سپهرغرب، گروه زیست‌بوم: مدیرکل دفتر کنترل سیلاب و آبخوان‌داری سازمان جنگل‌ها گفت: 67 درصد آبخوان‌های کشور در مناطق مهم در شرایط بحرانی قرار دارند اما هنوز فرصت برای احیای آن‌ها وجود دارد و نیاز داریم که با برنامه‌ای جامع بارش‌ و سیلاب‌ها را به درون زمین هدایت کنیم.

ابوالقاسم حسین پور با اشاره به اینکه فرونشست شدید زمین در بلندمدت می‌تواند سبب از بین رفتن فضای ذخیره آب در عمق زمین شود، اظهار کرد: به عبارتی در این شرایط آبخوان‌ها قابلیت احیای خود را از دست می‌دهند و این خطری است که در بلندمدت سفره‌های آب زیرزمینی را تهدید می‌کند.

وی در ادامه بابیان اینکه بافت زمین حالت اسفنجی ندارد که بتواند فروافتادگی و فرونشست را ترمیم کند، تصریح کرد: برای جلوگیری از فرونشست زمین و درنتیجه از دست رفتن آبخوان‌ها باید در مرحله اول اضافه برداشت‌ها کنترل شود البته باوجوداینکه سفره‌های آب زیرزمینی در ایران در معرض خطر و تهدید هستند اما خوشبختانه هنوز قابلیت احیای خود را از دست نداده‌اند و ما هنوز برای احیای آن‌ها فرصت داریم.

به گفته مدیرکل دفتر کنترل سیلاب و آبخوان‌داری سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری اگرچه در حال‌ حاضر در بخش‌هایی از آبخوان‌های کشور پسرفت داریم اما قسمت‌های اصلی و مهم سفره‌های آب زیرزمینی همچنان برای احیا فرصت دارند اما اگر روند فشار بر منابع پایه‌ای و اضافه برداشت از سطح آبخوان‌ها اصلاح نشود، سیر پس‌روی آبخوان‌ها غیرقابل‌اجتناب خواهد بود.

ابوالقاسم حسین پور با اشاره به اینکه در بحث تغذیه و احیای آبخوان‌ها یکی از راهکارهای اثربخش اجرای طرح‌های آبخوان‌داری و پخش سیلاب است، گفت: هر 1000 مترمکعب در هکتار اجرای طرح‌های آبخوان‌داری می‌تواند بیش از 5000 مترمکعب در هکتار آب را به داخل زمین نفوذ دهد. ازاین‌رو باید تلاش کنیم که با مدیریت بارش‌ها و سیلاب سفره‌های آب زیرزمینی تغذیه شوند.

وی ادامه داد: درحال‌حاضر آبخوان‌های ما 140 میلیارد مترمکعب کسری مخزن دارند این در حالی است که سطح عرصه‌های نفوذپذیر کشور 63 میلیون هکتار است و سالانه ظرفیت ذخیره‌سازی بیش از 40 میلیارد مترمکعب آب رادارند. ازاین‌رو نیاز است که به‌صورت جدی در بخش آبخوان‌داری، پخش سیلاب و تغذیه آبخوان‌ها سرمایه‌گذاری شود.

مدیرکل دفتر کنترل سیلاب و آبخوان‌داری سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری بابیان اینکه بی‌توجهی به از بین رفتن منابع آب زیرزمینی می‌تواند در آینده امنیت زیستی ما را تهدید کند و تبعات گسترده اقتصادی و اجتماعی به دنبال داشته باشد، تصریح کرد: توجه به این مسئله در برنامه هفتم توسعه می‌تواند آبخوان‌های کشور را احیا کند و ضامن امنیت زیستی و غذایی ما باشد.

حسین پور در ادامه اظهار کرد: ما در کشور 609 دشت مهم داریم که آبخوان‌های اصلی ما در این دشت‌ها واقع‌شده‌اند و متأسفانه 67 درصد این آبخوان‌ها دارای بیلان منفی هستند و در شرایط ممنوعه و بحرانی قرار دارند اما این آبخوان‌ها همچنان امکان تغذیه مجدد و دریافت نزولات جوی رادارند، به‌شرط آنکه اضافه برداشت‌ها کنترل شود و به سمت پایداری آن‌ها حرکت کنیم.

وی در پایان با تأکید بر اینکه ما باید بتوانیم بخش قابل‌توجهی از بارش‌ها و سیلاب‌ها را در دل زمین و آبخوان‌های کشور ذخیره کنیم، گفت: با این اقدام هم از فرونشست زمین جلوگیری و هم منابع آبی خود را پایدار می‌کنیم. نیاز است که برای این اقدام تصمیم گیران کشور منابع لازم را اختصاص دهند و طرح جامعی برای احیا و نجات آبخوان‌ها - که اشتغال، تولید، سکونت و... به آن‌ها وابسته است - تدوین شود.