هر ساله به تناوب مدیریت ارشد استان درباره میزان جذب اعتبار از سوی مسئولان تذکر می‌دهد و در بعضی موارد کار به آنجا می‌کشد که مدیران کم‌کار به برکناری تهدید می‌شوند اما ظاهرا چون این تهدیدها هیچگاه عملی نمی‌شود این برخی مدیران روال سابق را ادامه داده و به بی‌تدبیری لاحق می‌کنند و باز هم هر سال می‌شنویم که بخشی از اعتبارات به خزانه برگشته‌است آن هم در استانی که اگر نگوییم محروم آن‌چنان برخوردار هم نیست استانی‌که هنوز بزرگترین منطقه ویژه اقتصادی آن لنگ اعتبار برای تامین زیرساخت است و افتتاح پروژه‌های مهم حوزه گردشگری که محور توسعه استان است به خاطر نبود اعتبار خاک می‌خورد.

به راستی چگونه می‌شود مدیری در استانی پر ظرفیت مثل همدان مسئولیت داشته باشد اما بی‌هیچ ابائی از مواخذه، آن‌چنان لاک‌پشتی عمل نماید که پول اختصاصی از سوی وزارتخانه خرج نیازهای ضروری مردم همین استان نشود و به خزانه برگردد این امر جز این را هویدا می‌کند که چنین افرادی شایستگی و توانائی جایگاه مدیریتی را ندارند استانی که حداقل ظرفیت‌های ذیل را دارد

• مرکزیت استان در منطقه غرب.

• تولید محصولات استراتژیک کشاورزی

• وجود پتانسیل‌های معدنی متنوع نظیر سنگ‌های تزئینی، سیلیس، آهن، سرب و...

• وجود مراکز آموزش عالی با تنوع رشته‌های تحصیلی دانشگاهی و غیر دانشگاهی.

• جایگاه ویژه گردشگری استان در کشور و جاذبه‌های طبیعی و تاریخی، فرهنگی موجود

• سابقه طولانی در امر تولید صنایع دستی خصوصاً سفال، فرش و چرم

• پروژه‌های بزرگ صنعتی نظیر ذوب آهن غرب، فولاد ملایر، فرآوری سیب زمینی، پتروشیمی.

• وجود راه آهن – فرودگاه و آزاد راه.

• قرار گیری همدان در مسیر کریدور هوایی بین‌المللی از مبداء آب‌های خلیج فارس ـ ترکیه ـ اروپا و مسیر تجاری UL223

• قابلیت گسترش صنایع تبدیلی متناسب با محصولات کشاورزی

و ده‌ها مورد دیگر که می‌توان با تلاش مضاعف و ایجاد زیرساخت‌های لازم هر یک را زمینه‌ساز رونق اقتصادی استان کرد اما متاسفانه هر بار به سراغ مسئولان برای رفع مشکلات می‌رویم عموما از نبود اعتبار و دست بسته خود سخن می‌گویند آن‌ها هیچ‌گاه از لختی مجموعه تحت امرشان برای ارائه طرح‌های جدید و راهگشا و جذب اعتبار صحبتی به میان نمی‌آورند همین برخی مدیران هیچ‌گاه نمی‌گویند برای اینکه اوضاع مدیریتی بر وفق مرادشان باشد کوتوله‌ها را برای سمت‌های زیردستی انتخاب می‌کنند که مبادا خدای ناکرده مورد نقد قرار گیرند یا توانایی معاونانشان به چشم دیگران بیاید و آن وقت جایگاه خودشان متزلزل شود.

آری کم نیستند نهادها و اداراتی که افراد توانمند را در حد کارشناس فلان شهرستان نگه می‌دارند اما افراد نزدیک به خودشان را که شاید تخصص و توانائی لازم را هم نداشته باشند در رده‌های مختلف مدیریتی به کار می‌گیرند اوضاع وقتی بغرج‌تر می‌شود که بدانیم دستگاه‌هايي چون سازمان تبلیغات اسلامی استان که از ظرفیت خوب فعالیتی برخوردار است به دلایل نامعلومی به خاطر عدم تخصیص مناسب بودجه ناچار شده است که بخشی از کارها و برنامه‌های خود را حذف کند همانطور که می‌بینید ظاهرا در استان ما کم‌کارها بیشتر حمایت می‌شوند تا پرکارها.

زهره پوروهابی