سال‌های سال است که فاضلاب وارد خانه‌های اهالی «بلوار صنعتی» شده، اما مسئولان امر وعده‌هایی را برای مرتفع شدن مشکلات آن‌ها می‌دهند که هنوز این وعده‌ها محقق نشده است.

تعارف که نداریم، بلوار صنعتی منشعب از بلوار چمران همدان خیابانی است که با کمترین بارش خانه‌هایش در فاضلاب غرق می‌شود و اهالی آن قول‌ِ فرداهایی که هنوز نرسیده‌اند را می‌شنوند!

این محله که حاشیه شهر به حساب نمی‌آید و ساخت‌‎وسازهای آن نیز غیر مجاز نیست، یکی از مناطق شهری است که نظمی مثال‌زدنی در ساخت‌وساز دارد، اما حال به گفته اهالی بیش از 25 سال بوده که خانه‌هایشان را برکه‌های فاضلاب محاصره کرده است.

باران که می‌بارد، تنشان به لزره می‌افتد و کلافه‌ می‌شوند از این‌همه بی‌تدبیری و بی‌مهری!

بارها دست به دامن مسئولان شده‌اند، اما پاسخی دریافت نکرده‌اند؛ البته طی سال‌های اخیر بخشی از مشکلات محله با لوله‌گذاری از سوی شهرداری برای جمع‌آوری آب‌های سطحی حل شده، اما دراین‌بین کم‌کاری شرکت آب و فاضلاب در به‌روز‌رسانی شبکه فاضلاب برخی معابر مسئله نابخشودنی است؛ به‌طوری که یکی از اهالی که اتفاقاً از ساکنین قدیمی منطقه است، در گفت‌وگو با خبرنگار سپهرغرب می‌گوید: 25 سال است که با کوچک‌ترین بارندگی تنمان می‌لرزد، زیرا به‌دلیل شیب منطقه و فرسودگی و درعین‌حال عدم هم‌خوانی شبکه با حجم فاضلاب، کل زندگیمان با فاضلاب یکی می‌شود.

خانم فیاضی با تأکید بر اینکه 26 سال است که لذتی از نعمت خدادادی باران نبرده‌ایم، گفت: نمی‌دانم شما تجربه بالازدگی فاضلاب و فرو رفتن وسایل، فرش و زندگیتان در فاضلاب را داشته‌اید یا خیر؟ اما ما همه‌ساله این موضوع تلخ را تجربه می‌کنیم و کسی هم پاسخگوی ما نیست.

وی با اشاره به اینکه طی 5 یا 6 ماه گذشته این‌بار از طریق خبرنگار سپهرغرب پیگیر مسئله شدیم اما بازهم راه به جایی نبردیم و این درحالی است که با پیگیری وی چندبار مدیران بخش‌های مختلف فنی و مهندسی شرکت آب و فاضلاب در محل حاضر شده و مدعی نقشه‌کشی برای حل مسئله شده‌اند، ابراز کرد: با این وجود بازهم خبری نشد، به‌طوری که جمعه‌شب با نخستین بارندگی بازهم دست به دامن باد کردن توپ‌های کوچک و قرار دادن آن‌ها در دریچه سرویس‌های بهداشتی و کوبیدن چوب روی دریچه‌های کف آشپزخانه و غیره در خانه شدیم.

خانم فیاضی افزود: اخیراً با صدها بار پیگیری رسانه‌ای و سماجت خودم بالاخره کارشناس فنی در محل حاضر شده و گفت در کوتاه‌ترین زمان ممکن نسبت به حل مشکل اقدام خواهیم کرد؛ اما با وجود این وعده در تماس تلفنی که اخیراً با وی داشتم، اعلام کرد شما تازه اقدام به تشکیل پرونده کرده‌اید! حال آنکه بیش از 26 سال است که با وجود پیگیری‌ها، صدایمان به جایی نمی‌رسد و وی در پاسخ به این انتظار عنوان می‌کند که یک سال هم روی این 26 سال!

وی با ابراز گلایه از نحوه برخورد متولیان امر، گفت: برای من این سؤال پیش آمده که آیا اگر خانه خودشان هرسال چندبار با فاضلاب یکی می‌شد، بازهم همین‌گونه پیگیر حل مشکل بودند؟

فیاضی با اشاره به اینکه در فصل پاییز و زمستان از ترس بالازدگی از سرویس بهداشتی طبقه پایین خانه استفاده نمی‌کنیم و همواره شرمنده میهمانان هستیم، تشریح کرد: بازهم تأکید می‌کنم کسی به دادمان نمی‌رسد.

یکی دیگر از اهالی با اشاره به اینکه ای‌کاش به هنگام بالازدگی فاضلاب می‌شد بو را ضبط کرد و فرستاد در فضای مجازی تا دیگران هم بفهمند ما دچار چه مصیبتی هستیم و در چه وضعیتی زندگی می‌کنیم، گفت: از بوی گند نه می‌شود در و پنجره را باز گذاشت و نه می‌شود در فصل سرد بخاری را خاموش کرد و گرما مصیبت را بیشتر می‌کند، مسئولان اما همچنان دم از بودجه‌ای می‌زنند که نیست و کم است و نمی‌آید؛ درحالی‌ که این حرف‌ها برای ساکنان منطقه که هرشب از ترس فرو رفتن ساختمان در فاضلاب دیده برهم نمی‌فشارند، حرفِ حساب نمی‌شود.

وی افزود: باورش سخت است، اما بخش قابل توجهی از خانه‌های ابتدای بلوار صنعتی و محل تلاقی این بلوار با بلوار چمران در فصل پایز و زمستان بهار به‌دلیل بالازدگی آلوده به فاضلاب انسانی است؛ به‌طوری که صبح و عصر بوی تعفن بیش از ساعات دیگر به مشام می‌رسد. هرجا را که نگاه می‌کنی، پس از هر بارندگی از هر سوراخی مخلوط ادرار و مدفوع و کفِ مواد شوینده بیرون می‌ریزد و وضعیت غیر بهداشتی اسفناکی برای مردم این محله رقم می‌خورد.

این شهروند ادامه داد: مسئولی در گذشته و حال، پاسخ‌گوی مردمی که صرفاً هوای پاکیزه و محیطی برای زندگی می‌خواهند، نبوده و نیست. بنابراین اهالی از استاندار، شهردار و فرماندار و همچنین از نمایندگان شهر در مجلس شورای اسلامی تقاضا دارند به این وضعیت رسیدگی کنند.

البته گفتنی است در سیل فروردین‌ماه 98 آب‌گرفتگی معابر بر اثر نبود شبکه فاضلاب مناسب بیشتر از قبل در منطقه میدان رسالت و پایین‌دست آن یعنی بلوار چمران و بلوارهای منشعب از آن به چشم آمد و منظره‌ای ناپسند به‌وجود آورد. آب و فاضلاب مخلوط شدند و خانه‌های اهالی را به لجن‌زار تبدیل کردند و مردم چاره‌ای جز دور انداختن وسایل زندگی خود نداشتند.

این مشکل در این منطقه به حدی جدی است که بارش باران به چالش بزرگی برای ساکنان آن تبدیل شده و به‌جای بارش باران، برای نباریدن آن دست به دعا می‌شوند.

گفتنی است، در چند نوبت برای پیگیری مسئله بر آن شدیم تا گفت‌وگویی را با حسینی‌بیدار، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان همدان ترتیب داده و روند کار و کُندی پیگیری از سوی مدیران میانی در رسیدگی به مشکل اهالی این منطقه از شهر همدان را با وی در میان بگذاریم، اما متاسفانه وی پاسخگو نبود و مجبور به ارسال پیامک به وی شدیم که واکنشی به موضوع نداشتند.

مع‌الوصف؛ آنچه مسلم است اینکه برای رفع مشکل پس‌زدگی فاضلاب این منطقه از شهر تصمیمات زیادی گرفته شده و سال‌ها است که مسئولان وعده می‌دهند که این مسئله را رفع می‌کنند و حتی بودجه‌هایی کلان به آن اختصاص دادند، اما تاکنون تنها بخشی از مشکل حل شده و همچنان بخش اعظمی از کار در تعلل و بی‌خیالی مسئولان نسبت به مشکل مردم، بر زمین مانده است.