بدانیم چه شد که این جامعه بهظاهر مسلمان چند دهه بعد از پیامبر به این شوم بختی دچار شد و در مقابل چه آتش و حرارتی در قلوب اصحاب سیدالشهدا (ع) بود که خود را بیوقفه به حضرت رسانده و لقب باوفاترین یاران را تا قیامت از آن خود کردند...
با ذکر این مقدمه آنچه در ادامه میخوانید نگاهی به مجالس روضه اباعبدالله (ع) در این ایام است که در گفتگوی خبرنگار سپهرغرب با حجتالاسلاموالمسلمین حسن احمدیان، دبیر گروه تاریخ و سیره پژوهشگاه بینالمللی جامعهالمصطفی میآید:
حجتالاسلاموالمسلمین حسن احمدیان بیان کرد: ماه محرم بهویژه دهه اول فرصت و زمینهای است که از صدر اسلام برای شیعیان فراهم شده تا با سوگواری شهادت حضرت اباعبدالله (ع) به احیای یاد حضرات معصومین پرداخته و جریان عاشورای سال 61 هجری در کربلا را زنده نگه دارند.
وی خاطرنشان کرد: شایسته است مجالس و منابر حضرت در بردارنده سبک زندگی و شیوههای اخلاقی حضرت سیدالشهدا بوده و وجود مقدس حضرت الگوی ما باشد، اما نهفقط در شهادت بلکه در سبک زندگی و مسیری که حضرت طی کرده و به این مقام رسید.
دبیر گروه تاریخ و سیره پژوهشگاه بینالمللی جامعه المصطفی تصریح کرد: در دهه اول محرم و مجالس عزاداری اباعبدالله این بستر برای ما مهیا است تا به رفتار و منش حضرت بیشازپیش توجه کرده و بر اساس آن بتوانیم مسیر سعادت را پیدا کرده و در آن مسیر گام برداریم.
حجتالاسلاموالمسلمین احمدیان تأکید کرد: خوشبختانه جریان عزاداری سیدالشهدا روزبهروز در حال افزایش بوده و مسئلهای که باید مورد توجه قرار گیرد کیفیت آن در کنار کمیت است؛ بهطور عمده منابر عزاداری باید در بردارنده نکات و مسائلی باشد که باعث بصیرت افزایی جوانان در جامعه شده و تنها به سینهزنی و ذکر مصیبت ختم نشود.
وی تشریح کرد: توجه به این نکته نیز ضروری است که باید دید بعد از چند سال از رحلت پیامبر اسلام چه بلایی سر جامعه مسلمین آمد که قربه الی الله سر نوه پیغمبر را بر نیزه بردند؟ ریشه این انحرافات کجا بود و دولتمردان بعد از پیامبر (ص) از روی تعصب و خطا بنای چه سبک زندگی را گذاشتند که مسلمانان با مبانی اصلی اسلام فاصله گرفتند؟
پژوهشگر جامعه المصطفی ادامه داد: وقتی کتابت حدیث در مقطعی از زمان ممنوع شده و سبک و سنت زندگی حضرت رسول (ص) به فراموشی سپرده شد رفتار مسلمانان با امام حسین (ع) در صحرای کربلا جای تعجب ندارد چراکه جامعه معاصر امام حسین (ص) با مبانی اصلی اسلام فاصله گرفته و با گرفتاری در حرامخوری و عدم تشخیص حلال و حرام در مقابل حضرت صفآرایی کردند آن هم با این نیت که ما داریم کار الهی انجام میدهیم!
حجتالاسلاموالمسلمین احمدیان در بخش دوم سخنان خود اذعان کرد: یکی از اوصاف حضرت که لازم است در منابر مطرح شود شجاعت ایشان است که نهتنها در میدان جنگ بلکه در عبادت حضرت تجلی میکند، اینکه ما میبینیم حضرت در بحبوحه نبرد و تسلط دشمن دست از نماز اول وقت و جماعت برنداشته و در این راه چند تن از یاران با وفای خود را از دست میدهند.
وی افزود: وفاداری نکته حائز اهمیت دیگری از سیره حضرت است؛ همان چیزی که شاخصه ممتاز اصحاب ایشان نیز بوده و امروزه خانوادههای ما بهشدت به آن نیاز دارند.
این مدرس حوزه و دانشگاه عنوان کرد: شاخصه دوم اصحاب حضرت اطاعتپذیری آنان است، همان چیزی که یاران امام حسن (ع) گفتند سمعا و طاعتا اما با امام همراه نشدند.
حجتالاسلاموالمسلمین احمدیان ابراز کرد: ویژگی بعدی اصحاب بصیرت و معرفت آنها است در نقطه مقابل کسانی هستند که نیامده و عذر تراشیدند اما اصل ماجرا این است که نسبت به امام زمان خود معرفت کامل نداشتند.
وی یادآوری کرد: لازم است کسانی که مدیحهسرایی و روضهخوانی میکنند دو مؤلفه معرفت و بصیرت را مورد توجه قرار دهند تا این ظرفیت عظیم از جوانان که پای منبر هستند بتوانند چند درس از این مجلس بگیرد و آن را روی خودشان پیاده کنند. مجالس نباید اینگونه باشد که فقط به تخلیه احساسات بینجامد؛ چراکه احساسات زودگذر است.
دبیر گروه تاریخ و سیره پژوهشگاه بینالمللی جامعه المصطفی اضافه کرد: متأسفانه در حال حاضر برخی از مجالس عزاداری یک مقدار با خرافات آمیخته شده و از عزاداری اصلی فاصله گرفته، بعضاً مسائلی گفته میشود که در منابع تاریخی از آنها خبری نبوده یا مورد تأیید حضرات معصومین نیست.
حجتالاسلاموالمسلمین احمدیان در بخش پایانی سخنان خود تبیین کرد: باید در این ایام قدردان نعمت عزاداری باشیم، بر اساس گزارشهای سازمان جاسوسی آمریکا (ام آی 6) در جامعه شیعیان چند مانع برای پیشبرد اهداف دشمن وجود دارد که نخست رفتن شیعیان و مسلمانان به زیارت حضرات معصومین علیهمالسلام است و دیگری سوگواری حضرت اباعبدالله (ع)، همین مسئله نشان میدهد دشمن تا حد مترصد ظرفیتهای موجود در نزد مسلمانان بوده و برای ضربه زدن به آن برنامه دارد که باید از هر جهت ضمن استفاده کامل، مراقب بود.
وی در خاتمه افزود: طبق روایات برای شهادت حسین (ع) حرارتی در قلوب است که تا قیامت سرد نمیشود، بنابراین عزاداری برای ما شیعیان تا روز قیامت یک نعمت است که باعث احیای نام حضرات معصومین شده و عاشقان و شیعیان حضرت را با تمسک به شخصیت ایشان بهمراتب بالایی میرساند.
شناسه خبر 11693